Για τέταρτη ημέρα συνεχίστηκε η απολογία της μητέρας από την Πάτρα στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο.
Η κατηγορουμένη για τον θάνατο της κόρης της Τζωρτζίνας κατά τη διάρκεια της απολογίας της περιέγραψε τις στιγμές που έζησε στη ΓΑΔΑ μετά τη σύλληψή της, αλλά μίλησε και για τη σχέση της με τον Μάνο Δασκαλάκη.
Διαβάστε επίσης! Γιολάντα Μπαλαούρα: Η απάντηση της ηθοποιού για το απειλητικό μήνυμα στην μητέρα από την Πάτρα
Η απολογία της μητέρας από την Πάτρα
«Ήταν η περίοδος που όλη η Ελλάδα μιλούσε για το τι είχε συμβεί στην οικογένειά μου. Είχε αρχίσει ένας μύθος γύρω από το δικό μου όνομα, δεν θυμάμαι πως ξεκίνησε (…). Δεν μπορώ να καταλάβω πως έγιναν “Πυθίες” ξαφνικά όλοι. Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω τι σκοπούς εξυπηρέτησε όλο αυτό που έγινε. Να βγαίνουν δημοσιεύματα και όλη η κοινή γνώμη να παρασύρεται από αυτό και να μας μισούν όλοι χωρίς να μας γνωρίζει κανείς. Μόλις βγήκε αυτό για την κεταμίνη στη Τζωρτζίνα παρέσυρε και τα άλλα παιδιά», είπε αρχικά η κατηγορούμενη και συνέχισε για τις συνεντεύξεις που έδινε σε τηλεοπτικές εκπομπής:
«Είναι όλα ηχογραφημένα χωρίς την έγκριση μου. Με έπαιρναν τηλέφωνο και εγώ απαντούσα, δεν είχα κάτι να φοβηθώ. Όμως έκανα λάθος. Δεν έκλαιγα στο τηλέφωνο και μετά έβγαιναν και έλεγαν “ύποπτη η μάνα”. Στο Facebook απειλούσαν και την ίδια μου τη ζωή».
Όσον αφορά τον Μάνο Δασκαλάκη ανέφερε: «Άκουσα εδώ τον κ. Δασκαλάκη να λέει εδώ ότι δεν ήθελε εκείνος τους δημοσιογράφους και ότι εγώ είχα κολλήσει με τη δημοσιότητα. Όμως μου είχε στείλε μηνύματα που φαίνονταν ότι μιλούσε με δημοσιογράφους και τους έδινε πληροφορίες. Να μην λέμε ανακρίβειες. Να πει “έχω μιλήσει με δημοσιογράφους”. Να έχει το θάρρος. Όλα αυτά τα μηνύματα τα έχω εδώ.
Δεν μπορούσαμε να καταλάβουμε γιατί γύρισε όλο αυτό το κλίμα της συμπόνιας προς την οικογένειά μου στο ότι η μάνα σκοτώνει τα παιδιά για τον πατέρα. Δεν το κατάλαβα ποτέ, το είδα αυτό ως κίνητρο στη κατηγορία μου. Είναι ανόητο, χαζό δεν ξέρω. Πρέπει να είσαι ψυχασθενής για να βάζεις ένα τέτοιο κίνητρο χωρίς αποδείξεις. Έχω αγανακτήσει με όλο που συμβαίνει. Έγινε όλο αυτό γιατί ήμουν μόνη με το παιδί μου στο θάλαμό του. Με ποιον θα ήμουν; Έκανα ότι θα έκανε κάθε μάνα».
Στη συνέχεια η κατηγορούμενη αναφέρθηκε στη σύλληψή της λέγοντας:
«Εκείνη την ημέρα έβλεπα τηλεόραση και βγήκε αστυνομικός συντάκτης σε εκπομπή και είπε για κεταμίνη. Άρχισα να στέλνω μηνύματα στον Μάνο και να ρωτάω τι είναι η κεταμίνη. Αρχίζαμε και ψάχναμε στο Google .Θυμάμαι ότι κάπνιζα και τρεις άνδρες μου χτύπησαν το παράθυρο και μου έδειξαν ταυτότητα και ήταν από την αστυνομία. Μπήκαν μέσα. Ήμουν με την αδελφή μου, η οποία κοιμόταν. Φορούσα πιτζάμες και μου είπαν: “Όπως είστε φορέστε τα παπούτσια σας γιατί σας θέλει ο διοικητής στην ασφάλεια Πατρών”, η οποία βρίσκεται στην οδό Ερμού. Είπα να ντυθώ και μου είπε “όχι”. Δεν μου έδειξαν κανένα χαρτί, όπως ένταλμα. Μετά μου είπαν ότι δεν θα πάμε στην Ερμού, στην ασφάλεια Πάτρας, αλλά στη ΓΑΔΑ.
Με πήγαν σε ένα τζιπ μαύρο. Μου πήραν το κινητό απ' τα χέρια μόλις πήγα να καλέσω τον τότε δικηγόρο μου, τον κ. Λύτρα. Μια γυναίκα που ήταν μέσα με χτύπησε στο χέρι και μου είπε: “Τέλος τώρα με το κινητό”. Μου είπαν να μην ξαναμιλήσω και μου έβαλαν χειροπέδες. Δεν μίλησα ξανά. Μπήκαμε από το γκαράζ και τους ρώτησα αν θα είναι δημοσιογράφοι. Μου είπαν να βάλω τη κουκούλα από το μπουφάν. Με έβαλαν σε ένα γραφείο στη γωνία με έγδυσαν, με έψαξαν παντού, μου έβγαλαν τα πάντα. Τους ρωτούσα “τι συμβαίνει; Γιατί είμαι εδώ;” και μου έλεγαν: «Δεν ξέρεις; Πέστα να τελειώνουμε δεν θα μας φας όλη τη μέρα. Μου είπαν: “Το έφαγες το παιδί. Δεν την ξέρεις την κεταμίνη;”. Τους έλεγα ότι “δεν ξέρω τι μου λέτε”. “Πέστα να τελειώνουμε” μου έλεγαν.
Ένας κύριος μου είπε: “Καταλαβαίνω ότι το παιδί σου ήταν άρρωστο και έπρεπε να το λυτρώσεις. Ξέρουμε, μου είπε, ότι ο Δασκαλάκης δουλεύει στο φάρμακο, θα πούμε ότι μας είπε ότι σου έδωσε την κεταμίνη αυτός. Θα πούμε ότι από οίκτο πήγες να λυτρώσεις το παιδί και θα το κανονίσουμε ότι η ποινή σου θα είναι δέκα χρόνια θα τα κανονίσουμε εμείς αρκεί να μας πει αυτό”.
Τους ρώτησα αν είχαν συλλάβει και τον Μάνο και μου είπαν “όχι αλλά δεν θέλει να σου ξαναμιλήσει” καθώς και ότι οι γονείς μου θέλουν να πάνε στην Αργεντινή να αλλάξουνε το όνομά τους ώστε να μη με ξέρουν. Έλεγα “δεν έχω κάνει τίποτα ποια θέση να ελαφρύνω;”. Με ρώτησε ένας “την σκότωσες τη Τζωρτζίνα;”. Του απάντησα “όχι”. Όταν είπα το όχι άρχισε και με βαρούσε. Εγώ δεν μίλησα καθόλου. Μετά μου είπε “σήκω όρθια” και με χτύπησε στο στομάχι και μου έλεγε “πέστα να τελειώνουμε, πες για τον Δασκαλάκη να κλείσουμε την υπόθεση”. Τους ζητούσα να με αφήσουν ήσυχη. Ήμουν κατακόκκινη από τα χτυπήματα. Όταν είχε έρθει ο κ. Λύτρας, τα είχε δει. Τα είχε πει και δημόσια ότι ήμουν χτυπημένη (…) Ζήτησα νερό και μου πέταξαν μια πίτα κάτω και μου είπε “να πέσεις σαν σκυλί αν τη θες”. Ο κ. Χασιώτης έρχονταν και μου έλεγε “αν ήμουν στη θέση σου και είχαν κάνει κάτι οι γιατροί θα είχαν πάρει την καραμπίνα”. Του έλεγα: “Δεν ξέρω κάτι γιατί με τραβολογάτε;”. Στις 3 την νύχτα μου έφεραν το ένταλμα. Την ημέρα της σύλληψης πρέπει να ήταν τουλάχιστον 1.500 άτομα έξω από το σπίτι μου στην Πάτρα. Ήθελαν να λιντσάρουν τους γονείς μου, που ήταν μέσα. Αυτά έρχονταν και μου τα έδειχναν σε βίντεο οι αστυνομικοί και μου έλεγαν: “δες τι γίνεται έξω από το σπίτι σου, για αυτό δεν σε θέλουν”. Μου έδειχναν κάτι φωτογραφίες μοντάζ με σεντόνια από τον Κορυδαλλό που έλεγαν “Ρούλα σε περιμένουμε”. “Δεν είναι τίποτα” - μου έλεγαν “μια πορτούλα θα αφήσουμε ανοιχτή και γεια σου μετά”. ….Το πρωί ήρθε ένας άλλος αστυνομικός και μου είπε ότι θα πάω στην ανακρίτρια και ότι ο κ. Λύτρας παραιτήθηκε.
Αυτό που συνάντησα όταν πήγα στην ανακρίτρια δεν υπήρχε. Ήμουν πολύ ντροπιασμένη για όλο αυτό που έγινε. Δημοσιογράφοι να με ρωτάνε γιατί το έκανα, κόσμος να μου πετάει μπουκάλια…. Μόλις μου είπε για προφυλάκιση ρώτησα “γιατί” την ανακρίτρια και εκείνη είπε “πάρτε την”. (…) Μου είπαν ότι θα με έχουν υπό προστασία στη φυλακή γιατί το ζήτησε το υπουργείο και από εκείνη την ημέρα, 22 μήνες μέχρι σήμερα δεν έχω επαφή με κανέναν. Απλά στο διπλανό κελί είναι η κατηγορούμενη μητέρα από το Κολωνό. Δεν έχω καμία επαφή μαζί της. Δεν έχω βγει ποτέ έξω στο διάδρομο, είχα να φάω μέρες, δέχθηκα λεκτικές επιθέσεις γιατί το παράθυρο μου έβλεπε στο προαύλιο. Μου φώναζαν “φόνισσα”».
Πρόεδρος: Θέλω να μας πείτε για τη σχέση σας με τον κ. Δασκαλάκη ….
Κατηγορούμενη: Δεν έχω μιλήσει για αυτό, γιατί μέχρι τώρα μιλάμε για τον ουρανοξύστη που στον τελευταίο όροφό του είναι το παιδί μου και είναι σαν να πάμε στο τρίτο υπόγειο…. Δυστυχώς η δική μου επιλογή αποδείχθηκε λανθασμένη. Τον γνώρισα σε ποδοσφαιρικό αγώνα ήταν εντυπωσιακός άνδρας. Γίναμε φίλοι στο Facebook (…). Κάποια στιγμή συζητήσαμε για να κάνουμε οικογένεια, ήταν κοινή απόφαση, το διάστημα όμως της γνωριμίας ήταν πολύ μικρό. Ήμουν ερωτευμένη, ήταν πολύ δοτικός και έτσι μου έβγαλε το αίσθημα ότι μπορώ να κάνω οικογένεια μαζί του. Το μόνο που του αναγνωρίζω είναι ότι δούλευε διαρκώς σε οποιαδήποτε δουλειά. Ήρθε η Τζωρτζίνα στη ζωή μας και κάναμε πολιτικό γάμο.
Μεταξύ άλλων υποστήριξε στην απολογία της: «Μαλώσαμε έφυγε από το σπίτι μετά ξαναγύρισε λόγω του μωρού το ίδιο βράδυ. Μετά από κάποιες ημέρες ξαναέφυγε γιατί μου είπε ότι δεν μπορούσε να διαχειριστεί αυτό που είχε μάθει ότι είχε γίνει με εμένα και τον άλλο άνδρα. Προσπαθούσα να του εξηγήσω ότι δεν μπορεί να έχει “και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο”. Δεν μπορούσα να νταντεύω τον Μάνο συνέχεια, εκείνος το έκανε για επιβεβαίωση, το έκανα και εγώ για επιβεβαίωση. Θα μου πείτε γιατί έκαναν τη μπέμπα ενώ έβλεπα όλα αυτά; Έπαιρνα τόση αγάπη από τα παιδιά. Το ήθελε και η Τζωρτζίνα … Έφυγε ξανά και μετά συνέβη αυτό με τη Τζωρτζίνα, ήμασταν σε διάσταση και εγώ ήδη είχα μιλήσει με το δικηγόρο μου». Παρ’ όλα αυτά, όπως είπε, η ερωτική επαφή με τον άνδρα της δεν σταμάτησε ποτέ. «Ακόμη και το πρωί της σύλληψης μου, πάντα με τούμπαρε με αυτό…» είπε χαρακτηριστικά.
Πρόεδρος: Πως βιώσατε τις απώλειες των παιδιών πως πενθήσατε ως μαμά;
Κατηγορούμενη: Είναι εύκολο να κρίνεις κάποιον αλλά αν δεν φορέσεις τα παπούτσια του δεν μπορείς να μιλήσεις. Η αρρώστια της Μαλένας ήταν ξαφνική... Στην καθημερινότητα ήμουν ζωντανή νεκρή αλλά πίσω μου είχα ένα παιδί που είχε ανάγκες. Έπρεπε να βρω δύναμη, δεν μπορούσα να το συνειδητοποιήσω. Ήταν αδιανόητο, πολύ σύντομο… Τα μαύρα τα έβγαλα αργότερα. Εγώ λευκά και ροζ ήθελα να φοράω τα αγαπημένα χρώματα των παιδιών μου τα μαύρα τα θεωρώ υποκρισία. Στην Ίριδα είχα θυμώσει … “Γιατί σε εμάς;” έλεγα. Και στις δυο απώλειες υπήρχε η Τζωρτζίνα πίσω. Το κίνητρο για να σηκωθείς, να προχωρήσεις. Δεν πρόλαβα να πάω στον ψυχολόγο για τον θάνατο της Ίριδας. Ήταν σύντομο το χρονικό διάστημα. Είχα πιεστεί παρά πολύ, ήθελα να εξαφανιστώ απ όλους. Είχα πνιγεί … Είχα πάνω από το κεφάλι μου τη μουρμούρα του Μάνου, την απώλεια της Ίριδας και μια οικογένειας που έβλεπα πως χάνω.
Πρόεδρος: Πώς βιώσατε το πένθος μετά τον θάνατο της Τζωρτζίνας;
Κατηγορούμενη : Μέχρι τώρα το βιώνω. Δεν μπορώ να το δεχτώ, είμαι χάλια ψυχολογικά. Μου έκανε καλό η δημοσιότητα, απασχολούσε το μυαλό μου. Πήγα σε ψυχίατρο, πήρα χάπια, δεν μπορούσα να κοιμηθώ. Ερχόμουν σε ερωτική επαφή με τον Μάνο για να κουραστώ σωματικά και να κοιμηθώ.
Πρόεδρος: Δεν σας έπιαναν τα χάπια;
Κατηγορούμενη: Δεν είχα προλάβει να τα πάρω πολλές μέρες.
Ακόμη η μητέρα των τριών παιδιών μίλησε και για τις αναφορές ότι πήγαινε σε χαρτορίχτρες: «Μου πιπίλιζαν το μυαλό ακόμη και ότι έχουν κάνει μαγιά στο σπίτι μου… Ήμουν 10 χρόνια με τον Μάνο Δασκαλάκη και ουδέποτε είχε ασχοληθεί με θέματα μαγείας. Εγώ σκεφτόμουν ότι κάτι είχαν κάνει σε εκείνον και αυτό επηρέαζε την οικογένειά μας. Έψαχνα από κάπου να πιαστώ. Εκείνη την περίοδο. Όπου και να μου λέγανε να πάω θα πήγαινα. Από τον κορυφαίο επιστήμονα μέχρι τη χαρτορίχτρα».
Η απολογία της κατηγορούμενης θα συνεχιστεί αύριο.