Η δύναμη και τα παράπλευρά της.

Τι γίνεται τελικά με την δύναμη; Είναι αφροδισιακή σίγουρα, αλλά μήπως έχει και δόση αυτοκαταστροφής και τα αποτελέσματα κρίνονται στις γωνίες που δημιουργούμε και εν τέλει στις επιλογές μας; Ας πάρουμε το παράδειγμα της δημοσιότητας-δημοτικότητας. Είσαι ένας συγγραφέας, γράφεις βιβλία, κάνεις την δουλειά σου όμορφα, αθόρυβα και ωραία. Μέχρι που μια μέρα γράφεις “Το βιβλίο”, που γίνεται ανάρπαστο. Σου ζητείται να δώσεις συνεντεύξεις, να βγεις στην τηλεόραση, να σε γνωρίσει ο κόσμος. Κοντοστέκεσαι για λίγο και αναρωτιέσαι αν το θες αυτό. Αν θες, δηλαδή, να σε ξέρουν όλοι και να έχουν άποψη για σένα, χωρίς στην ουσία να σε ξέρουν. Ωστόσο, το δέλεαρ μεγάλο, άρα στο τέλος δεν αντιστέκεσαι και προχωράς. Ο δρόμος, στην αρχή σου φαντάζει συναρπαστικός. Νιώθεις διαφορετικός, ότι προσφέρεις κάτι ξεχωριστό, που δεν αποκλείεται αυτό να είναι και αλήθεια. Μετά όμως θυμάσαι ότι είσαι ο ίδιος άνθρωπος. Η ουσιαστικά μεγάλη αλλαγή είναι ότι βλέπεις τον εαυτό σου στα περιοδικά, στην τηλεόραση και ο κόσμος σε αναγνωρίζει. Έχεις γίνει ένα αξιοπερίεργο αντικείμενο, που σιγά σιγά αντιλαμβάνεσαι ότι οι άλλοι δεν ενδιαφέρονται πραγματικά για εσένα, αλλά για το τι αντιπροσωπεύεις εσύ για αυτούς. Όλοι νομίζουν ότι ξέρουν τι είσαι. Δόξα, χρήμα, δύναμη, έρωτας, σεξ. Η αλήθεια όμως, μπορεί να είναι, τελείως άλλη και εσύ μαθαίνεις να ζεις, χτίζοντας τείχη γύρω από τον εαυτό σου, χοντρά γυάλινα τείχη, ενώ ταυτόχρονα προσπαθείς να πάρεις μια ανάσα, να βρεις λίγο χρόνο να σκεφτείς. Εσύ ξέρεις πώς είσαι μέσα σου, ο κόσμος όμως βλέπει κάτι διαφορετικό, γιατί πιστεύει ό,τι ακούει και ας είναι κατασκευάσματα ανθρώπων που επιθυμούν να χρησιμοποιήσουν το όνομά σου για δικό τους όφελος. Αναρωτήθηκες ποτέ γιατί πολλοί ηθοποιοί του Hollywood, είναι αλκοολικοί, τοξικομανείς, με ισχυρά ψυχολογικά προβλήματα και με εκρήξεις βίας; Μοντέλα που θα έπρεπε να απολαμβάνουν την ομορφιά τους, φοβούνται ότι όταν την χάσουν, θα χαθούν και βρίσκονται φυλακισμένα πίσω από μια εικόνα που τους έχουν φορέσει με ημερομηνία λήξεως, άρα και με έναν συνεχή φόβο του τι θα κάνουν. Άντρες δυναμικοί, πλούσιοι παγιδευμένοι πίσω από τα χρήματά τους, μη μπορώντας να τα ευχαριστηθούν με τον φόβο, τι θέλουν οι άλλοι από αυτούς, οχυρώνοντας τόσο καλά τους εαυτούς τους που χάνουν το ίδιο τους το συναίσθημα, εγκλωβίζοντάς τους εαυτούς τους με πληρωμένες συνοδούς. Αθλητές ακριβοπληρωμένοι, κρυμμένοι πίσω από μια φορεσιά ευτυχισμένης οικογένειας, ενώ η πραγματικότητα, τους θέλει σε αναζήτηση πολλών ερωτικών εμπειριών. Η δύναμη, εν κατακλείδι, όπως την βλέπω εγώ, έχει δυο πλευρές. Η μια είναι η δημιουργική. Σε αυτήν την περίπτωση είσαι η ήσυχη δύναμη που κινείσαι ταπεινά, με εγκράτεια, που εξελίσσεσαι, που αγαπάς και βοηθάς. Που συμμερίζεσαι και ακούς. Και υπάρχει και η άλλη πλευρά που σε καταστρέφει, σαν το σαράκι κάθε μέρα και από λίγο. Σκεπτόμενη λοιπόν την δύναμη και καθώς αναρωτιόμουν για εκείνη και το τι μας προκαλεί, ξαφνικά μου ήρθε η απάντηση. Μου μίλησε και μου είπε: "Δώσε μου ισχυρό, αλλά και ευέλικτο μυαλό να σε βοηθήσω να αναπτυχθείς και θα σε προστατεύσω από μένα."