Το συγκλονιστικό μήνυμα της Ντόρας Μπακογιάννη για τα 30 χρόνια από τη δολοφονία του Παύλου Μπακογιάννη

30 χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από την ημέρα της δολοφονίας του Παύλου Μπακογιάννη.

Το ημερολόγιο έγραφε 26 Σεπτεμβρίου 1989, και το ρολόι έδειχνε 07:58 όταν ο 54χρονος βουλευτής Ευρυτανίας της Νέας Δημοκρατίας περνούσε το κατώφλι της πολυκατοικίας στην οδό Ομήρου στο Κολωνάκι, όπου βρισκόταν το γραφείο του.

Δευτερόλεπτα μετά ο Παύλος Μπακογιάννης δεχόταν τα πυρά τριών ενόπλων που τον πυροβόλησαν με τα 45άρια πιστόλια που κρατούσαν στα χέρια τους.

Ο Παύλος Μπακογιάννης μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο «Ευαγγελισμός» όπου λίγο αργότερα κατέληξε.

Η ανάρτηση της Ντόρας Μπακογιάννη για τον Παύλο Μπακογιάννη

Τη θλιβερή αυτή επέτειο δεν μπορεί να ξεπεράσει ακόμη η Ντόρα Μπακογιάννη, η οποία δημοσίευσε στον προσωπικό της λογαριασμό στο Facebook ένα ιδιαίτερα συγκινητικό μήνυμα.

Διαβαστε επίσης: 30 χρόνια από τη δολοφονία του Παύλου Μπακογιάννη: Ραγίζει καρδιές το μήνυμα του γιου του, Κώστα

Αναλυτικά η ανάρτηση της Ντόρας Μπακογιάννη

Πέρασαν 30 χρόνια! Δεν πιστεύω ότι πέρασαν 30 χρόνια από τη στιγμή που χτυπούσαν 3 τηλέφωνα και το κουδούνι της πόρτας μαζί...

Σ΄ αυτά τα 30 χρόνια είδα πολλά! Ανθρώπους που σε πίστεψαν, να κλαίνε και να σε θυμούνται. Συναγωνιστές στη μάχη κατά της δικτατορίας, να καταθέτουν τις δικές τους μαρτυρίες. Ευρυτάνες συμφιλιωμένους μετά τον εμφύλιο και τα χρόνια του διχασμού. Είδα να χάνονται μάχες κατά της τρομοκρατίας, αλλά και να κερδίζονται.

Είδα το δολοφόνο σου να βγαίνει από τη φυλακή, τον είδα να περπατάει στα πεζοδρόμια υπερήφανος, εκεί όπου σας σκότωσε. Δεν είδα πολλές διαδηλώσεις ενάντια στην τρομοκρατία. Ακόμα και μετά τη δολοφονία των παιδιών στην Marfin βρεθήκαμε πολύ λίγοι άνθρωποι. Σ’ αυτά τα 30 χρόνια έκανα ό,τι μπορούσα για να τιμήσω τη μνήμη σου, πάνω απ΄όλα, τις αρχές και τις αξίες σου. Κάποιες φορές με επιτυχία, κάποιες άλλες όχι.

Ένα πράγμα όμως είναι σίγουρο! Τα παιδιά σου και τα εγγόνια σου μεγάλωσαν να αγαπούν και όχι να μισούν. Αυτό από μόνο του αξίζει πολλά. Μερικές φορές είναι πολύ δύσκολο, όμως θα συνεχίσουμε Παύλο μου.