Ορφέας Αυγουστίδης: Η σύζυγος, ο γιος του και η συγκίνηση από τα λόγια της Ελένης Ράντου

Ο Ορφέας Αυγουστίδης βρέθηκε καλεσμένος στην εκπομπή του Νίκου Χατζηνικολάου "Ενώπιος Ενωπίω" το βράδυ της Πέμπτης (01/02).

Ο αγαπημένος ηθοποιός μίλησε, μεταξύ άλλων, για την οικογένεια του, τον ερχομό του γιου του, Αχιλλέα, αλλά και τη σύζυγό του, Γεωργία.

"Είναι πολύ ωραίο που η οικογένεια ξεκίνησε όντως από την σχέση μου με την Γεωργία και την ανάγκη μας να θεωρεί ο έναν τον άλλον οικογένεια. Γιατί και μένα η Γεωργία μου το ενέπνευσε αυτό. Είμαστε 7 προς 8 χρόνια μαζί. Με έκανε να θέλω να είναι αυτή το στήριγμα μου γιατί ένιωσα πως, όχι μόνο ότι μπορεί, κάπως έχουν νόημα τα πράγματα. Να εμπιστευθείς δηλαδή στον άλλον και κάτι από σένα, γιατί μέχρι τώρα ήθελα να είμαι εγώ όλα τα πόδια του τραπεζιού.

Δίνω χρόνο στην οικογένεια και παίρνω από τον ύπνο μου, εάν χρειαστεί. Ειδικά τον πρώτο χρόνο που είχε έρθει ο Αχιλλέας στη ζωή μας και ήμασταν τρεις πια. Μάλιστα επέτρεψα για πρώτη φορά στη ζωή μου να με επισκεφθεί το στρες, γιατί ήθελα να βρω κι άλλο χρόνο μέσα στην ημέρα. Άρχισα να σφίγγομαι γιατί ήθελα, όχι μόνο να αλλάζω πάνες, να τον βλέπω και να είμαι παρών για να βοηθάω την Γεωργία. 

Βρίσκω χρόνο, φέτος έχω άλλα όρια από πέρσι και πρόπερσι, οπότε τον βλέπω ακόμα περισσότερο και περνάμε κάθε μέρα λίγο χρόνο μαζί. Τα ξυπνήματα μας, το απόγευμα πριν πάω στο θέατρο, την ώρα που ξαπλώνει δηλαδή του λέω «καληνύχτα» και μετά πηγαίνω στο θέατρο, τα Σαββατοκύριακα είναι δικά του πάλι. Το καλοκαίρι αρκετός χρόνος για τον Αχιλλέα και την οικογένεια. Όσο περνάνε τα χρόνια θα προσαρμόζομαι και γω γύρω από τις ανάγκες της οικογένειας.

Διαβάστε επίσης: Oρφέας Aυγουστίδης & Γεωργία Kρασσά: Βραδινή έξοδος με τον Βασίλη Μπισμπίκη και ηθοποιούς του "Σασμού"

Η Γεωργία πια είναι τα περισσότερα πόδια του τραπεζιού, ήθελα πάντα να είμαι εγώ το τραπέζι και όλα τα πόδια να είναι δικά μου. Ήθελα δηλαδή να μην μπορεί κανένας να πάρει κάτι που να μην έχω εγώ τον έλεγχο. Πια, γενναιόδωρα, της έχω δώσει ένα κομμάτι από αυτό, γιατί θέλω να φοβάμαι να μην πάθει κάτι. Δεν έχει καμία σχέση με τον χώρο.

Συναντηθήκαμε μέσα από την ανάγκη μας να είμαστε ξέγνοιαστοι, να παίζουμε, να μιλάμε. Είδα στα μάτια της έναν άνθρωπο που δονείται και συγκινείται από την Τέχνη, ακόμα κι αν είναι έξω από την δική μας δουλειά. Η Γεωργία έχει αυτό που θέλω και γω να ξαναγίνω. Έχει μια παιδική αθωότητα ανεπιτήδευτη που πια εγώ προσπαθώ να βρίσκομαι σε αυτή την περιοχή προκειμένου να είμαι έτσι επάνω στη σκηνή και θέλω να είναι πια αυτός ο στόχος μου. Η Γεωργία μου δείχνει τον δρόμο. Οπότε αυτά είναι πράγματα που ήταν εκεί και είχα ευτυχώς την ψυχραιμία να τα δω. Ταυτόχρονα με ανακουφίζει, με κάνει και γελάω, μου αρέσει να κάνω ό,τι μου άρεσε να κάνω και μόνος μου αλλά πια θέλω να τα κάνω μόνο με την Γεωργία και αυτό είναι τέλειο" εξομολογήθηκε ο Ορφέας Αυγουστίδης.

Η παρέμβαση της Ελένης Ράντου

Στην εκπομπή εμφανίστηκε και η Ελένη Ράντου, που μίλησε με λόγια αγάπης για τον Ορφέα Αυγουστίδη, κάνοντάς τον να συγκινηθεί. 

"Μετά από τόσα χρόνια νιώθω μεγάλη συγκίνηση που έχει γίνει ένας από τους νεότερους θιασάρχες και ονειρεύεται θεατρικά, είμαι πάρα πολύ περήφανη για αυτό. Νιώθω ότι έχω βάλει και γω λιθαράκι στο να αγαπήσει το θέατρο. Είναι το καμάρι μου ο Ορφέας! Καμαρώνω και ξέρω ότι έχει διαλέξει τον δύσκολο δρόμο, αυτό είναι σπουδαίο. Εννοώ πως θα μπορούσε να κάνει μια εύκολη επιλογή και καριέρα. Είναι πάρα πολύ εμφανίσιμος και αρέσει πάρα πολύ στα κορίτσια, έχει ένα γκελ σκηνικό φοβερό και θα μπορούσε να κάνει την καριέρα του σταρ. Δεν την κάνει όμως, κάνει δύσκολα πράγματα, ψάχνει πάρα πολύ και μου είχε κάνει εντύπωση η κρίση του από όταν τον γνώρισα και ήταν 20 κάτι χρονών. Έχει μια νηφαλιότητα και μια ωριμότητα σκέψης που τροφοδοτούν εξαιρετικά το ταλέντο του. Το ταλέντο μπορεί να σε κάνει να ξεφύγεις. Τον θαυμάζω βαθιά. Δεν ξέρω, είναι το πρότυπο μου. Τον αγαπώ πάρα πολύ. Αν είχα ένα παιδί θα ήθελα να ήταν ο Ορφέας" είπε η Ελένη Ράντου.

Κατόπιν, ο Ορφέας Αυγουστίδης σχολίασε: "Αν έκανε και άλλο παιδί, εννοεί. Έχει την Νικολέττα, εννοείται. Η Ελένη δεν έβαλε απλώς λιθαράκι, ήταν ο πρώτος άνθρωπος που με εμπιστεύθηκε στο θέατρο, αλλά πρέπει να πω και το εξής. Επειδή ακόμα δεν ήξερα, γιατί άφησα τα χρόνια και την γνωριμία μου με το θέατρο, αν δεν ήταν η Ελένη και δεν είχε αυτό το προστατευμένο περιβάλλον, με αυτή την αγάπη και τον τρόπο που συνδέεται με αυτό που κάνει, νομίζω ότι θα είχα φύγει τρέχοντας εάν έπεφτα σε άλλους θιάσους, με άλλους ανθρώπους και άλλον θιασάρχη, σε άλλα είδη. Αν έμεινα στο θέατρο, ήταν επειδή η Ελένη είχε τόση αγάπη και αφοσίωση που σκεφτόμουν ότι και γω κάπως έτσι ήθελα να συνδεθώ με αυτή την δουλειά".