Ο Κωνσταντίνος Ελματζίογλου τη φετινή σεζόν συμμετέχει στη δραματική σειρά του ΣΚΑΪ “Οι Πανθέοι”, που μεταδίδεται κάθε Πέμπτη με διπλό επεισόδιο.
Ο ηθοποιός υποδύεται τον “Ηλία Γαζή” και μίλησε στο FTHIS.GR για τον ρόλο του και τη συνεργασία του με τη σειρά.
Ακόμη, ο Κωνσταντίνος Ελματζίογλου αναφέρθηκε στη νέα παράσταση που θα παίξει από τον Φεβρουάριο αλλά και στο έργο “Μακριά από παιδιά” που πρωταγωνιστεί ήδη στο Θέατρο Ιλίσια.
Μάλιστα, αποκάλυψε πως αποφάσισε να ασχοληθεί με την υποκριτική.
Δείτε επίσης! Η Σμαράγδα Αδαμοπούλου στο FTHIS.GR: Ο ρόλος στους "Πανθέους" και η ιστορία πίσω από την απόφαση να ασχοληθεί με την υποκριτική
-Τη φετινή τηλεοπτική σεζόν συμμετέχεις στη σειρά του ΣΚΑΪ “Οι Πανθέοι”. Πες μας μερικά πράγματα για τον ρόλο σου…
«Ο χαρακτήρας που υποδύομαι ονομάζεται “Ηλίας Γαζής”, ο οποίος είναι στην ηλικία των 30 χρονών. Είναι στην πολεμική αεροπορία. Η βασική του ιστορία είναι ότι διεκδικούσε και έχει καταλήξει να παντρευτεί την κόρη μιας εκ των οικογενειών από το σόι των “Πανθέων”, την Λιάνα που υποδύεται η Ιφιγένεια Καραμήτρου. Από την αρχή που την διεκδικούσε φαινόταν ότι χωλαίνει το πράγμα και ότι δεν είναι εύκολη αυτή η ιστορία. Στο μεταξύ όμως, αποκαλύπτεται ότι υπάρχει και άλλο μέτωπο στη ζωή της Λιάνας, ο ξάδερφός της, ο Θωμάς».
-Το ανακαλύπτει δηλαδή αυτό το “μέτωπο”.
«Κάπως φαίνεται, αλλά δεν είναι ξεκάθαρο. Μένει ερωτηματικό. Κάποια στιγμή πέφτει στα χέρια του ένα ημερολόγιο της Λιάνας, μέσα στο οποίο έχει γράψει τι συμβαίνει και τι νιώθει για τον Θωμά. Μένει όμως με ερωτηματικό αν το έχει ανοίξει και αν το έχει διαβάσει, καθώς ο ίδιος το αρνείται στη Λιάνα. Στην πορεία υπάρχουν πολλές σπόντες. Φαίνεται πως δεν είναι καθαρός ο τρόπος που αντιμετωπίζει ο ίδιος τον Θωμά. Δείχνει ότι προσπαθεί να τον προσεγγίσει και να τον έχει σύμμαχο. Από ένα σημείο και μετά βλέπουμε ότι προσπαθεί να κρατήσει τη Λιάνα και τη σχέση αυτή με δόλιους τρόπους. Πάει μιλάει και με τον πατέρα της για να τον κάνει σύμμαχό του γιατί εκείνη την εποχή είχε ισχύ ο λόγος του πατέρα στην οικογένεια. Οπότε μέσω εκείνου κάνει τα αδύνατα, δυνατά για να την κρατήσει δίπλα του. Βάζει λόγια και εκμυστηρεύεται πράγματα στους γονείς της».
-Η σχέση με τα πεθερικά του πώς είναι; Πώς θα τη χαρακτήριζες εσύ;
«Στην αρχή της σχέσης τους και πριν φτάσουν στο σημείο να παντρευτούν, ο πατέρας της δεν τον αντιμετώπιζε με τον καλύτερο τρόπο και ήταν πολύ επιφυλακτικός. Ήθελε να προστατεύσει την κόρη του και μέσω του αντίζηλου του, του Θωμά, είχε βγει μία φήμη που είχε χαρακτηρίσει τον Ηλία προικοθήρα. Οπότε και ο πατέρας της Λιάνας δεν ήξερε ποιες είναι οι προθέσεις του. Κάποια στιγμή, όσο κυλούσε ο χρόνος, κάπως πείστηκε με την επικοινωνία που ζητούσε ο Γαζής και κατέληξε
να έχει έναν σύμμαχο σε όλο αυτό. Σιγά - σιγά άρχισε να έχει μία καλή σχέση με τον πατέρα της, όντας αυστηρός κι αυτός. Όμως ο μπαμπάς της έχει ένα background με παράλληλες σχέσεις εκτός γάμου. Η κόρη του γνωρίζει την εξωσυζυγική του σχέση και όλο αυτό δημιουργούσε ένα περίεργο κλίμα και ένα περίεργο τρόπο επικοινωνίας και συναναστροφής».
-Η συνεργασία σου με τη σειρά πως προέκυψε;
«Τα τελευταία χρόνια υπήρχαν κρούσεις για castings και πήγαινα στα στούντιο του κύριου Καραγιάννη και πάντα η Μιράντα Ρωσταντή με είχε στα υπόψιν της και είχαμε μία καλή επικοινωνία. Απλά αυτό δεν είχε ευδοκιμήσει μέχρι τώρα και έτσι λίγο πριν ολοκληρωθεί η διανομή με πήρε για ένα casting για τον ρόλο αυτό και πολύ άμεσα κλείσαμε και συμφωνήσαμε».
-Παράλληλα πρωταγωνιστείς στην παράσταση “Μακριά από παιδιά” στο θέατρο Ιλίσια. Πες μας και γι’ αυτή σου τη δουλειά...
«Είναι από τις ωραιότερες συνεργασίες που έχω κάνει όλα αυτά τα χρόνια στο χώρο. Είναι μία συνεργασία που λαχταρούσα για χρόνια. Ο πυρήνας είναι το δίδυμο Γιωργής Τσουρής, που γράφει και παίζει, και Γιώργος Παλούμπης, ο σκηνοθέτης. Είχα την χαρά να συνεργαστώ μαζί τους πάλι στην παράσταση “Χαρτοπόλεμος” στο ρόλο του Βασίλη. Τότε είχε γίνει ακρόαση γι’ αυτόν τον ρόλο και ήμουν στους δύο επιλαχόντες μαζί με τον Παύλο Πιέρρο και επέλεξαν τελικά τον Παύλο. Ωστόσο, ενώ είχε ξεκινήσει η παράσταση και προέκυψε ένα φεστιβάλ, ο Παύλος δεν μπορούσε, μπήκα εγώ και τον αντικατέστησα.
Είχα την τύχη πια - αφού τους είχα γνωρίσει στην ακρόαση - να τους γνωρίσω περισσότερο σε ένα γρήγορο διάστημα που αρκούσε τότε για να δω την ποιότητα αυτών των ανθρώπων σε επαγγελματικό και ανθρώπινο κομμάτι.
Αφού τους είχα θαυμάσει, και πολύ νέος τότε στη δουλειά μόλις είχα βγει απ’ το σχολή, περίμενα πώς και πώς να έρθει η στιγμή και να βρεθεί το έδαφος και να συνεργαστούμε. Στο διάστημα που μεσολάβησε μέχρι σήμερα κάπως σιγοψηνόταν να προκύψει συνεργασία και τελικά ήρθε αυτό το δώρο».
-Τι άλλο θεατρικό ετοιμάζεις για τον Φεβρουάριο;
«Από πέρυσι έχω την τύχη και γνώρισα και συνεργάστηκα για πρώτη φορά με τον Λάζαρο Βαρτάνη και τον Στέφανο Παπατρέχα, οι οποίοι είναι ο πυρήνας της παραγωγής και ο Στέφανος Παπατρέχας γράφει τα έργα της συγκεκριμένης ομάδας. Μαζί με τα συγκεκριμένα παιδιά είχαμε κάνει ένα παιδικό και είχε πάει πάρα πολύ ωραία. Δεν είχα ξανακάνει και πέρασα υπέροχα και τα παιδιά αυτά τα υπερεκτιμώ γιατί είναι αξιόλογα παιδιά και είναι νέοι που δεν έχουν τις πλάτες για να μπορέσουν να στηρίξουν αυτή την τόσο ωραία πρώτη ύλη που έχουν. Από πλευράς κειμένου, δημιουργίας και σκηνοθετικής ματιάς. Φέτος λοιπόν, ο Στέφανος έχει γράψει ένα νέο έργο που λέγεται “Spa-σε κατάρα”. Είναι μια κωμωδία και θα παίζει Δευτέρα - Τρίτη από 12 Φεβρουαρίου στο Μικρό Άνεσις. Η σκηνοθεσία είναι του Λάζαρου Βαρτάνη και του Στέφανου Παπατρέχα. Παίζουν οι Λάζαρος Βαρτάνης, Κωνσταντίνα Κλαψινού, Σύνθια Μπατσή, Στέφανος Παπατρέχας και εγώ.
-Θα είσαι και στον νέο κύκλο της σειράς “Άγιος Παΐσιος, Από τα Φάρασα στον Ουρανό”…
«Κάνω τα γυρίσματα. Υποδύομαι έναν μοναχό, ο οποίος είναι υπαρκτό πρόσωπο και από όσο γνωρίζω είναι εν ζωή. Ο Πατήρ Δαμιανός. Ήταν ένας μοναχός που τα τελευταία χρόνια ήταν Αρχιεπίσκοπος στο όρος Σινά και είχε συναντήσει τον Παΐσιο σε νεαρή ηλικία, στην Κόνιτσα».
-Πώς αποφάσισες να ασχοληθείς με την υποκριτική;
«Θυμάμαι; (Γέλια). Από μικρός είχα μία επιρροή από τον πατέρα μου στο κομμάτι των τεχνών. Του άρεσε του πατέρα μου και είχε ασχοληθεί με τον κινηματογράφο και παρακολουθούσε πολλές ταινίες και είχε διαβάσει πολλά. Έτσι από μικρή ηλικία μπήκα σ’ αυτή τη διαδικασία να βλέπω κάποιες ταινίες που δεν έρχονται στα μάτια πολλών παιδιών τόσο εύκολα. Τις πρότεινε ο πατέρας μου και τις βλέπαμε. Είχαμε παρακολουθήσει και κάποιες παραστάσεις. Όταν πρωτοπήγα στο θέατρο είχα εντυπωσιαστεί.
Κάποια στιγμή λοιπόν, και επειδή δεν είχα κατασταλάξει περνώντας από την εφηβεία για το τι θέλω να κάνω και μου περνούσαν διάφορα απ’ το μυαλό, εμένα άρχισε να με τρώει και να σκέφτομαι αυτό το πράγμα. Έτσι, το επικοινώνησα με τους γονείς μου και νομίζω στην μητέρα μου. Δεν είχε την καλύτερη αντιμετώπιση αν και όχι κάτι ακραίο. Ως παιδί ήμουνα πολύ ζιζάνιο και εξωστρεφής, αλλά σ’ αυτό το κομμάτι δεν πήρα την απόφαση να “πατήσω” πόδι και να κάνω αυτό που θέλω.
Βρέθηκε μέση λύση να περάσω στη σχολή κινηματογράφου, όπου είναι Α.Ε.Ι. στην Θεσσαλονίκη και ανήκει στην σχολή Καλών Τεχνών στο Αριστοτέλειο. Δεν έχει να κάνει με κομμάτι υποκριτικής και δεν έχει μάθημα υποκριτικής. Έχει να κάνει με το κομμάτι πίσω από την κάμερα, σενάριο, σκηνοθεσία κ.λπ. Οπότε πηγαίνοντας εκεί ήταν κάτι που με ενδιέφερε, αλλά εμένα στο μυαλό μου ήταν ότι εγώ μέσα από εκεί θα βρω την πόρτα να μπω σ’ αυτό που ήθελα εξαρχής, την υποκριτική δηλαδή.
Στο δεύτερο έτος, αν και συνέχισα να πηγαίνω στην σχολή, γράφτηκα σε μία θεατρική ομάδα και εκεί κατάλαβα ότι μου έπαιρνε το μυαλό μια θεατρική ομάδα που πήγαινα μια φορά την εβδομάδα. Τότε το ανακοίνωσα στους γονείς μου ότι θα κάνω αυτό. Έτσι πήρα την απόφαση και στο δεύτερο έτος επέστρεψα στην Αθήνα και μπήκα στη δραματική σχολή».
-Τι γεύση σου έχουν αφήσει όλα αυτά τα χρόνια που βρίσκεσαι στο χώρο;
«Δεν έχω μετανιώσει ούτε στιγμή γι’ αυτή την απόφαση. Τότε είχα έναν φόβο και ένα άγχος μέσα μου γιατί ήμουν ένα παιδί που ασχολιόταν με διάφορα πράγματα και με πολλά αθλήματα και με μουσική. Δηλαδή, όταν πήρα την απόφαση είχα την αγωνία μήπως είναι κάτι που θα φύγει. Τελικά με απόλυτη σιγουριά λέω ότι είναι το μόνο που δεν έχει σβήσει απ’ την πρώτη στιγμή που αποφάσισα να ασχοληθώ με αυτό. Είχα την τύχη, 8 στις 10, να έχω καλές συνεργασίες και με καλό κλίμα. Γνώρισα όμως αυτές τις δυσκολίες που είναι γνωστές ότι υπάρχουν στον χώρο».
-Τι είναι αυτό που σου αρέσει να κάνεις στον ελεύθερό σου χρόνο;
«Θέλω να βρίσκω ελεύθερο χρόνο. Να βρίσκομαι με τους φίλους μου, τους κολλητούς μου, να συζητήσουμε ή απλά να κάτσουμε να κοιτιόμαστε. Να δω την οικογένειά μου που η μητέρα μου έχει το παράπονο ότι δεν την βλέπω. Αλλά θέλω όσο μπορώ να περνάω χρόνο μαζί τους και να επικοινωνούμε. Επίσης, κάτι που δεν ήθελα μικρός και βαριόμουνα είναι το κομμάτι του διαβάσματος και της λογοτεχνίας. Ωστόσο, με αφορμή τη σχολή του κινηματογράφου ξεκίνησε μια πολύ ωραία σχέση και αγάπη για το διάβασμα. Γενικά και ο αθλητισμός μου αρέσει».
-Το φορτωμένο επαγγελματικό πρόγραμμα μπορεί να επηρεάσει και την προσωπική σου ζωή; Μια σχέση που πιθανόν να έχεις…
«Δεν έχει τύχει. Τουλάχιστον τα δύο τελευταία χρόνια που είμαι κυρίως πιο πιεσμένος και είναι πιο φορτωμένο το πρόγραμμα. Αυτό το διάστημα δεν είχα παράλληλα κάποια σχέση. Θα πω απλά, ότι όπως μειώνεται ο χρόνος για να δω και να βρεθώ με τους φίλους μου και οποιοδήποτε άλλον, θα συνέβαινε το αντίστοιχο στην Χ-Ψ σχέση. Αυτό όμως έχει να κάνει και με τον άνθρωπο που είσαι, αν υπάρχει κατανόηση κ.λπ.».
-Ο ρόλος σου στη σειρά έκανε το επόμενο βήμα στη σχέση του. Εσένα θα σε ενδιέφερε στο μέλλον ο γάμος ή η δημιουργία μιας οικογένειας;
«Δεν έχω καμία απάντηση (Γέλια). Δεν είμαι από τους ανθρώπους που βάζω Χ στον γάμο και είμαι κατά, αλλά δεν είναι κάτι το οποίο έχω μαράζι και το έχω στους στόχους. Δεν το αποκλείω. Θα πω την κλισέ ατάκα ότι αν υπάρξει ο άνθρωπος που θα σε κάνει να το αισθανθείς και ότι θα μπορείς να συμπορευτείς και να είναι ο σύντροφος της ζωής σου, νομίζω ότι αυτό μπορεί σε οδηγήσει οπουδήποτε, χωρίς να ορίζεται με συγκεκριμένο τρόπο».
-Κλείνοντας θέλω να μας πεις πώς αντέδρασες όταν είδες τον εαυτό σου για πρώτη φορά την τηλεόραση…
«Η πρώτη εμφάνιση ήταν ένα guest οκτώ επεισοδίων στον ΣΚΑΪ στη σειρά “Όσο έχω εσένα”. Δεν ξέρω πώς ένιωσα (Γέλια). Ήταν πολύ περίεργο γιατί μπήκα πολύ τελευταία στιγμή για έναν ρόλο που δεν είχαν υπόψιν και προέκυψε στην ιστορία. Πολύ γρήγορα έγινε και χωρίς να το συνειδητοποιήσω. Αυτό μπορούσα και αυτό έκανα τότε, αλλά δεν είχα χρόνο να το επεξεργαστώ».
