Στην εφημερίδα OnTime και τη δημοσιογράφο Σίσσυ Μενεγάτου παραχώρησε συνέντευξη ο Τάκης Βαμβακίδης. Ο ηθοποιός μίλησε για όλα και μεταξύ άλλων αναφέρθηκε στην πιο δύσκολη σκηνή που γύρισε στο «Κόκκινο Ποτάμι».
Διαβάστε επίσης - Ανατριχίλα στο "Κόκκινο Ποτάμι" - Η άγρια δολοφονία του Θεόκλητου από τους Νεότουρκους
«Στο θέατρο το κορυφαίο για την ψυχή μου είναι το «Ωχ, τα νεφρά μου» του Μπάμπη Τσικληρόπουλου και ο «Πλούτος» του Αριστοφάνη, ενώ τηλεοπτικά είναι το «βουνό», τα… Ιμαλάια και το Έβερεστ μαζί, το «Κόκκινο Ποτάμι», όπου έπαιξα τον βουλευτή του Πόντου, Γεώργιο Παυλίδη, έχοντας παιδιά μου τον Αργύρη Πανταζάρα και τον Ιωάννη Παπαζήση.
Με αυτόν τον ρόλο έζησα το χωριό μου, την ψυχή μου, τον παππού μου, τους 353.000 αθάνατους νεκρούς μας. Είναι σαν να τους ευχαρίστησα, σαν να τους ζωντάνεψα. Μια γυναίκα στα Γιαννιτσά έπεσε με αναφιλητά στην αγκαλιά μου και μου είπε: σε ευχαριστώ που έζησα μέσα από το Κόκκινο Ποτάμι τον πατέρα μου και τον παππού μου που δεν γνώρισα», είπε αρχικά ο Τάκης Βαμβακίδης.
Ποια ήταν η πιο δύσκολη σκηνή στην οποία έκλαψες;
«Ευτυχώς, δεν ήμουν εγώ σε αυτή τη σκηνή, γιατί αν ήμουν, δεν θα το άντεχα. Στο γύρισμα όπου 5 Τούρκοι πατάνε κάτω τον Ανέστη (Δημήτρης Τοπαλίδης) και με έναν σκουριασμένο σουγιά του κόβουν τη γλώσσα – συγκλονιστική σκηνοθεσία του Μανούσου Μανουσάκη. Μόλις είδα τη σκηνή, ούρλιαξα και έφυγα μέσα στα βουνά και με ψάχνανε. Κι άλλη δύσκολη σκηνή ήταν, όταν στο 18ο επεισόδιο, από τη μεγάλη δυστυχία με εγκατέλειψαν οι δυνάμεις μου και πέθανα. Εκεί συγκινήθηκα, γιατί ένιωθα ότι μαζί μου πεθαίνουν ξανά ο παππούς και ο πατέρας μου. Όταν έκλεισα τα μάτια μου δραματουργικά λέγοντας «τώρα πεθαίνω» και σταμάτησα για λίγο την ανάσα μου, ούρλιαζα μέσα μου», συμπλήρωσε ο ηθοποιός.
Photo Credits: NDP
Απαγορεύεται η αναπαραγωγή του παρόντος άρθρου, χωρίς αναφορά στην πηγή FThis (με ενεργό σύνδεσμο προς το FThis.gr)