Τη Λουκία Πιστιόλα τη φετινή σεζόν την βλέπουμε μέσα από την επιτυχημένη και δραματική σειρά του ΑΝΤ1 "Ψυχοκόρες".
Η γνωστή ηθοποιός υποδύεται τη "Βικτωρία", έναν ιδιαίτερο ρόλο που συγκεντρώνει πολλά σχόλια στα κοινωνικά δίκτυα.
Η Λουκία Πιστιόλα έδωσε μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη στο FTHIS.GR και μίλησε για όλους και για όλα.
Μεταξύ άλλων, η Λουκία Πιστιόλα αναφέρθηκε στον ρόλο της στις "Ψυχοκόρες", στο τέλος που θα έχει η "Βικτωρία" και στη σχέση της με τον χρόνο.
Μάλιστα, η Λουκία Πιστιόλα θέλησε να ξεκαθαρίσει μερικά πράγματα όσον αφορά την οικογένειά της και τα δημοσιεύματα που διαβάζει για εκείνη το τελευταίο διάστημα.
-Τη φετινή σεζόν υποδύεστε τη "Βικτωρία" στην επιτυχημένη και δραματική σειρά του ΑΝΤ1 "Ψυχοκόρες". Αρχικά πείτε μας μερικά πράγματα για τον ρόλο σας…
«Καταρχάς να σας πω ότι εγώ παρότι έχω κάνει αρκετές δουλειές στην τηλεόραση, η τηλεόραση είναι ένα Μέσο που δεν μου αρέσει καθόλου. Η μόνη δουλειά που είμαι περήφανη που συμμετέχω είναι οι "Ψυχοκόρες". Θεωρώ ότι είναι η καλύτερη σειρά που έχει παίξει στην τηλεόραση, τουλάχιστον την τελευταία δεκαετία. Εδώ κάνω μια προξενήτρα που καταλήγει να γίνεται προαγωγός. "Βγάζει στο κλαρί" ένα δυστυχισμένο κορίτσι, αφού φροντίσει τα κορίτσια ανάλογα τι χρειάζονται και τα στέλνει σε διαφορετικά σπίτια, ενώ υποσχέθηκε ότι θα τα στείλει όλα μαζί. Είναι ένας φρικτός ρόλος. Ακούω και διαβάζω διάφορα για το πόσο με σιχαίνονται όλοι (Γέλια). Κάνω ένα πράγμα τελείως διαφορετικό. Το σενάριο της Πέννυς Φυλακτάκη και του Βαγγέλη Νάση είναι καταπληκτικό και βασίζεται σε αληθινές ιστορίες. Εγώ την έζησα αυτή την εποχή. Είμαι γεννημένη τη δεκαετία του ’60 και είχαμε ψυχοκόρες στο σπίτι. Στο δικό μου και στης γιαγιάς μου το σπίτι. Στο σπίτι μου είχαμε την Ασημίνα, που ήταν 12 χρονών».
-Εσείς είχατε την ίδια ηλικία τότε με την κοπέλα αυτή;
«Εγώ ήμουν περίπου 9 χρονών και θυμάμαι να την παρακαλάω "άσε βρε Ασημίνα το σίδερο και έλα να παίξουμε". Εγώ άφηνα τα μαθήματα και προκαλούσα την Ασημίνα να παίξει μαζί μου. Εγώ γνώρισα μόνο την καλή πλευρά του θεσμού αυτού. Είναι σαν αδελφή μου. Παντρεύτηκε, έκανε τα παιδιά της και οι γονείς μου βάφτισαν τα παιδιά της και την προίκισαν. Να φανταστείτε ότι το μόνο κακό που είχα ακούσει ήταν η Σπυριδούλα. Τότε συνειδητοποίησα ότι όλα τα κορίτσια αυτά δεν ήταν τόσο τυχερά όπως στο δικό μου σπίτι. Είναι μια σειρά που αποτυπώνει τρομερά την εποχή, που εγώ την θυμάμαι πολύ καθαρά. Εγώ ξέρω τι θα πει το σίδερο με τα κάρβουνα, ξέρω τι θα πει να μην έχεις ηλεκτρικό και να είσαι με τις λάμπες. Ήμουν κοριτσάκι και τα θυμάμαι όλα στο σπίτι του παππού μου που ήταν σε ένα χωριό έξω από το Αγρίνιο. Οπότε στις διάφορες απορίες του κόσμου ότι είναι τόσο σκληρά, θα πω ότι είναι αληθινά αυτά τα πράγματα. Είναι ιστορικά! Η σειρά έχει ακριβή ιστορικά στοιχεία και είναι πολύ σημαντικό για την τηλεόραση του σήμερα στην Ελλάδα. Δεν είναι μυθοπλασία απλώς».
-Πως ξεκίνησε η συνεργασία σας με τις "Ψυχοκόρες";
«Εμένα πάρα πολλές δουλειές μου είναι στον ΑΝΤ1 και στο Studio ATA που είχε η Φρόσω Ράλλη. Η Φρόσω είναι φίλη από παλιά και με φώναξε και μου πρότεινε κάτι τέτοιο, έτσι απλά».
-Όσον αφορά τις εξελίξεις της σειράς και στα επεισόδια που προβάλλονται στο ΑΝΤ1+, η "Βικτωρία" έρχεται πιο κοντά με τη "Δεσποινιώ" και όπως είπαμε αυτή η ιστορία δεν έχει καλή έκβαση. Τι άλλο έχουμε να περιμένουμε;
«Παίρνει τη Δεσποινιώ και την "βγάζει στο κλαρί". Στον τρίτο κύκλο θα δείτε πολλές εξελίξεις πάνω σε αυτό. Είναι η συνέχεια γεμάτη ανατροπές. Δεν είναι ακόμη η Βικτωρία τόσο τέρας, όσο εξελίσσεται. Γίνεται ένα αποτρόπαιο πλάσμα. Υπήρχαν γυρίσματα που ντρεπόμουν γι’ αυτά που έλεγα. Πολύ ακραία πράγματα».
-Δεν πρόκειται να δούμε να μετανιώνει η "Βικτωρία";
«Όχι! Δεν μετανιώνει μέχρι που να βγει η ψυχή από το στόμα της. Δεν μετανιώνει καθόλου και γίνεται όλο και σκληρότερη, όλο και χειρότερη».
-Καταλαβαίνω από αυτά που λέτε ότι η "Βικτωρία" δεν θα έχει καλό τέλος…
«Όχι δεν θα έχει καλό τέλος. Αυτό μπορώ να σας το πω!».
-Η συνεργασία σας με τους υπόλοιπους συντελεστές πώς ήταν όλο τον καιρό των γυρισμάτων;
«Εξαιρετικές. Οι συνάδελφοί μου σ’ αυτή τη σειρά είναι ο ένας καλύτερος από τον άλλον. Και οι νέοι και οι μεγαλύτεροι ηθοποιοί είναι εξαιρετικοί».
-Θα παρακολουθήσετε τον εαυτό σας στην τηλεόραση και στα επεισόδια που είστε;
«Γενικώς δεν βλέπω τον εαυτό μου όταν παίζω κάπου, αλλά τις "Ψυχοκόρες" τις παρακολουθώ γιατί μου αρέσουν πάρα πολύ. Γενικώς δεν παρακολουθώ τηλεόραση. Βλέπω πολλές ταινίες. Εγώ δεν έχω ούτε Facebook, ούτε Instagram, όπως και τα παιδιά μου».
-Ήταν πρόκληση για εσάς να κάνετε έναν τέτοιο "κακό" ρόλο στις "Ψυχοκόρες";
«Είμαι πλέον σε μια ηλικία και έχω περάσει τόσα που δεν αποτελεί τίποτα πρόκληση. Βεβαίως κάθε ρόλος έχει πολύ ενδιαφέρον. Χτίζω ρόλο, δεν κάνω κάτι που είμαι εγώ. Είναι πολύ ανακουφιστικό να μπαίνεις σε έναν ρόλο που είναι τελείως διαφορετικός από σένα. Εδώ θέλω να σου πω ότι εγώ απεχθάνομαι και την έκθεση, η οποία δεν είναι μέσω του ρόλου. Ανήκω σε μια γενιά που το "κρέμασμα" στα μανταλάκια ήταν χυδαίο. Γενικά τα οικογενειακά θέματα είναι Ιερά και Όσια. Είχα αποφασίσει να μην ξαναπώ τίποτα. Μιλούσα αποκλειστικά για τους ρόλους μου. Θέλω να βάλω μερικά πράγματα στη θέση τους. Διαβάζω σε διάφορα sites δήθεν συνεντεύξεις, που εγώ δεν έχω μιλήσει. Παίρνουν από παλιές συνεντεύξεις μια πρόταση. Ας πούμε με είχαν ρωτήσει για τους γονείς μου και είχα πει ότι ο πατέρας μου ήταν ένας υπέροχος άνθρωπος και ότι η μητέρα μου ήταν ο "κέρβερος" του σπιτιού, με την έννοια ότι έβαζε όρια και ότι δεν θα είχα περάσει στη Νομική, δεν θα είχα μορφωθεί, δεν θα είχα κάνει τίποτα στη ζωή μου αν δεν είχα τη μάνα μου. Την περίοδο της κρίσης με είχαν ρωτήσει αν έχω περάσει δύσκολα και είχα πει ότι και σε μένα είχαν κόψει το ρεύμα και σε μένα σταμάτησε το νερό και αναγκάστηκα να πουλήσω ένα μέρος της περιουσίας μου για να τα βγάλω πέρα.
Τελευταία επειδή αρνούμαι να μιλήσω για τον γιο μου και τα παιδιά μου και για τους γονείς μου, αυτό έχει ως αποτέλεσμα να βγάζουν τις δικές τους ιστορίες. Βλέπω τώρα εξαιτίας των "Ψυχοκορών", ότι έχω ξεπουλήσει την περιουσία του πατέρα μου, πράγμα που δεν ισχύει. Ότι πατέρας μου είναι ο Γιώργος Πιστιόλας, πράγμα που δεν ισχύει. Ότι μητέρα μου είναι η Αίγλη Πιστιόλα που ήταν "κέρβερος", πράγμα που δεν ισχύει. Ήταν θείοι μου αυτοί. Ότι αδελφή μου είναι η οικονομική διευθύντρια της Agrino, που αυτή είναι πρώτη μου ξαδέλφη. Εγώ έχω μια ξαδέλφη με το ίδιο όνομα, Λουκία Πιστιόλα, οδοντίατρο και όλοι νομίζουν ότι είναι αυτή.
Ο θείος μου, Γιώργος, πέθανε πριν πέντε χρόνια και επειδή με είδαν στην κηδεία του, θεώρησαν ότι είναι ο πατέρας μου. Ο πατέρας μου, Στράτος Πιστιόλας, πέθανε το 2005. Η μάνα μου λεγόταν Καίτη Πιστιόλα και όταν εγώ την αποκάλεσα “κέρβερο”, εννοούσα ότι ήταν προστατευτική. Εγώ έχω μόνο δύο αδελφούς.
Γράφουν τόσες ασυναρτησίες και ένιωσα την ανάγκη να βγω και να πω ότι δεν ισχύουν αυτά τα πράγματα. Δεν μπορούν να ανακατεύουν τις ζωές μας με τέτοιον τρόπο».
-Γιατί όμως έχει δημιουργηθεί όλο αυτό το θέμα;
«Λόγω των social media. Είναι η χαρά του κουτσομπολιού, ζούμε την εποχή της κλειδαρότρυπας. Εμείς οι ίδιοι μέσω των social media βγάζουμε τα Ιερά και Όσια στη φόρα, πόσα παιδιά έχουμε, πότε γεννήσαμε, πώς θηλάζουμε, πώς βαφτίζουμε, είναι τρομερό αυτό…».
-Εσείς όλα αυτά τα χρόνια κρατήσατε μια απόσταση από τα φώτα της δημοσιότητας…
«Εγώ δούλεψα πάρα πολλά χρόνια σ’ αυτόν τον χώρο γιατί είμαι στο επάγγελμα από το 1982. Δεν ήξερε το "κύκλωμα" ότι έχω παιδιά και τώρα "βομβαρδίζομαι" αν έχω εγγόνι και ποιος είναι ο γιος μου. Ο γιος μου είναι συνάδελφος πια. Θα μιλήσω εξ’ ονόματος του 35χρονου γιου μου που είναι επαγγελματίας; Είναι συνάδελφος μου και τον σέβομαι απόλυτα. Όπως δεν μιλάω για συναδέλφους άλλους, δεν μπορώ να μιλήσω και για τον γιο μου. Η εποχή που ζούμε είναι άσχημη από την άποψη αυτής της έκθεσης».
-Με αφορμή τη συμμετοχή σας στις "Ψυχοκόρες", έχετε μπει στη διαδικασία να συγκρίνετε το πώς γίνονταν οι δουλειές στην τηλεόραση στο παρελθόν και πώς τώρα;
«Βέβαια! Δεν έχουν καμία σχέση. Τότε είχαμε περισσότερες ημέρες για γύρισμα. Τώρα έχουμε πώς θα λιγοστέψουμε τον χρόνο γυρίσματος. Δεν μιλάω για τις "Ψυχοκόρες" γιατί εδώ ήταν άλλα τα πράγματα. Σ’ αυτή τη δουλειά υπήρχε η Φρόσω Ράλλη που ανήκει στη γενιά που η τέχνη είναι πάνω από τα χρήματα. Μιλάω για άλλες δουλειές και γι’ αυτό δεν θέλω να ξαναδουλέψω στην τηλεόραση ποτέ. Οι "Ψυχοκόρες" ελπίζω να είναι η τελευταία μου δουλειά. Δεν αντέχω εγώ αυτή την πίεση και αυτό το άγχος να βγει το επεισόδιο. Οι μισθοί έχουν πέσει στο 1//3 από ότι ήταν κάποτε. Ακόμα και ένα τραπεζάκι του ντεκόρ έχει περισσότερη αξία για τους παραγωγούς, πάρα ο ίδιος ο ηθοποιός. Η συμπεριφορά τους προς τον ηθοποιό είναι άθλια. Εγώ δεν θέλω να κάνω αυτή την τηλεόραση».
-Με ποιο κριτήριο διαλέγετε εσείς τις δουλειές που θα είστε;
«Πρώτα από όλα οι συνεργάτες και κυρίως ο σκηνοθέτης. Με τους ηθοποιούς είμαστε αδέλφια. Και με έναν λίγο δύσκολο ηθοποιό που έχει κάποιο λόγο να είναι κακότροπος, έχουμε τον τρόπο να αντιμετωπιζόμαστε μεταξύ μας. Είμαστε μια οικογένεια. Αγαπάω τους ηθοποιούς πάρα πολύ. Εκτιμώ και σέβομαι τη δουλειά των συναδέλφων μου. Δεν συνεργάζομαι ποτέ με σκηνοθέτη που δεν τον ξέρω και δεν είναι φίλος».
-Εσείς πώς αποφασίσατε να γίνετε ηθοποιός;
«Δεν την παίρνεις αυτή την απόφαση, κάποια στιγμή έρχεται και γίνεται. Νομίζω δεν θα μπορούσα να κάνω οποιαδήποτε άλλη δουλειά εκτός του θεάτρου. Ο πατέρας μου ήταν ένθερμος υποστηρικτής των τεχνών. Παρότι επιχειρηματίας, είχε μεγάλη αγάπη για τις τέχνες. Ενώ μεγάλωσα στο Αγρίνιο, αυτός με έφερνε στη Λυρική Σκηνή και στο θέατρο. Κάθε Σαββατοκύριακο ήμουν στην Αθήνα. Τότε ήταν η εποχή που όλες οι παραστάσεις του Εθνικού Θεάτρου ερχόντουσαν στην επαρχία. Το Αγρίνιο είχε πέντε μεγάλα κινηματοθέατρα. Αυτή τη στιγμή υπάρχει μόνο ένας κινηματογράφος. Εγώ ήρθα στην Αθήνα για να σπουδάσω νομική. Έπρεπε να σπουδάσω μια δουλειά που είχε σχέση με το επάγγελμα του πατέρα μου. Να γίνω νομικός σύμβουλος στην εταιρεία του».
-Η σχέση σας με τον χρόνο πώς είναι;
«Εξαιρετική! Μου αρέσει πάρα πολύ που είμαι 64 ετών….».
-Την λέτε την ηλικία σας…
«Είναι δυνατόν να μην πω την ηλικία μου; Είναι σαν να υποτιμώ τον εαυτό μου, σαν να μην τον δέχομαι και τον εκτιμώ. Είναι δυνατόν να μην σέβομαι τα χρόνια μου, που ήταν πολύ σημαντικά; Απέκτησα τρία παιδιά, απέκτησα έναν εγγονό, παντρεύτηκα, έκανα ολόκληρο τον κύκλο της ζωής μου και τώρα χαίρομαι τα παιδιά μου. Είναι δυνατόν όλα αυτά να μην τα λέω ή να τα παραποιώ;».
-Στην καθημερινότητά σας πώς είστε;
«Μια επαγγελματίας μητέρα. Μια εργαζόμενη μητέρα, με τα βάσανα και τα προβλήματα που έχουν όλες οι μητέρες. Δόξα τω Θεώ μεγάλωσα τα παιδιά μου και αυτή τη στιγμή είμαι μια ευτυχής γυναίκα που ασχολείται με το διάβασμά της, έχει χρόνο να πάει σινεμά και θέατρο. Απλά πράγματα».
-Ζητάτε τη γνώμη των δικών σας ανθρώπων όταν σας βλέπουν στην τηλεόραση ή στο θέατρο;
«Όχι! Η κριτική είναι ένα πράγμα που δεν με αφορά πλέον στα χρόνια που είμαι. Εγώ να νιώθω καλά. Με τα παιδιά μου συζητάμε γενικότερα για τη δουλειά μας, οικογενειακά. Δεν ζητάω την κριτική τους».
-Παλαιότερα μπαίνατε στη διαδικασία να δείτε τις κριτικές που γράφονταν για εσάς;
«Βέβαια! Ως νέα με πλήγωναν τρομερά οι άσχημες κριτικές αλλά μέχρι που κατάλαβα ότι αυτή είναι η έκθεση. Τον ρόλο κρίνουν και όχι εμένα ως Λουκία. Όπως για ένα έργο τέχνης, θα ακούσετε πολύ καλές κριτικές και εντελώς αντίθετες. Ο κόσμος παίρνει ότι έχει ανάγκη η ψυχή του από το έργο που παράγουμε. Όπου θέλει εστιάζει και εγώ οφείλω να είμαι έντιμη στη δουλειά μου, να εξασκώ τα εργαλεία μου και να είμαι τελείως ανοιχτή. Ο καθένας θα κρίνει ό,τι θέλει, ελεύθερα. Εγώ γιατί να προσβάλλομαι; Είναι και θέμα εγωισμού. Μετά από τόσα χρόνια έχω δουλέψει πολύ με τον εγωισμό μου».
-Σας πειράζει ότι μετά από τόσα χρόνια μπορεί κάποιοι να σας έχουν στο μυαλό τους ως η σύντροφος του "Ζάχου Δόγκανου" στη σειρά "Εκείνες κι εγώ";
«Αυτό είναι η έκθεση. Ο καθένας σε κρίνει ανάλογα με τα πράγματα που του λείπουν, ανάλογα με τα πράγματα που δεν του λείπουν, ανάλογα με την καταγωγή, τον χαρακτήρα, αν είναι άντρας ή γυναίκα. Ανάλογα σε κρίνουν. Εσύ οφείλεις να είσαι ανοιχτός σε όλα αυτά. Δεν με πειράζει τίποτα όσον αφορά την έκθεση στη δουλειά. Έχω ασκηθεί σε αυτό πολύ. Είναι θέμα των άλλων, όχι δικό μου. Από τη στιγμή που επέλεξα να κάνω αυτή τη δουλειά, είμαι ανοιχτή σε οποιοδήποτε είδους κριτική. Ωστόσο, δεν επιτρέπω να κρίνουν εμένα ως Λουκία».
-Όταν κάνατε τα πρώτα σας βήματα σ’ αυτόν τον χώρο δεν είχατε καθόλου σαν σκέψη ότι μπορεί να ασχοληθούν και με την προσωπική σας ζωή;
«Δεν είναι αυτή η δουλειά μας. Συνήθως οι ηθοποιοί είναι βαθιά συνεσταλμένα πλάσματα, τα οποία κρύβονται πίσω από τον ρόλο. Εγώ ήμουν δειλή και συνεσταλμένη στη σχέση μου με τον κόσμο. Δεν μου αρέσουν τα πάρτι και δεν έχω παρακολουθήσει ποτέ συναυλία στη ζωή μου. Δεν μου αρέσει η πολυκοσμία. Δεν είχα καταλάβει την έκταση και πως είναι η δημοσιότητα. Όταν το κατάλαβα, φρόντισα να προφυλάσσομαι περισσότερο».