Οι χαρούμενοι άνθρωποι γυμνάζονται περισσότερο; Όχι… έρχονται να μας απαντήσουν αμερικανοί επιστήμονες, οι οποίοι ισχυρίζονται –και μας αποδεικνύουν– πως η άσκηση δεν είναι προνόμιο ούτε των πολύ ευτυχισμένων, αλλά ούτε και των πολύ στεναχωρημένων! Οι άνθρωποι που αποφασίζουν να αφιερώσουν χρόνο στη γυμναστική είναι εκείνοι που βρίσκονται σε μία πιο… ουδέτερη φάση ψυχολογικά.
Κατά τη διάρκεια της έρευνας, οι ειδικοί επιστράτευσαν 153 φοιτητές τους οποίους χώρισαν σε τρεις ομάδες. Η μία ομάδα παρακολούθησε σκηνές από το σόου «America's Funniest Home Videos», η δεύτερη είδε μια συγκινητική σκηνή από την ταινία «Marley & Me», ενώ η τρίτη παρακολούθησε το απόσπασμα ενός ντοκιμαντέρ το οποίο αφορούσε τον χώρο της εργασίας. Το κάθε video ήταν σχεδιασμένο με τέτοιο τρόπο ώστε να προκαλέσει θετικά ή αρνητικά τη διάθεση των συμμετεχόντων, ή να τους αφήσει σε μία πιο ουδέτερη ψυχολογική κατάσταση.
Στη συνέχεια, τα άτομα αυτά κλήθηκαν να συμπληρώσουν ένα ερωτηματολόγιο σχετικό με τη γυμναστική. Κι ενώ κάποιος θα περίμενε πως εκείνοι με την καλύτερη διάθεση θα δήλωναν περισσότερο έτοιμοι για… άσκηση, τα πράγματα δεν έγιναν ακριβώς έτσι. Οι συμμετέχοντες με τα ουδέτερα συναισθήματα αποδείχτηκαν πιο έτοιμοι απ’ όλους να καταπιαστούν με τη γυμναστική, ενώ εκείνοι που παρακολούθησαν το πιο συγκινητικό video έδειξαν ελάχιστες προθέσεις για άσκηση.
Το συμπέρασμα; Κάποιες φορές τα συναισθήματά μας όντως επηρεάζουν τη διάθεσή μας για άσκηση, είτε αυτά είναι αρνητικά, είτε θετικά. Αυτό, αποδεικνύει πως είναι περισσότερο πιθανό να αποφασίσουμε να γυμναστούμε όταν βρισκόμαστε σε μια πιο ουδέτερη συναισθηματική κατάσταση απ’ ότι όταν είμαστε λυπημένοι ή… πάρα πολύ χαρούμενοι!
