Στο περιοδικό DownTown και στη Νάνσυ Φαφούτη παραχώρησε μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη ο Θοδωρής Μαραντίνης, στην οποία, μεταξύ άλλων, μίλησε για τις ταμπέλες με τις οποίες κατά καιρούς τον έχουν χαρακτηρίσει.
Έκανε πολύ μεγάλη εντύπωση η καμπάνια που είχες κάνει για το Κέντρο Ζωής σχετικά με τις ταμπέλες που μπορεί να μας κολλούν. Κοντός, ψωνάρα, άφωνος, ψευτοροκάς, ποζεράς, ατάλαντος ήταν μερικές από τις «ετικέτες» που έδειξες ότι σου έχουν κολλήσει ανά διαστήματα. Πόσο σε επηρέαζαν στη ζωή σου;
Είναι πράγματα που κατά καιρούς έχω ακούσει ή διαβάσει για μένα. Και επειδή όλοι οι άνθρωποι επηρεαζόμαστε από τα αρνητικά σχόλια και είναι και ένας λόγος που δουλεύω με τον εαυτό μου. Όταν είσαι σε μια δουλειά που εκτίθεσαι, όλο αυτό συσσωρεύεται πολύ και θέλει πάρα πολύ δύναμη και δουλειά για να μη σε τρελάνει. Άκουγα πράγματα που με ενοχλούσαν και ως ευαίσθητος άνθρωπος που είμαι προσπάθησα να δουλέψω πάνω σε αυτό. Όταν άρχισα να νιώθω καλά με τον εαυτό μου και να λέω «δεν θα ακούω τον καθένα» ήρθε αυτή η καμπάνια.
Όλο αυτό έχει να κάνει με τις φοβίες και τα κόμπλεξ που έχεις από μικρός υποσυνείδητα. Όταν κάνεις επιτυχία υπάρχει κόσμος που έτσι κι αλλιώς μπορεί να πει πράγματα για σένα. Με έλεγαν άφωνο, ατάλαντο, gay -που δεν μπορώ να καταλάβω αυτό γιατί μπορεί να είναι κακό- ή ότι δεν αξίζω τίποτα και έκανα καριέρα επειδή είχα καλό μάνατζερ. Ή ότι είμαι κοντός. Ούτε αυτό είναι κακό. Αν και δεν έχω δεχτεί πάρα πολύ bullying στη ζωή μου, ειδικά στην αρχή της καριέρας μου, με έκρινε ο καθένας. Είναι αυτό που λέει και ένας φίλος μου, ότι η άποψη είναι σαν την κ@λοτρυπίδα. Όλοι έχουν από μία.
Απαγορεύεται η αναπαραγωγή του παρόντος άρθρου, χωρίς αναφορά στην πηγή FThis (με ενεργό σύνδεσμο προς το FThis.gr)