Συνέντευξη στο περιοδικό DownTown και τον Πάνο Ζόγκα παραχώρησε πρόσφατα ο Αργύρης Πανταζάρας. Ο ηθοποιός, μίλησε το φινάλε της σειράς «Το Κόκκινο Ποτάμι» που ολοκληρώνεται την ερχόμενη Δευτέρα 13 Ιουλίου.
Εσύ έκανες πολλά πράγματα και πολύ γρήγορα. Συνεργάστηκες με την ελίτ των σκηνοθετών, πήρες το Βραβείο Χορν, καλές κριτικές. Τι άλλο θέλεις;
Εγώ νιώθω ότι είμαι ακόμα στην αρχή. Ότι ακόμα δεν έχω δει τίποτα. Κάποιες φορές λέω «ώς εδώ ήταν, δεν έχει άλλο, τα παρατάω». Καθετί λειτουργεί σαν ένα μικρό σημείο μιας αχαρτογράφητης περιοχής. Έχω ματώσει, και ψυχικά και κυριολεκτικά, όχι για να γίνω καλλιτέχνης, αλλά για να παραμείνω καλλιτέχνης. Ό,τι έχει έρθει βέβαια νιώθω ότι το έχω καλέσει, το έχω οραματιστεί. Δουλεύω σκληρά και σε βάθος χρόνου. Κάτι που βλέπεις σήμερα, μπορεί να έχω αρχίσει να το δουλεύω χρόνια πριν. Όλα θέλουν τη στιγμή τους, όλα.
«Όλα στη ώρα τους», λένε, αλλά πρέπει να είσαι έτοιμος.
Πρέπει να περιμένεις να δεις το θαύμα, για να συμβεί το θαύμα. Πρέπει να κοιτάς προς τον ουρανό, αν θες να δεις να πέφτουν τ’ αστέρια. Πρέπει να είσαι παρών. Όλα όσα έρχονται είναι σαν ένα δώρο. Φεστιβάλ ταινιών, βραβεία, θέατρο, σινεμά, τηλεόραση και ρόλοι, μπορώ να σου πω με βεβαιότητα ότι με καθιστούν ακόμη πιο ταπεινό και ακόμη πιο υπεύθυνο. Είμαι ευγνώμων. Όταν είμαι ταπεινός, είμαι ευγνώμων γιατί οριοθετώ τα πράγματα.
Το Κόκκινο Ποτάμι τελειώνει;
Ναι, λίγο ακόμα. Έρχεται ένα τέλος που θα σπάσει την καρδιά μας. Το Κόκκινο Ποτάμι είναι ένα πρωτοφανές γεγονός. Αυτή η τηλεοπτική σειρά είναι σαν να γυρίσαμε 30 ταινίες μέσα σε έναν χρόνο. Η ιστορία, τα λόγια και τα γεγονότα είναι δυσβάσταχτα για τους θεατές. Αυτό σημαίνει ότι κάναμε τη δουλειά μας καλά. Η καρδιά και το στομάχι σφίγγονται και σε εμάς που το έχουμε ήδη γυρίσει. Έχουμε κάνει ένα μεγάλο δώρο στον θεατή, στον εαυτό μας και στην ιστορία μας με αυτό το σίριαλ. Ενεργοποιούμε συναισθήματα και αξίες. Ελπίζω να πήραν το μήνυμα των θεατών οι παραγωγοί και να επενδύουν σε αυτή την κατεύθυνση. Ο Μανουσάκης κέρδισε την εμπιστοσύνη και την αγάπη του κόσμου. Εύκολα θα ξαναγίνουν επιτυχίες, την αγάπη όμως δεν την κερδίζεις εύκολα.
Πώς πέρασες στην καραντίνα;
Όπως όλος ο κόσμος. Με μεγάλη ανησυχία και ανασφάλεια και με τις φοβίες που αναμοχλεύει μέσα μας όλη αυτή η κατάσταση. Το θέμα είναι τι σκοτάδια πυροδότησε στον καθέναν μας και τι ήρθε στην επιφάνεια. Και έφαγα, και ξάγρυπνος έμεινα, και ανησύχησα, και παζλ έφτιαξα, και κοιμήθηκα, και μαγείρεψα, και φοβήθηκα, μέχρι που και το Netflix τερμάτισα και μετά απ’ όλα αυτά ησύχασα. Ησύχασα πραγματικά. Απομάκρυνα όλες τις ανησυχίες, όλες τις ιδιότητές μου και ξέρεις τι ένιωσα; Πλήρης. Λέω να κάνω πιο συχνά καραντίνα στον εαυτό μου.
Τι σου αρέσει να κάνεις στην Αθήνα;
Λατρεύω το κέντρο. Να το περπατάω, να κάνω βόλτες με τη μηχανή, να μιλάω με ανθρώπους. Τώρα με τους Πέρσες ανεβαίνω Φιλοπάππου, ψάχνω με το μάτι μου τη θάλασσα και φαντάζομαι τις κινήσεις των καραβιών προς τη Σαλαμίνα, χιλιάδες χρόνια πριν. Φαντάζομαι πώς θα ήταν η καμένη Αθήνα, λεηλατημένη η Ακρόπολη. Τι σημαίνει άραγε οι πολίτες να εγκαταλείπουν μια ολόκληρη πόλη και να μπαίνουν στα πλοία για να βρουν καταφύγιο; Τι σημαίνει να πολεμάς για την ελευθερία σου;
Το σώμα σου το προσέχεις;
Μου αρέσει να τρέχω και να κάνω σπορ. Σκι βουνού, αντοχής, θάλασσας, snowboard, surf, motocross, ιππασία, rollerblades, όλα. Βαριέμαι το γυμναστήριο, όταν πάω βρίζω, θεωρώ ότι τρώω υγιεινά, δεν είμαι του junk food. Μέσα στην καραντίνα έκοψα το κάπνισμα, πήρα και κάνα-δυο κιλά, αλλά δεν με νοιάζει, μου αρέσει. Βέβαια, το κάπνισμα το είχα κόψει από πιο πριν, αλλά δεν είχα κόψει την τράκα.
Tι άλλο επιθυμείς αυτήν τη στιγμή;
Συνήθως, πας στην άλλη άκρη του κόσμου για να διαπιστώσεις πως η ευτυχία σου είναι εκεί που ήσουν. Αλλά το ταξίδι πρέπει να το κάνεις. Είσαι υποχρεωμένος να πας στο Βερολίνο για να δεις αν είναι καλύτερα στην Ελλάδα, είσαι υποχρεωμένος να πας να δεις τους καταρράκτες της Ταϊλάνδης για να διαπιστώσεις ότι η Σαμοθράκη είναι καλύτερη. Είσαι υποχρεωμένος όμως να κάνεις το ταξίδι. Δεν θα βρεις την απάντηση εκεί που την περιμένεις.
Μιλάς πολύ για επιστροφή.
Μιλάω για επανασύνδεση, επανεκκίνηση, επανεκτίμηση. Όχι για να κάνεις ένα βήμα πίσω. Μπορεί να μη σε περιμένει και κανείς και μπορεί αυτό να σου χρειάζεται.
Έχεις το άγχος της ηλικίας;
Μπα. Όταν με ρωτάνε πόσο είμαι, πιάνω τον εαυτό μου να μη θυμάται. Είσαι όσο σε κάνουν. Για κάποιους είμαι αρκετά μικρός, για άλλους αρκετά ώριμος. Τα άλυτα θέματα δεν έχουν να κάνουν με την ηλικία. Θα σου πω ένα μυστικό: τους ηθοποιούς δεν τους μεγαλώνει ο χρόνος. Τους μεγαλώνει ο δαίμονας που έχουν μέσα τους. Στη σκηνή δεν έχεις ηλικία, είσαι όσο αντέχεις. Είμαστε από άλλες ατμόσφαιρες εμείς…
Απαγορεύεται η αναπαραγωγή του παρόντος άρθρου, χωρίς αναφορά στην πηγή FThis (με ενεργό σύνδεσμο προς το FThis.gr)