Στο FTHIS.GR μίλησε αποκλειστικά η Πέμη Ζούνη, με αφορμή τον πρωταγωνιστικό της ρόλο στη σειρά “Έρωτας Φυγάς”.
Η γνωστή ηθοποιός στην καθημερινή σειρά του Open υποδύεται την “Μαργέτα Δεμερτζή”.
Η Πέμη Ζούνη αναφέρθηκε στον ρόλο της και στις εξελίξεις στον δεύτερο κύκλο, στην θεατρική παράσταση που θα πρωταγωνιστήσει, ενώ αποκάλυψε και τον λόγο που δεν παρακολουθεί τον εαυτό της στην τηλεόραση.
Μάλιστα, η Πέμη Ζούνη έκανε και μια αναφορά στη σειρά του Χριστόφορου Παπακαλιάτη, “Κλείσε τα μάτια”.
Όσα είπε η Πέμη Ζούνη στο FTHIS.GR
-Δεύτερη σεζόν για τον “Έρωτα Φυγά”! Πως νιώθετε;
«Νιώθουμε τυχεροί. Είναι όμορφο που τον αγάπησε ο κόσμος γιατί τίποτα δεν είναι δεδομένο. Η αγωνία μας πλέον είναι να πάει εξίσου καλά».
-Περιμένατε αυτή την ανταπόκριση από τον κόσμο;
«Τόσο; Κανείς! Περιμέναμε ότι θα αρέσει, αλλά άμα βλέπεις τις πρακτικές συγκυρίες, περιμένεις ένα πιο “σεμνό” νούμερο. Αυτό μας ξεπέρασε. Ήταν ωραία έκπληξη».
-Πως βλέπετε εσείς την αλλαγή ώρας της σειράς; Γιατί μετακινήθηκε σε μια πιο βραδινή ζώνη…
«Αυτό είναι θέμα άλλου τμήματος. Δεν με απασχολεί. Μακάρι να πάει καλά και είναι ρίσκο δικό τους. Δεν μπαίνω στο εμπορικοδιαφημιστικό καθόλου! Δεν με αφορά. Και πέρυσι δεν ήμουν από αυτούς που στεναχωρήθηκε για το έξι παρά τέταρτο. Λέω “εντάξει θα δείξει”. Προσέχεις τη δουλειά σου».
Δείτε επίσης! Ο Σταύρος Ζαλμάς στο FTHIS.GR: O "Έρωτας Φυγάς", η σχέση με τον χρόνο και η απουσία από την τηλεόραση
-Πως πήρατε την απόφαση να πείτε το “ναι” σε μια καθημερινή σειρά;
«Πάντα μετράνε για μένα οι άνθρωποι που θα μου το προτείνουν και ποιοι θα είναι μέσα. Με τον Βασίλη Τσελεμέγκο, που μου τηλεφώνησε, είχαμε κάνει δυο από τις πιο αγαπημένες μου δουλειές. Την “Επιφάνεια” και το “Κλείσε τα μάτια”. Δέχτηκα σχεδόν αβλεπεί γιατί ήταν η ασφάλειά μου. Από εκεί και πέρα μπαίνοντας, ρωτάς για το cast και όταν ερχόταν η κάθε συμπλήρωση με έκανε πιο χαρούμενη. Μαζεύτηκαν πολύ καλοί ηθοποιοί, με ίδιο κώδικα, άνθρωποι που δεν συγκρούονται, άνθρωποι που έχω οικειότητα και τους ξέρω. Άνθρωποι που γνώρισα τώρα και είναι πολύ καλοί. Το ανθρώπινο δυναμικό είναι το θέμα».
-Τι έχουμε να περιμένουμε στον δεύτερο κύκλο γενικότερα και στα νέα επεισόδια;
«Τα spoiler βγαίνουν πολύ νωρίτερα από ότι τα μαθαίνουμε εμείς και ξέρω ότι υπάρχουν πάρα πολλά “σεισμικά” φαινόμενα. Όπως βλέπετε ένα από αυτά είναι ότι αλλάζω και γινόμαστε κολλητές με την Αλεξάνδρα γιατί καταλαβαίνω τα λάθη μου. Έτσι κι αλλιώς όλοι οι χαρακτήρες είναι άνθρωποι με σκοτεινές πλευρές και καλά στοιχεία. Δεν γράφτηκε για να εξυπηρετήσει “τύπους”. Δεν είναι καλλήγραφη να κάνεις τύπο. Κάνεις άνθρωπο ρεαλιστικά. Οι άνθρωποι όλοι έχουν πράγματα που δεν τα πιστεύουμε. Ξαφνικά γυρνάς και βλέπεις έναν άνθρωπο που δεν γνωρίζεις. Έτσι, όλοι οι ηθοποιοί έχουν το περιθώριο να περνάνε διάφορες φάσεις στον χαρακτήρα τους, απολύτως δικαιολογημένες. Αυτό είναι καλό».
-Παράλληλα η “Μαργέτα” έχει έρθει κοντά και με τον “Στέφανο”...
«Έχει έρθει, αλλά δεν ξέρω για πόσο. Αυτή είναι μια ιστορία με καταραμένο πεπρωμένο. Θα έχουν συνέχεια εμπόδια. Θα είναι και δεν θα είναι και όλο έτσι θα πάνε. Δεν ξέρω το φινάλε. Δεν νομίζω ότι θα είναι happy end αλλά αυτή είναι μια μεγάλη αγάπη που πρέπει να δικαιωθεί».
-Η εποχή που διαδραματίζεται η σειρά πως σας φαίνεται; Μπαίνετε στη διαδικασία της σύγκρισης με το σήμερα;
«Την εποχή αυτή την αγαπώ πάρα πολύ. Μπορώ να σου μιλάω ώρες. Τον απόηχο της τον έζησα. Μικρή όταν ήμουν έχω μνήμες από τα ‘60s. Το ’50 που άρχισε να ανθίζει μια Ελλάδα μετά από μια καταστροφή, είναι μια από τις αγαπημένες μου περιόδους να μελετάω. Αισθητικά μου αρέσει πολύ. Η αθωότητα αυτή μέσα στη μαύρη τύχη αυτής της χώρας. Αφήναμε τα σπίτια ξεκλείδωτα, γι’ αυτή την αθωότητα μιλάω. Της γειτονιάς και των σχέσεων…».
-Μετά από ένα χρόνο έχετε βρει κοινό στοιχείο του ρόλου που ενσαρκώνεται με τον χαρακτήρα σας;
«Ξέρεις, το ενδιαφέρον για τον ηθοποιό είναι να ανακαλύψει το κομμάτι του εαυτού του που δεν γνωρίζει ή τον ήρωα που δεν είναι οικείος. Αν κάνεις πράγματα που σου μοιάζεις, βαριέσαι. Βασικά δεν νομίζω ότι έχω κάτι κοινό με τη Μαργέτα. Δηλαδή πώς είναι η Ελληνίδα μάνα; Απέναντι εγώ. Κανένα κοινό. Αυτό αγάπησα στη Μαργέτα. Ότι έπρεπε να εξυπηρετήσω έναν κακό – καταρχάς - χαρακτήρα. Αυτό είναι το ιντριγκαδόρικο. Εγώ έπρεπε να βρω τις δικαιολογίες της. Ψάχνεις να τη δικαιώσεις. Το ενδιαφέρον είναι στα μη κοινά. Το ότι είναι μια δυναμική γυναίκα, εντάξει. Όλες μας είμαστε δυναμικές γυναίκες. Δεν είναι εντυπωσιακό για μένα».
-Τον εαυτό σας θα τον παρακολουθήσετε;
«Όχι! Φαντάσου έλεγα: “Όταν γεράσω και έχω χρόνο θα δω το ‘Κλείσε τα μάτια’».
-Δεν το έχετε δει ποτέ;
«Όχι! Μόνο κάτι σκηνές».
-Για ποιο λόγο;
«Επειδή δεν προλαβαίνω και αν έχω λίγο χρόνο θα κάνω κάτι άλλο».
-Από την εποχή που κάνατε το “Κλείσε τα μάτια” τι θυμάστε;
«Μια μοναδική στιγμή που την πήραμε τόσο γενναιόδωρα από τον κόσμο. Γινόταν πανικός. Μια από τις στιγμές που θα ήθελε κανείς να ζήσει στην καριέρα του. Ήταν μια σειρά που είχαμε πολύ άπλετο χρόνο με μια κάμερα σαν να κάνουμε σινεμά, να το ευχαριστηθούμε, να προσέξουμε τη λεπτομέρεια, να κάνουμε πρόβες. Ήταν μια άλλη εποχή που την αγαπώ».
-Σας λείπει όλο αυτό;
«Ναι! Μου λείπει. Έχουν σφίξει πολύ τα πράγματα στους χρόνους και μου λείπει. Δεν μπορώ να πω ψέματα».
-Πώς είστε στην καθημερινότητά σας;
«Εγώ είμαι ένας άνθρωπος που τρολάρεται πολύ, αυτοτρολάρεται και με σώζει αυτό. Δεν μπορώ τις δήθεν επαφές. Θέλω όταν μιλάω με κάποιον να μιλάω ανοιχτά. Όλο το δήθεν το σιχαίνομαι. Το κάνουν οι άνθρωποι από φόβο και ανασφάλεια. Δεν έχει νόημα να δίνεις μια συνέντευξη αν φοβάσαι, οπότε η δουλίτσα που γίνεται καθημερινά είναι με τον εαυτό σου. Δηλαδή “που χάνεις τη γη κάτω από τα πόδια”;. Βρες το! Ψάξτο και πάτα. Θα έλεγα ότι είμαι ένας άνθρωπος που ψάχνεται, ότι είμαι περίεργος και δεν τελειώνει με το να ερευνά την επικοινωνία. Η επικοινωνία να είναι αληθινή και ας μην γνωριζόμαστε. Να πούμε τρία λόγια και να είναι αυτό. Αυτό είναι νομίζω που με χαρακτηρίζει».
-Υπάρχει κάτι που να φοβάστε; Έχετε κάποιον μεγάλο φόβο;
«Πολλά! Παλεύω με τους φόβους μου μια ζωή και αυτό δεν τελειώνει ποτέ και θα το βρεις μεγαλώνοντας. Έχουμε λόγο να φοβόμαστε, αλλά εκείνο που προσέχω είναι να μην έχω φοβίες. Όχι φόβους που είναι κανονικοί, οι φοβίες είναι κάτι που πρέπει να σε ανησυχήσει. Δεν υπάρχει λόγος. Κάτι έχει γίνει με σένα που πρέπει να φτιάξεις».
-Στην καριέρα σας έχετε μετανιώσει για κάτι που έχετε κάνει ή κάποιο όνειρο που θα θέλατε να εκπληρώσετε;
«Δεν έχω απωθημένα καθόλου. Έχω πολλά που γουστάρω να κάνω. Ήμουν τυχερή και μου ερχόντουσαν ωραία πράγματα. Ό,τι μου φέρει η τύχη θα το καλοδεχτώ. Δεν είμαι άνθρωπος που θα κάνει στρατηγική. Δεν μπορώ να προγραμματίσω το μέλλον κι’ έτσι επαγγελματικά είμαι “χορτασμένη” και “πεινασμένη”».
-Θεατρικά θα βρίσκεστε κάπου φέτος;
«Θεατρικά θα κάνουμε μια επανάληψη. Κάναμε έξι παραστάσεις πέρυσι στο Μέγαρο Μουσικής και φέτος επειδή πήγε πάρα πολύ καλά θα κάνουμε κάποια Σαββατοκύριακα με το έργο “O αδελφός μου Αμαντέους”. Είναι η αδελφή του Μότσαρτ. Θα παιχτεί Νοέμβρη και Δεκέμβρη. Δεν χωράει τίποτα κανονικό».
-Όσον αφορά το επάγγελμά σας, βλέπετε διαφορές στο πώς είναι να ξεκινήσει κάποιος σήμερα να γίνει ηθοποιός και πώς ήταν όταν μπήκατε εσείς σ’ αυτόν τον χώρο;
«Μεγάλες διαφορές. Εγώ ξεκίνησα πριν βγουν τα ιδιωτικά κανάλια. Αν γινόταν τότε ένα σίριαλ το έβλεπε όλη η Ελλάδα και σε μια ημέρα γινόσουν γνωστός. Λιγότερα θέατρα και καλύτερα πράγματα και χειρότερα. Τώρα υπάρχουν περισσότερες ευκαιρίες για πολλούς ηθοποιούς».