Συνταγή για χειροποίητα νιόκι στο σπίτι από τη Γωγώ Δελογιάννη

"Μένουμε Σπίτι" και περνάμε πολλές δημιουργικές ώρες στην κουζίνα φτιάχνοντας νόστιμα φαγητά για εμάς και τα αγαπημένα μας πρόσωπα. Ευκαιρία να φτιάξουμε και χειροποίητα νιόκι σε συνταγή της Γωγώς Δελογιάννη.

"Αγαπημένη Ιταλική κουζίνα, αγαπημένο πιάτο που -στο μυαλό μου- διεκδικεί θέση στα απόλυτα φαγητά άνεσης, τα comfort foods ντε.

Αυτή είναι μια πολλάκις δοκιμασμένη συνταγή για εύκολα τυρένια νιόκι, που δε θα σας δυσκολέψουν καθόλου, ούτε στην παρασκευή, ούτε φυσικά στην κατανάλωση.

Για να τα φτιάξουμε θα χρειαστούμε:

• 600 γρ. πατάτες βρασμένες
• 220 γρ. παρμεζάνα τριμμένη
• 300 γρ. αλεύρι τύπου 00 ή 330 γρ. αλεύρι σκληρό
• 3 κρόκους αυγών
• 1 αυγό
• αλάτι και πιπέρι

Βράζουμε τις πατάτες, κομμένες στη μέση ή ολόκληρες, πάντως όχι σε μικρά κομματάκια, πάρα πολύ καλά ώστε να μπορούμε να τις λιώσουμε με ευκολία με ένα πιρούνι.
Μόλις τις βγάλουμε από το νερό τις βάζουμε σε πλατύ και ανοιχτό σκεύος, τη μία δίπλα στην άλλη, για 8′-12′, μέχρι να εξατμιστεί όση περισσότερη υγρασία γίνεται, πριν προλάβουν να κρυώσουν.
Όσο οι πατάτες είναι ακόμα πολύ ζεστές, τις γυρίζουμε σε μπολ, τις λιώνουμε πολύ καλά με πιρούνι ή το εργαλείο του πουρέ, βάζουμε μέσα όλα τα υπόλοιπα υλικά και, με μία σιλικονένια σπάτουλα, ανακατεύουμε συνεχόμενα, μέχρι να έχουμε μία μαλακή και ομοιογενή ζύμη.
Αυτό ήταν, αδέρφια, το ζυμάρι είναι έτοιμο.

Και τώρα το κόψιμο των ζυμαρικών.

Σε ελαφρώς αλευρωμένο πάγκο πλάθουμε τη ζύμη σε κορδόνια, πάχους περίπου 1 εκατοστού.
Με ένα εργαλείο κοπής ζύμης ή με μία ροδέλα πίτσας ή, ακόμα, και με ένα μαχαίρι (αν δεν μας ενδιαφέρει να χαράξουμε την επιφάνεια πάνω στην οποία δουλεύουμε) κόβουμε τα νιόκι σε μέγεθος περίπου 1 εκατοστού.
Σε αυτό το σημείο έχουμε νιόκι σαν μικρά κυβάκια, τα οποία είναι και τα αγαπημένα μου, και φυσικά μπορούμε να τα βράσουμε ακριβώς έτσι.

Μπορούμε, επίσης, να ρολάρουμε ελαφρά τα νιόκι πάνω σε ένα πιρούνι για να τους δώσουμε το κλασικό ριγέ τους σχήμα.
Αλλιώς, μπορούμε να κόψουμε λίγο μικρότερα κομμάτια και να πλάσουμε μικρές μπίλιες από νιόκι, που είναι πολύ αγαπητές στα πιτσιρίκια και μπορούν να τις πλάσουν και μόνα τους.
Σε κάθε περίπτωση, αυτό που πρέπει να προσέξουμε είναι μέγεθος, για να βράσουν τα νιόκι στον ίδιο χρόνο. Ο τρόπος βρασμού είναι πάρα πολύ απλός και μοιάζει με αυτόν των ζυμαρικών.
Σε αλατισμένο νερό που κοχλάζει ρίχνουμε τα νιόκι, τινάζοντας το πολύ αλεύρι από πάνω τους, για 6′ – 9′, ανάλογα με το μέγεθος που έχουμε κόψει τα ζυμαρικά.
Μόλις βγάλουμε τα νιόκι από το νερό μπορούμε είτε να τα χρησιμοποιήσουμε απευθείας στη σάλτσα που έχουμε ετοιμάσει -και αυτή μπορεί να είναι όποια σάλτσα θέλουμε- είτε να τα κρατήσουμε στην άκρη για να τα χρησιμοποιήσουμε λίγο αργότερα.
Αν διαλέξουμε αυτό το δρόμο, πρέπει να λαδώσουμε με λίγο ελαιόλαδο, ώστε να μην κολλήσουν μεταξύ τους και, φυσικά, να μην κολλήσουν στο σκεύος στο οποίο τα φυλάμε. Οπότε, όσο είναι ακόμα ζεστά ρίχνουμε λίγο ελαιόλαδο (ή τη λιπαρή ουσία που θέλουμε, π.χ. ηλιέλαιο, βούτυρο, μαργαρίνη) και ανακατεύουμε καλά, κάνοντας απαλές κινήσεις με το χέρι μας.Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τα νιόκι είτε ως πρώτο πιάτο είτε ακόμα και ως συνοδευτικό δίπλα σε κλασικά μαγειρέματα, όπως το μοσχάρι μπουργκινιόν ή ένα κοτόπουλο με μανιτάρια.

Νιόκι με βούτυρο και φασκόμηλο

Η δική μου πιο αγαπημένη εκδοχή για τα νιόκι είναι στο τηγάνι, με βούτυρο, κρεμμυδάκι και φασκόμηλο. Έτσι κι αλλιώς, δεν χρειάζεσαι πολλά υλικά για να κάνεις νόστιμο φαγητό.
Αν θέλετε να τη δοκιμάσετε κι εσείς, θα χρειαστείτε:

• 2 μερίδες νιόκι ήδη βρασμένα
• 1 μικρό κρεμμυδάκι πολύ ψιλοκομμένο
• 2 κλωνάρια φασκόμηλο
• 1 κ.σ. βούτυρο
• 1 κ.σ. ελαιόλαδο

Βάζουμε το βούτυρο και το ελαιόλαδο σε μέτρια φωτιά και, μόλις ζεσταθούν, σοτάρουμε ελαφρώς το κρεμμυδάκι για 4′-5′, μέχρι αυτό να γίνει διαφανές και μαλακό.
Τότε προσθέτουμε το φασκόμηλο και τα νιόκι, ενδεχομένως αλάτι και πιπέρι, και ανακατεύουμε για 3′-4′, μέχρι να χρυσαφίσουν τα ζυμαρικά.
Προσθέτουμε λίγο νερό από το βρασμό τους, περίπου μισό μικρό φλιτζάνι, ανακατεύουμε μια φορά ακόμα και αφαιρούμε από τη φωτιά.Σερβίρουμε με έξτρα παρμεζάνα ή όποιο άλλο τυρί μας αρέσει"

Από τη Γωγώ Δελογιάννη