Ναι είμαστε μια φτωχή χώρα. Ναι στηριζόμαστε στον τουρισμό μας. Ναι έχουμε ανάγκη από όσο περισσότερη διαφήμιση μπορεί να γίνει στην Ελλάδα μας, τα μνημεία, τα νησιά. Ναι όλα αυτά αλλά... αλλά κάπου εδώ μπαίνει ένα μεγάλο «αλλά…».
Αυτό το περίφημο «αλλά» που μέχρι και η ιταλική εφημερίδα La Repubblica και η RAI κατάλαβαν, την ώρα που κάποιοι από εμάς αδυνατούμε να το συλλάβουμε:
“Ο συμβολισμός του μνημείου θα μειωθεί με το να χρησιμοποιηθεί μόνον ως "φόντο" για μία επίδειξη μόδας. Φτωχοί, δηλαδή, αλλά όχι τόσο, ώστε να πουλήσουν την ψυχή της χώρας. Ο οίκος Gucci έθεσε το αίτημά του, θυμίζοντας ότι το 1951 οι κίονες και τα μάρμαρα του Παρθενώνα είχαν μετατραπεί σε σκηνή για επίδειξη μόδας του Christian Dior. Ήταν άλλες εποχές, όμως”.
Οι Ιταλοί το έπιασαν το νόημα. Εμείς, επαναστατούμε στο facebook, αραδιάζοντας ένα σωρό κλισεδούρες.
To καταλάβατε τώρα; Αυτό που συνέβη το 1951 εκτός του ήταν ένας ύμνος στις Καρυάτιδες, συνέβη μια περίοδο που δεν είχε καν ξεκινήσει ο αγώνας για την επιστροφή των Μαρμάρων του Παρθενώνα, ο οποίος θα άρχιζε επίσημα το 1983. Ακόμα δεν είχαμε συνέλθει ως χώρα, δεν ξέραμε τι είναι η μόδα καλά καλά, σε μια περίοδο που δεν υπήρχε καν τηλεόραση να μεταδώσει αυτές τις εικόνες. Αλλά ας αφήσουμε το παρελθόν.
2017. Ιούνιος στην Ακρόπολη. Η «ψυχή» της χώρας μας (όπως λένε οι Ιταλοί), το παγκόσμιο σύμβολο της ΟΥΝΕΣΚΟ, το θαύμα των θαυμάτων, ο Παρθενώνας (και το Ερέχθειο) θα αποτελέσουν σκηνικό για μια επίδειξη μόδας, θα μαζευτούν και σελέμπριτιζ, θα κάνουν Instagram story με φόντο τον Ιερό Βράχο , θα φωνάζουν “YOLO MAN” θα δούμε τι θα φορεθεί την Άνοιξη του 2018 και όλα καλά.
Δεν είμαι πουριτανός, δεν είμαι αριστερός, δεν είμαι αρχαιολάτρης, δεν είμαι -και δεν το παίζω- ψευτοεπαναστάτης. Αλλά αυτή η εικόνα θα με χαλούσε τελείως. Φυσικά και δεν με ικανοποιούν τα πανώ του ΚΚΕ, φυσικά σιχαίνομαι όταν γίνονται απεργίες και η Ακρόπολη είναι κλειστή για το κοινό. Αλλά άλλο πράγμα η ατελείωτη ανοργανωσιά του ελληνικού κράτους και άλλο ο ευτελισμός ενός τέτοιου συμβόλου. Αν ο Παρθενώνας αποκτήσει «ταρίφα» και γίνει αρχή με τη Gucci, τότε μετά θα έρθει ο Calvin Klein, η Paris Hilton, o Richard Branson και όποιος πάμπλουτος Ρώσος θέλει να κάνει ένα γκαλά ή τα γενέθλια της κόρης του. Θα πληρώνουν και θα νοικιάζουν για ντεκόρ αυτό το μνημείο που όλος ο πλανήτης θαυμάζει.
Αυτό το μνημείο, που μόνο κάποιος αδαής μπορεί να το συγκρίνει με το συντριβάνι του 1700 στη Φοντάνα ντι Τρέβι. Ιστορικό μεν, συντριβάνι δε που δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να συγκριθεί με τη σημαντικότητα και τον συμβολισμό της Ακρόπολης για όλο τον Δυτικό Πολιτισμό.
Καλό θα είναι, ακόμα, να περιμένουμε πριν πυροβολήσουμε την κάθε διαδικτυακή μας μπαρούφα στα social media , αποδεικνύοντας το πόσο ημιμαθείς και βλακωδώς
υπερευαίσθητοι είμαστε. Να περιμένουμε και να μάθουμε τα γεγονότα από όλες τις πλευρές. Όχι, λοιπόν, η Ελλάδα δεν θα χάσει 2 ή...56 εκατομμύρια ευρώ από την άρνηση του ΚΑΣ, πολύ απλά γιατί ουδέποτε ο Οίκος Μόδας πρότεινε να τα δώσει.
Και ιδού η ανακοίνωσή:
"Επιβεβαιώνουμε ότι πραγματοποιήθηκε συνάντηση με τις ελληνικές αρχές για να διερευνήσει τη δυνατότητα μιας μακροπρόθεσμης πολιτιστικής συνεργασίας. Αυτό το είδος της πρωτοβουλίας δεν είναι νέο για μας. Τα τελευταία χρόνια η Gucci έχει καθιερώσει τέτοιες πολιτιστικές συνεργασίες με το Palazzo Strozzi στην Φλωρεντία, το Μουσείο Mingshen στη Σαγκάη, το Chatsworth House στην Αγγλία και το LACMA στο Λος Αντζελες. Οι εικασίες σχετικά με την υποτιθέμενη οικονομική πρόταση, άμεση ή έμμεση, είναι απολύτως λανθασμένες και δεν έχουν καμία επιβεβαίωση από εμάς".
Τώρα τι έχετε να πείτε περί αυτού ; Μήπως, τώρα κάποιοι θα αναθεωρήσουν τη δηκτικότητα με την οποία έκριναν αυτούς που είπαν το...μεγάλο ΟΧΙ ;
Αυτό το «ΟΧΙ» ,λοιπόν, που τόσο γλαφυρά έγραψε ο Καβάφης –παραφράζοντας το μεγάλο Δάντη- θα κάνει πολλούς να μας παραδεχτούν. Ήδη τα πρώτα μηνύματα θαυμασμού έρχονται από όλη την Ευρώπη. Οι Έλληνες είναι φτωχοί, αλλά δεν ξεπουλάνε τα μνημεία τους. Οι Έλληνες μάχονται να φέρουν πίσω τα Μάρμαρα που τους ανήκουν και δεν προσκυνούν κανένα Οίκο Μόδας που πριν λίγο καιρό είχε γελοιοποιήσει και είχε βανδαλίσει εικαστικά τα γλυπτά του Παρθενώνα, ντύνοντας τα με ρούχα και αξεσουάρ της συλλογής του.
Οι Έλληνες, αυτοί οι τρελοί, παράξενοι.
Δεν είναι ΟΛΑ μόδα κύριοι...
ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ
«Che fece .... il gran rifiuto»
Σε μερικούς ανθρώπους έρχεται μια μέρα
που πρέπει το μεγάλο Ναι ή το μεγάλο το Όχι
να πούνε. Φανερώνεται αμέσως όποιος τό ‘χει
έτοιμο μέσα του το Ναι, και λέγοντάς το πέρα
πηγαίνει στην τιμή και στην πεποίθησί του.
Ο αρνηθείς δεν μετανοιώνει. Aν ρωτιούνταν πάλι,
όχι θα ξαναέλεγε. Κι όμως τον καταβάλλει
εκείνο τ’ όχι — το σωστό — εις όλην την ζωή του.
*Ο Λάμπρος Κωνσταντάρας είναι παρουσιαστής στην εκπομπη "ΣΟΥΚΟΥ" στον Αντ1, ραδιοφωνικός παραγωγός στον Easy 97,2 (06:00-10:00) και Διευθυντης της δισκογραφικης εταιριας Spin Records
Facebook: https://www.facebook.com/lkonstantaras/
Twitter: @LambroukosJr
Instagram: lambroukosjr
Απαγορεύεται η αναπαραγωγή του παρόντος άρθρου, χωρίς αναφορά στην πηγή FThis (με ενεργό σύνδεσμο προς το FThis.gr)