Η ταινία “Κουραμπιέδες από χιόνι” έχει κυκλοφορήσει στις κινηματογραφικές αίθουσες και έχει ήδη αγαπηθεί από το κοινό.
Η σκηνοθεσία είναι του Γιάννη Τσιμιτσέλη, το σενάριο της ταινίας είναι των: Θανάση Παπαθανασίου, Μιχάλη Ρέππα, Αγνής και Χάρη Χιώτη και πρωταγωνιστούν οι: Αλέξανδρος Αντωνόπουλος, Κατερίνα Γερονικολού, Μελέτης Ηλίας, Μιχάλης Ρέππας, Νικολέτα Βλαβιανού, Μαίρη Σταυρακέλλη, Πάνος Σταθακόπουλος και οι μικροί: Σπύρος Ντούγιας, Αριάδνη Βελλή, Στρατής Ζαχαρής και Στέλλα Μουρίκη. Guests: Σοφία Φαραζή, Κατερίνα Τσάβαλου.
Με αφορμή λοιπόν τους “Κουραμπιέδες από χιόνι”, o Γιάννης Τσιμιτσέλης μίλησε αποκλειστικά στο FTHIS.GR.
Ο γνωστός ηθοποιός αναφέρθηκε στο νέο του αυτό επαγγελματικό βήμα, στην κόρη του Εύα, η οποία είναι 10 χρονών, ενώ αποκάλυψε στη συνέχεια πως αντέδρασε ο ίδιος όταν είδε για πρώτη φορά τον εαυτό του στην τηλεόραση.
Ακόμη, ο Γιάννης Τσιμιτσέλης μίλησε για τη σύντροφό του και επίσης ηθοποιό, Κατερίνα Γερονικολού, αλλά και για τη σειρά του ΑΝΤ1 που πρωταγωνιστεί, “Ο Πρώτος από εμάς”.
-Κυκλοφορεί ήδη στους κινηματογράφους η ταινία “Κουραμπιέδες από χιόνι”, την οποία σκηνοθετήσατε και κάνατε και την παραγωγή. Μιλήστε μας γι’ αυτό το νέο σας επαγγελματικό βήμα…
«Είναι η πρώτη ελληνική χριστουγεννιάτικη ταινία. Η πρώτη οικογενειακή ταινία που προβάλλεται στους κινηματογράφους. Ανοίγουμε ένα καινούργιο είδος κινηματογραφικά στην Ελλάδα. Είμαι πάρα πολύ χαρούμενος γι’ αυτό, γιατί μετά τις δυο εβδομάδες προβολής - που πάει εξαιρετικά - παίρνω όλα τα σχόλια από τον κόσμο και είμαι πολύ περήφανος γι’ αυτή τη δουλειά».
-Πώς σας δημιουργήθηκε αυτή η ιδέα;
«Εξαιτίας της κόρης μου. Βλέπαμε χριστουγεννιάτικες ταινίες και δεν υπήρχε καμία ελληνική. Έτσι, σκέφτηκα να κάνω μια ταινία χριστουγεννιάτικη και να την αφιερώσω στη μικρή».
-Γιατί επιλέξατε να μην παίξετε εσείς στην ταινία;
«Ήταν πολύ μεγάλος ο φόρτος εργασίας, οπότε δεν θα μπορούσα να δω τον εαυτό μου και υποκριτικά σε αυτό το εγχείρημα. Προτίμησα να συγκεντρωθώ στο σκηνοθετικό κομμάτι κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων και στο παραγωγικό σε όλη την διάρκεια πριν και μετά».
-Πιο δύσκολο είναι να είσαι ο σκηνοθέτης και παραγωγός ή ο ηθοποιός σε μια ταινία; Μπήκατε καθόλου στη διαδικασία της σύγκρισης αυτών των ιδιοτήτων;
«Άλλη είναι η μία δουλειά, άλλη η άλλη. Και οι δυο ιδιότητες έχουν τις ευθύνες τους και τις υποχρεώσεις τους. Σίγουρα είναι βαρύ να είσαι παραγωγός γιατί έχεις να ελέγξεις πολλά πράγματα. Σκηνοθέτης γιατί έχεις άμεση σχέση με το τελικό αποτέλεσμα και ηθοποιός που πάλι έχεις άμεση σχέση με το τελικό αποτέλεσμα, οπότε είναι τρεις θέσεις με τεράστια ευθύνη. Επομένως, προτίμησα να κάνω τα δυο από τα τρία για να μπορέσω να είμαι όσο πιο πλήρης γινόταν και στα δυο».
-Τα γυρίσματα πώς κύλισαν; Πώς ήταν όλη αυτή η εμπειρία για εσάς;
«Μια χαρά ήταν, αν εξαιρέσεις τις δυσκολίες που είχαμε με τις καιρικές συνθήκες. Πήγαν όλα κατ’ ευχήν. Έβγαινε το πρόγραμμα κανονικά και περνούσαμε ευχάριστα τις ημέρες που κάναμε γύρισμα. Είναι πολύ σημαντικό να περνάς ωραία όταν κάνεις γύρισμα. Όλο το ταξίδι ήταν πολύ όμορφο.
-Στην ταινία πρωταγωνιστούν και παιδιά. Πώς είναι η συνεργασία αυτή;
«Είναι δύσκολο αλλά έτυχε να επιλέξω τα σωστά παιδιά. Οπότε, το έργο μου έγινε πιο εύκολο. Υπήρχε μια πολύ ωραία επικοινωνία και συνεργασία. Είχαν πειθαρχία τα παιδιά, αρκετά αυξημένη για την ηλικία τους. Σίγουρα η δυσκολία ήταν το τετράωρο γύρισμα γιατί τα παιδιά βάσει νόμου πρέπει να δουλεύουν τέσσερις ώρες την ημέρα. Δεν μπορούν να κάνουν 10ωρο γύρισμα, όπως εμείς. Αυτό έφερε διάφορα θέματα σε σχέση με τον προγραμματισμό της ταινίας και στους χρόνους που απαιτούνταν να βγουν, αλλά όλα έγιναν στο τέλος πολύ καλά».
-Θεωρείτε είναι πιο δύσκολο το παιδικό κοινό;
«Τα παιδιά μπορούν να βαρεθούν πάρα πολύ εύκολα. Η ταινία δεν έγινε με γνώμονα τα παιδιά. Έγινε και με τα παιδιά. Θέλαμε να κάνουμε μια ταινία που να έχει μέσα παιδιά, που να απευθύνεται και σε παιδιά, αλλά κυρίως σε όλη την οικογένεια. Οπότε έπρεπε να γίνει μια ταινία που να κρατάει το ενδιαφέρον και των παιδιών και των γονιών και του ζευγαριού που θα πάει να το δει. Έπρεπε να είναι κάτι σφαιρικό. Καταφέραμε και το πετύχαμε».
-Η κόρη σας όταν είδε την ταινία τι σας είπε;
«Της άρεσε πάρα πολύ! Την απόλαυσε. Είχαμε κάνει μια ιδιωτική προβολή πρώτα μαζί με δυο φίλες της».
-Η σχέση σας μαζί της πώς είναι όσο μεγαλώνει;
«Πάρα πολύ καλή. Επικοινωνούμε απόλυτα, μπορούμε να κάνουμε κανονικά συζητήσεις μαζί, έχει διαμορφώσει τη δική της κρίση και άποψη. Οπότε είναι ωραίο».
-Πως θα αντιδρούσατε αν σας έλεγε ότι θέλει να γίνει ηθοποιός;
«Δεν θα είχα πρόβλημα! Αρκεί να είναι δική της επιλογή. Φαντάζομαι είναι λίγο δύσκολο να ξεφύγει, έχοντας μαμά και μπαμπά ηθοποιούς, αλλά από εκεί και πέρα θα ήθελα να είναι μια δική της συνειδητή επιλογή μεγαλώνοντας. Δεν θα ήθελα να της βάλω το σποράκι, ας το βάλει και ας το καλλιεργήσει μόνη της».
-Ο Θανάσης Παπαθανασίου και ο Μιχάλης Ρέππας βρίσκονται πίσω από το σενάριο της ταινίας. Πολλά τα χρόνια της συνεργασίας σας. Είναι πλέον οικογένεια για εσάς;
«Πολλά τα χρόνια. Βέβαια είναι οικογένεια. Μιλάμε με λίγες λέξεις για να επικοινωνήσουμε. Δεν χρειαζόμαστε πολλά. Καταλαβαίνουμε πολύ καλά ο ένας την ψυχοσύνθεση του άλλου. Είναι κάτι που μου ταιριάζει πολύ σαν κείμενο του Μιχάλη και του Θανάση και τους ταιριάζω πιθανότατα κι εγώ σαν ηθοποιός για να συνεργαζόμαστε τόσα χρόνια».
-Στην ταινία πρωταγωνιστεί και η σύντροφός σας, Κατερίνα Γερονικολού. Πώς είναι να συνεργάζεσαι με τον άνθρωπό σου;
«Πάρα πολύ καλή ήταν η συνεργασία γιατί ήξερε την ταινία εδώ και δυο χρόνια. Οπότε ήξερε πολύ καλά τι θέλω από εκείνη ως σκηνοθέτης και ήξερε όλες τις ανησυχίες και τη διαδρομή αυτής της ταινίας. Οπότε λειτούργησε και συμβουλευτικά και υποστηρικτικά. Ήταν μαζί μου σε όλη την διαδρομή».
-Είναι δύσκολη η συνύπαρξη δυο ηθοποιών σε ένα σπίτι;
«Δεν είναι δύσκολη η συνύπαρξη. Ίσα - ίσα υπάρχουν και κοινά ενδιαφέροντα που μπορείς να συζητήσεις».
-Σας ενοχλεί αν σας ρωτάνε για το πότε θα κάνετε το επόμενο βήμα στη σχέση σας με την Κατερίνα Γερονικολού;
«Δεν με ενοχλεί, αλλά αν υπάρξει θα το μάθεις! (Γέλια)».
-Είστε και στην παράσταση “Για μια ζωή” στο θέατρο Πειραιώς 131, πάλι με την υπογραφή των Παπαθανασίου – Ρέππα…
«Έχουμε πολύ ωραίο θίασο. Περνάμε πολύ ωραία. Πηγαίνουμε όλοι μιάμιση ώρα πριν την παράσταση και περνάμε ωραία στα καμαρίνια. Είναι πολύ ευχάριστο να δουλεύεις σε μια παράσταση και να χαίρεσαι να πηγαίνεις στο θέατρο. Είναι για μένα πιο σημαντικό από το να είναι καλή η παράσταση ή ίσως εξίσου σημαντικό. Ταυτόχρονα το διασκεδάζουμε επί σκηνής, οπότε είναι ευλογία να μπορείς να το ζήσεις αυτό ως ηθοποιός».
-Με ποιο κριτήριο θα επιλέξετε εσείς τις δουλειές που θα πάρετε μέρος;
«Διαβάζοντας το κείμενο, το οποίο θα μου άρεσε εμένα να το δω. Θέλω σε ότι συμμετέχω να μου αρέσει εμένα πρώτα από όλα, δεν θα έκανα κάτι που δεν θα μου άρεσε. Από εκεί και πέρα, έχει να κάνει με τους συνεργάτες. Ποιος είναι αυτός που σου προτείνει αυτό που σου προτείνει».
-Είστε και στη σειρά του ΑΝΤ1 “Ο πρώτος από εμάς”. Πείτε μας κάτι και γι’ αυτή τη δουλειά….
«Εκεί κάνω τον “Νικόλα”. Είναι μια παρέα με έξι άτομα που προσπαθούν να αντιμετωπίσουν κάτι πολύ άσχημο που έχει συμβεί στον έναν από τους κολλητούς, που έχει καρκίνο. Αυτή η σειρά έχει να κάνει για το πως η φιλία και η αγάπη του ενός για τον άλλον μπορεί να σε κάνει να ξεκινήσεις τη ζωή σου για δεύτερη φορά. Είναι πολύ σημαντική για μένα αυτή η σειρά και το μήνυμα που περνάει είναι πολύ σημαντικό. Εκεί, έτυχε να βρεθούμε έξι άνθρωποι που επικοινωνούμε αφάνταστα μεταξύ μας και κάνουμε και παρέα και εκτός σειράς. Είναι κάτι πολύ ωραίο».
Δείτε επίσης! Γιάννης Τσιμιτσέλης: "Μου ζήτησε η κόρη μου να παίξει στην ταινία" - Η εξομολόγηση για τον θάνατο του πατέρα του
-Υπάρχει καθόλου ελεύθερος χρόνος για εσάς με τόσα πράγματα που κάνετε;
«Δεν υπάρχει! Θα υπάρξει όμως γιατί σε λίγο καιρό τελειώνουμε τα γυρίσματα και θα μου έχει μείνει μόνο το θέατρο».
-Τι είναι αυτό που αρέσει στον Γιάννη Τσιμιτσέλη να κάνει στον ελεύθερό του χρόνο;
«Απλά πράγματα. Να αράξω, να δω μια ταινία και να πιώ ένα καφεδάκι».
-Ετοιμάζετε κάτι άλλο για το επόμενο διάστημα;
«Θέλω να κάνω πολλές ταινίες. Δεν ετοιμάζω αυτή τη στιγμή κάτι, αλλά έχω διάφορες σκέψεις στο μυαλό μου. Χαίρομαι γιατί κλείνει αυτή η χρονιά με αξιόλογες ελληνικές παραγωγές και είναι πολύ θετικό που ο κόσμος στηρίζει την εγχώρια ελληνική αγορά του κινηματογράφου, από το να δίνουμε χρήματα σε ξένες παραγωγές. Είναι προτιμότερο να στηρίζουμε την ελληνική παραγωγή για να μπορεί να τροφοδοτηθεί και να μπορεί να κάνει και νέες παραγωγές. Σε πολλές χώρες και για παράδειγμα στην Τουρκία το 70% των ταινιών είναι τούρκικες παραγωγές και το 30% είναι μόνο ξένες. Στην Ελλάδα συμβαίνει το αντίθετο. Χαίρομαι ιδιαίτερα πουν υπήρξαν φέτος και ο “Καπετάν Μιχάλης” και η “Φόνισσα” και το “Άκου ποιος μιλάει” και γενικότερα οι ελληνικές παραγωγές που αντέχουν και στέκονται απέναντι σε μεγάλες, ξένες παραγωγές».
-Σε τι πιστεύετε ότι οφείλεται αυτό;
«Έχω την εντύπωση ότι είναι δύσκολο να κάνεις παραγωγή στην Ελλάδα γιατί έχουμε μάθει με πολύ ανεβασμένο τον πήχη πια, λόγω budget. Οπότε, πρέπει να είμαστε δημιουργικοί και ταυτόχρονα να κάνουμε πράγματα που είναι over budget για να μπορέσουμε να έχουμε μια καλή εικόνα, μια ιστορία. Είναι και σεναριακό το ζήτημα. Πρέπει να υπάρχουν ωραία σενάρια, αλλά είναι και η οπτική του καθενός. Εγώ κάνοντας την ταινία δεν ήθελα να κοροϊδέψω κανέναν. Ήθελα να επενδύσω και να βγει άρτια. Ήθελα βλέποντάς την να μην πω “α καλή για ελληνική”. Βλέποντάς την ήθελα να πω ότι είναι μια ωραία ταινία και αυτή που κάναμε είναι μια ωραία ταινία».
-Υπάρχουν δημοσιεύματα που θέλουν την κωμική σειρά “Τι ψυχή θα παραδώσεις μωρή” να επιστρέφει στο Mega την επόμενη σεζόν. Αν σας γίνει κάποια πρόταση θα το σκεφτόσασταν να πάρετε ξανά μέρος σ’ αυτή τη νέα μεταφορά;
«Ηλικιακά πια δεν ταιριάζω στον ρόλο του Μάνου, του μαθητή τρίτης λυκείου (Γέλια). Δεν νομίζω να με έβλεπα μέσα. Δεν νομίζω ότι υπάρχει κάποιος ρόλος για μένα. Καλό θα είναι να ολοκληρωθεί αυτό το έργο».
-Από εκείνη την περίοδο τι είναι αυτό που θυμάστε;
«Τα πάντα θυμάμαι! Ουσιαστικά ήταν το πρώτο μου σίριαλ. Πρωτόγνωρη εμπειρία για μένα. Ήταν όλα φρέσκα και όλα καινούργια για μένα. Αυτό που θυμάμαι είναι και η απήχηση που είχε στον κόσμο».
-Πώς αντιδράσατε όταν είδατε τον εαυτό σας στην τηλεόραση;
«Δεν μου άρεσε καθόλου η φωνή μου. Έλεγα ότι εγώ δεν μιλάω έτσι. Μου φαινόταν παράξενη».
-Τώρα θα κάτσετε να παρακολουθήσετε τις δουλειές σας; Θα δείτε για παράδειγμα το “Πρώτος από εμάς”;
«Ναι! Έχω δει τα περισσότερα επεισόδια, αλλά δεν με παίρνει ο χρόνος. Σίγουρα θα δω όλα τα επεισόδια και θέλω να βλέπω τις δουλειές μου γιατί θέλω να βλέπω το τελικό αποτέλεσμα. Θέλω να έχω μια εικόνα».
-Πώς πήρατε την απόφαση να ακολουθήσετε με αυτό το επάγγελμα;
«Εγώ συμμετείχα σε μια θεατρική παράσταση όταν ήμουν δευτέρα γυμνασίου και είχα πολύ καλλιτεχνικά κριτήρια να πάω σε αυτή την παράσταση. Ήθελα απλά να χάσω μαθήματα γιατί θα κάναμε πρόβες (γέλια). Οπότε ήθελα να ξεκινήσω την υποκριτική για να κάνω κοπάνα από κάποια μαθήματα. Μου άρεσε όμως αυτή η διαδικασία και είπα να δοκιμάσω την τύχη μου σ’ αυτό».
-Αν σας έλεγα να χαρακτηρίσετε τον εαυτό σας, τι ήταν αυτό που θα λέγατε;
«Θεωρώ ότι είμαι αρκετά ευχάριστη παρέα για κάποιον. Έχω την εντύπωση ότι έχω χιούμορ, είμαι δέκτης του χιούμορ και είμαι αρκετά επικοινωνιακός όταν θέλω. Θα μπορούσα να είμαι καλή παρέα».
-Διανύουμε γιορτινές ημέρες. Υπάρχουν κάποιες γιορτές που να θυμάστε πολύ έντονα;
«Δεν έχω κάτι συγκεκριμένο να σου πω την αλήθεια. Πάντα μου άρεσαν οι γιορτές. Από τότε που ήμουν παιδί και δεν είχαμε σχολείο, μέχρι μεγαλώνοντας που μαζευόμασταν παρέες και με άτομα που δεν τα έβλεπες συχνά. Πάντα μου άρεσαν οι γιορτές και περισσότερο τα Χριστούγεννα, που είναι τα φωτάκια κλπ.».
-Κλείνοντας! Τι θέλετε να σας φέρει το νέο έτος; Εύχεστε κάτι;
«Με πετυχαίνεις με κορονοϊό. Θέλω να έχω υγεία γιατί μόνο όταν την χάνουμε την υγεία - έστω και με δέκατα και με μπούκωμα - καταλαβαίνεις πόσο σημαντικό είναι να είσαι καλά. Αυτό θέλω! Να είμαι καλά, από εκεί και πέρα δεν με απασχολεί κάτι άλλο».
*Πηγή φωτογραφιών: NDP & Instagram @gtsimitselis