Τον Χρήστο Μπάρκα και τον Παντελή Βούρο, τους γνωρίσαμε μέσα από τη συμμετοχή τους στο MasterChef την περσινή σεζόν.
Και οι δυο κατάφεραν με το ταλέντο αλλά και τον αυθεντικό τους χαρακτήρα πολύ γρήγορα να ξεχωρίσουν και κερδίσουν την αγάπη του τηλεοπτικού κοινού.
Οι δυο τους αν και αρκετά διαφορετικοί μεταξύ τους ταίριαξαν από το πρώτο λεπτό και έχουν γίνει δυο πολύ καλοί φίλοι.
Φέτος τους απολαμβάνουμε στην εκπομπή Globetrotters όπου μας χαρίζουν μοναδικές στιγμές γέλιου.
Μιλώντας στο People και τη Γεωργία Χαλκιά θυμούνται τις πρώτες στιγμές της γνωριμίας τους, αναφέρονται στα επόμενα σχέδιά τους αλλά και σε όσα έζησαν στα ταξίδια τους στο Globetrotters.
Η συνάντησή σας στο MasterChef καθώς φαίνεται ήταν καρμική, διότι έμελλε να ξεκινήσει μια δυνατή φιλία…
Παντελής: Έχω κρατήσει την κάθε στιγμή ως φυλαχτό, για να μου θυμίζει πως η ζωή έχει τόσα χρώματα συναισθημάτων που μακάρι να τα ξαναζήσω. Ο χρόνος κύλησε σαν όνειρο. Η συγκατοίκηση με τον Χρήστο σίγουρα δεν ήταν τυχαία. Δυο τόσο διαφορετικοί χαρακτήρες, που μόνο ένας Χρήστος θα μπορούσε να αντέξει έναν Παντελή και μόνο ο Παντελής θα μπορούσε να αντέξει έναν Χρήστο! Νομίζω πως είναι το ιδανικό παιδί που θα ήθελε η κάθε μάνα για την κόρη της!
Χρήστος: Ανυπομονούσα να γνωρίσω μεγάλους σεφ, να μπω σε νέα μαγειρικά μονοπάτια, γι’ αυτό και δεν κοίταξα κάποιον συμπαίκτη μου ανταγωνιστικά. Οι δυο μας μείναμε μαζί αρκετά, είχαμε βρει το κονάκι μας, τη βολή μας. Μοιραστήκαμε κοινές αγωνίες για το παιχνίδι αλλά και συμβουλές για την προσωπική μας ζωή. Καταλήξαμε ότι ο ένας συμπληρώνει τον άλλο. Ο Παντελής είναι πολύ cool, έχει καταφέρει να αποβάλει το άγχος του. Αντιθέτως, θα με χαρακτήριζα ψυχαναγκαστικό, θέλω να υπάρχει πρόγραμμα και τάξη. Κάπως έτσι πιστέψαμε στη θεωρία ότι τα ετερώνυμα έλκονται.
Τι σας έχει μείνει ανεξίτηλο από το τηλεοπτικό σας ντεμπούτο;
Παντελής: H ώρα της αναμονής που θα μας εξασφάλιζε την είσοδο στο σπίτι. Ήμουν με τον Χρήστο, κοιταζόμασταν και τον έπιασε ξαφνικά νευρικό, τα πόδια του χοροπηδούσαν από μόνα τους πάνω-κάτω χωρίς να μπορεί να το ελέγξει. Βρήκα ευκαιρία να τον πειράξω: «Έχεις αγωνία;». «Όχι» απάντησε… «Τι όχι, αφού τρέμεις;» του είπα. Το συνειδητοποίησε και δεν μπορούσε να το σταματήσει. Εγώ ήμουν πιασμένος σε όλο μου το σώμα, η αδρεναλίνη είχε χτυπήσει κόκκινο και με έκανε να φέρομαι αλλόκοτα. Πρωτόγνωρο συναίσθημα, ήταν λες και μας πήγαιναν στο εκτελεστικό απόσπασμα.
Χρήστος: Κάθε στιγμή ήταν μοναδική. Ήμουν το ξυπνητήρι του Παντελή, το ξυπνητήρι των παιδιών! Σηκωνόμουν στις 6.00 το πρωί για να καθαρίσω, να τινάξω τα παπλώματα και να φτιάξω πρωινό. Μου άρεσε πολύ να τους περιποιούμαι. Αυτό είναι το στιλ μου. Έτσι με γαλούχησαν. Δεν θα ξεχάσω σίγουρα το περιβόητο «κρατς» του Πάνου Ιωαννίδη. Μέσα από την αυθόρμητη απάντησή μου με έμαθε ο κόσμος. Το σίγουρο είναι ότι όλοι οι Ηπειρώτες το κατάλαβαν. Δεν σου κρύβω πως έπαθα πλάκα με το καλαμπούρι που έγινε στα social!
Κι ύστερα ήρθε το Globetrotters, ένα ταξιδιωτικό παιχνίδι περιπέτειας σε 12 προορισμούς, και εσείς έτοιμοι για μία ακόμη περιπέτεια σε μέρη που δεν φανταζόσασταν.
Χρήστος: Όλα συνέβησαν τόσο γρήγορα χωρίς να το συνειδητοποιήσω. Θεωρώ ότι κάποια πράγματα στη ζωή είναι γραμμένα. Χρειάστηκε μεγάλη οργάνωση, να περάσουμε από κάποιους γιατρούς και να κάνουμε εμβόλια, να φτιάξουμε διπλώματα ώστε να μπορέσουμε να οδηγήσουμε σε όλο τον κόσμο. Αδημονούσα για το πρώτο ταξίδι. Κάθε προορισμό τον μαθαίναμε στο αεροδρόμιο. Δεν ξέραμε τι καιρό θα κάνει, ήμασταν σαν χαμένοι. Θυμάμαι τον παρουσιαστή Πέτρο Πολυχρονίδη να λέει «Θα πάτε σε μια χώρα που έχουν στραβά δόντια» και εγώ με μια μόνιμη έγνοια «Δηλαδή, ρε Παντέλο, τι καιρό θα κάνει;», με εκείνον να απαντά: «Έλα, μωρέ, τι αγχώνεσαι; Όπου και να πάμε, όλα καλά».
Παντελής: Η αλήθεια είναι ότι το Globetrotters είχε ξεκινήσει πολύ νωρίτερα για μένα, από μικρός είχα το ένστικτο του εξερευνητή. Στο παιχνίδι αλλάζουν τελείως μοτίβο τα συναισθήματα. Όλο αυτό θύμιζε διακοπές διαρκείας, όλα ήταν παραδεισένια. Κάναμε με τον Χρήστο τόσο απλά τον γύρο του κόσμου σε λιγότερο χρόνο από το σίτεμα ενός κρέατος! Ταξιδεύοντας από σύνορα σε σύνορα βλέπεις πως οι αξίες των ανθρώπων είναι που κάνουν την κάθε χώρα να διαφέρει.
Παντελή, υπήρξαν αστείες στιγμές που δεν έδειξαν οι κάμερες κατά τη διάρκεια των ταξιδιών σας;
Η συμβίωση στο Globetrotters έχει περίεργο χαρακτήρα γιατί υπήρχαν στιγμές που φαινόμασταν τσακισμένοι και δεν λέγαμε ούτε «καληνύχτα» λόγω της κούρασης αλλά και βράδια που αναλύαμε επαγγελματικές και ερωτικές μας ανησυχίες. Θυμάμαι να κυλιόμαστε στο πάτωμα από τα γέλια –γιατί εγώ αν ανοιχτώ σε κάποιον, πετάω τις κοτσάνες μου– και να έρχονται υπάλληλοι του ξενοδοχείου για να μας κάνουν παρατήρηση. Ευτυχώς δεν γινόταν αυτό συνέχεια, αλλιώς θα υπήρχε μεγάλο πρόβλημα.
Χρήστο, η δική σου απόπειρα με τα πατίνια στο Χιούστον δεν φάνηκε να είναι τόσο επιτυχημένη…
Στο Χιούστον είχα ένα ατύχημα με τα rollerblades. Είχαμε τόση χαρά με τον Παντελή και λέγαμε «Το ’χουμε, το ’χουμε!». Μας πήρε κάτω, σωριαστήκαμε και κάναμε κωλοτούμπες. Ο Παντελής έπεφτε συνέχεια αλλά παρ’ όλα αυτά βγήκε αλώβητος. Η δική μου ήταν και η φαρμακερή.
Ποιες είναι οι φιλοδοξίες και τα όνειρά σας για το μέλλον;
Χρήστος: Έτσι όπως πάμε, μας βλέπω χοντρούς με κοιλιά! Έχω φανταστεί τον εαυτό μου να μένει μόνιμα στην Κω, δίπλα σε αυτό το απέραντο γαλάζιο, και να εξελίξω την παραδοσιακή κουζίνα χωρίς να χαθεί η μοναδικότητά της. Ο Παντελής μένει απέναντι, στην Κάλυμνο. Ζούμε σε περίεργη εποχή, του τρεξίματος, του θεαθήναι και είναι πολύ σημαντικό να έχεις ανθρώπους να στηριχτείς. Νιώθω ευγνώμων για τη φιλία μας. Έφυγα από τα Γιάννενα στα 14 μου και αλλάζοντας συχνά περιβάλλον, είναι δύσκολο να διατηρείς τους φίλους σου.
Παντελής: Tο σίγουρο είναι πως δεν μπορώ να μη μαγειρεύω. Παρ’ όλα αυτά ένα κουμπί με στενεύει, νιώθω πως αυτά που έχω ζήσει δεν είναι τίποτα μπροστά σε όσα κρύβει η ζωή. Μπορεί το Globetrotters να τελειώνει στην τηλεόραση, αλλά για μένα είναι η πραγματική ζωή που είναι εξίσου μια περιπέτεια. Με φαντάζομαι στο νησί μου, εκεί που χάνεται κάθε ψυχοσωματικό και τα πάντα γαληνεύουν, παρέα με το φιλαράκι μου με την απλότητα που μας ενώνει ως πνεύματα αυτής της οντότητας που λέγεται σύμπαν.
