Από τη Γιώτα Δημητριάδη
Μια σειρά που έγραψε τη δική της μοναδική ιστορία στην ιδιωτική τηλεόραση επιστρέφει σήμερα στους δέκτες μας. Το «Νησί» μια παραγωγή που κόστισε 4.000.000 ευρώ και άγγιξε τις καρδιές χιλιάδων τηλεθεατών επανέρχεται στις οθόνες μας.
Πέρασαν πάνω από έξι χρόνια από τότε που ξεκίνησαν τα γυρίσματα στη Κρήτη και το FTHIS.GR ζήτησε από κάποιους ηθοποιούς να γυρίσουν το χρόνο πίσω και να θυμηθούν μερικές ιδιαίτερες στιγμές από τα γυρίσματα. Ας δούμε τι μας είπαν.
Η Ντίνα Μιχαηλίδη είναι η Σαβίνα Αγγελοπούλου στην αγαπημένη σειρά. Η φίλη της Ελένης. Όταν η δεύτερη μεταφέρεται στη Σπιναλόγκα, ουσιαστικά γίνεται η μητέρα της Μαρίας και της Άννας. Μαζί με τα παιδιά της,την Φωτεινή και τον Αντώνη, μεγαλώνει και τα κορίτσια της φίλης της. Κάνει ό,τι μπορεί για να τους προσφέρει ό,τι και η μητέρα τους από ένα πιάτο σπιτικό φαγητό μέχρι συμβουλές νοικοκυριού…
Η σπουδαία ηθοποιός μίλησε στο FTHIS.GR και θυμήθηκε στιγμές από τη ζωή της το 2010. «Δεν ήμουν από τους ηθοποιούς, που έμειναν όλους του μήνες στη Κρήτη αλλά πηγαινοερχόμουν στο νησί. Μακάρι να το ξαναέκανα! Μου αρέσουν πολύ τα ταξίδια!» Όσο για το αν τα γυρίσματα ήταν κουραστικά μας εξομολογήθηκε: «Συνήθως ήταν πολλές ώρες,το γύρισμα ξεκινούσε 7:00 ή 8:00 το πρωί και τελείωνε 21:00 με 22:00 το βράδυ! Ειδικά όταν είχαμε να γυρίσουμε αρραβώνες ή πανηγύρια».
Τι όμως θα θυμάται πάντα με συγκίνηση; «Είναι πολλά αυτά που ζήσαμε. Αυτό που μου έρχεται πρώτο στο νου, είναι ο υπέργηρος Φουντουλάκης, ήταν ο τελευταίος επιζών της Σπιναλόγκας. Βρισκόταν σχεδόν καθημερινά στα γυρίσματα και μας συμβούλευε σχετικά με το σενάριο, μοιραζόταν τα βιώματά του με τους ηθοποιούς. Περίμενε, πως και πώς να δει πρώτο επεισόδιο και μια εβδομάδα πριν προβληθεί πέθανε.Τότε όλοι με συγκίνηση σκεφτήκαμε και είπαμε το ίδιο “Πέθανε ο Φουντουλάκης θα μιλήσει στο Θεό και θα πάει καλά η σειρά!”»
Με το «Νησί» όλοι μας κλάψαμε πολλές φορές η Ντίνα Μιχαηλίδη, που ζούσε όλο αυτό από μέσα, σε ποιες σκηνές συγκινήθηκε πιο πολύ; «Τον αποχαιρετισμό με την Ελένη θυμάμαι σαν την πιο δυνατή σκηνή στα γυρίσματα. Ήταν τότε που η Σαβίνα έπαιρνε πάνω της το βάρος και την ευθύνη να μεγαλώσει τα παιδιά της φίλης της. Επίσης οι σκηνές που είχα με τον Γιώργη Πετράκη (Στέλιο Μάινα), σύζυγο της Ελένης ήταν πάντα φορτισμένες συναισθηματικά.»
Υπήρχαν όμως και κωμικές στιγμές τόσο στη σειρά, όσο και στα γυρίσματα. Η Ντίνα Μιχαηλίδη μας εξομολογείται : «Περνούσαμε πολύ ωραία! Γελούσαμε πολύ στα γυρίσματα. Δεν θα ξεχάσω μια κωμική σκηνή που είχα όταν με ξυπνάνε και μου λένε ότι γεννάει η κόρη μου… Πολύ γελάσαμε τότε!»
Ο Μάνος Πετούσης είχε τα περισσότερα γυρίσματα στην Σπιναλόγκα. Ο ρόλος του Μιχάλη Κουρή, του λεπρού φίλου του δεύτερου προέδρου που υποδυόταν τον υποχρέωσε από τη πρώτη μέρα να βρεθεί στην απέναντι όχθη της Πλάκας. Ο ίδιος θυμάται και περιγράφει στο FTHIS.GR μια πολύ δυνατή σκηνή από τα γυρίσματα: « Ήταν θυμάμαι στα χειμωνιάτικα γυρίσματα που κάναμε στη Σπιναλόγκα. Γυρίζαμε το τέλος του πρώτου επεισοδίου, όταν κλείνει το νησί, φεύγουν οι λεπροί και γίνεται το μεγάλο γλέντι. Ανάμεσα στον κόσμο, που εγκατέλειπε το μέρος είχαν βάλει και τον τελευταίο επιζώντα, τον Μανώλη Φουντουλάκη αλλά και την συγγραφέα του βιβλίου Victoria Hislop. Ξεκινάει λοιπόν, το γύρισμα και όταν οι δύο τους άρχισαν να κατεβαίνουν τα σκαλιά της Σπιναλόγκας, όλοι μας παγώσαμε. Ηθοποιοί και συνεργείο μείναμε να τους κοιτάμε με δάκρυα στα μάτια. Ήταν τέτοια η βαρύτητα και η ευλογία να βλέπουμε αυτούς τους ανθρώπους που δεν μπορούσαμε να κάνουμε βήμα…»
Ο ταλαντούχος ηθοποιός και σκηνοθέτης εξομολογείται όμως και τις κωμικές σκηνές που υπήρξαν εκείνη την περίοδο. Ο ίδιος μας είπε: «Οι σκηνές με τον Τάσο Νούσια και τον Αλέξανδρο Λογοθέτη είχαν πολύ γέλιο και καλαμπούρι! Θυμάμαι ένα βράδυ ήπιαμε τόσα πολλά τσίπουρα με τον Τάσο, τον Αλέξανδρο και τον Νίκο που πέρασε η ώρα και στις 6:00 το πρωί πήγαμε σερί στο γύρισμα. Το πρόβλημα ήταν ότι είχαμε πιει τόσο πολύ που στο μακιγιάζ δεν μπορούσαν να κολλήσουν τα πρόσθετα, που μας έβαζαν για να μοιάζουμε λεπροί.» Πώς μετά από τόσο γέλιο και διασκέδαση μπορούσατε να προσαρμοστείτε στις τόσο δύσκολες απαιτήσεις των σκηνών σας; τον ρωτάω. «Κάναμε πολλές πρόβες πριν γυρίσουμε μια σκηνή και γι’ αυτό σπάνια τη γυρίζαμε πάνω από δύο φορές. Η πλάκα ήταν αναγκαία. Ξορκίζεις αυτό που πρέπει να κάνεις μετά…»
Για την ιστορία να πούμε ότι η Σπιναλόγκα, από το 1903 χρησιμοποιήθηκε ως Λεπροκομείο, όπου οδηγήθηκαν εκεί όλοι οι λεπροί της Κρήτης που πρώτα βρίσκονταν απομονωμένοι σε μια περιοχή έξω από το Ηράκλειο. Αργότερα μεταφέρθηκαν και ασθενείς απ’ όλη την Ελλάδα. Τελικά, εγκαταλείφτηκε οριστικά, το 1957, όταν βρέθηκε η θεραπεία κατά της νόσου. Για αρκετά χρόνια έμεινε αναξιοποίητη αλλά σήμερα αποτελεί σημαντικό πολιτιστικό μνημείο και τουριστικό αξιοθέατο
Απαγορεύεται η αναπαραγωγή του παρόντος άρθρου, χωρίς αναφορά στην πηγή FThis (με ενεργό σύνδεσμο προς το FThis.gr)