Μια συγκλονιστική συνέντευξη έδωσε η Άριελ Κωνσταντινίδη στο περιοδικό ΟΚ! και τον Γιάννη Πουλόπουλο. Η γνωστή ηθοποιός μίλησε μεταξύ άλλων για την παρενόχληση που δέχθηκε από βοηθό σκηνοθέτη σε ηλικία 9 ετών.
"Όταν σε ηλικία 9 ετών έπαιζα στο μιούζικαλ Άννυ, κάποια στιγμή ο βοηθός σκηνοθέτη με άρπαξε και με φίλησε. Απολύθηκε. Την ίδια περίοδο, παίζοντας στο Κηποθέατρο, είδα ξαφνικά μπροστά μου έναν επιδειξία που πήδηξε και ήρθε στα καμαρίνια. Πάγωσα. Τρόμαξα. Δεν ήθελα όμως να δείξω ότι σοκαρίστηκα με αυτό που είδα, γιατί δεν ήθελα οι γονείς μου να μου στερήσουν αυτό που λάτρευα, το θέατρο. Αλλά αντιλαμβάνομαι τώρα ότι γενικότερα υπήρχε η νοοτροπία «Ε, δεν έγινε και τίποτα.», γιατί η μαμά ενός άλλος παιδιού μού είχε πει: «Μα τι έπαθες τώρα; Δεν έχεις δει τον μπαμπά σου γυμνό;». Όταν δυο χρόνια μετά έπαιξα στην Εβίτα, υπήρχε κι ένας άλλος ηθοποιός που με έπιασε και με φίλησε. Δεν το είχα πει ποτέ σε κανέναν… Αλλά και στο σχολείο υπήρχε ένας καθηγητής που θέλοντας να μετρήσει τα λουλούδια στη μπλούζα μου, άγγιξε τις θηλές μου. Δεν ήξερα πώς να αντιδράσω…"
Σε άλλο σημείο της συνέντευξης της η Άριελ Κωνσταντινίδη περιγράφει όσα βίωσε επί σκηνής από πασίγνωστο ηθοποιό και σκηνοθέτη.
«Έχω περάσει άπειρα βράδια κλαίγοντας γιατί κατηγορούσα τον εαυτό μου που δεν διαχειρίστηκα σωστά την κακοποιητική συμπεριφορά συναδέλφου μου... Μου έχει τύχει να συνεργαστώ με έναν πολύ ταλαντούχο ηθοποιό, ο οποίος ήταν και ο σκηνοθέτης της παράστασης στην οποία συμμετείχα. Μέσα στο κείμενο υπήρχε μία σκηνή όπου έπρεπε να πίνω ένα ποτό, στο οποίο θα έβαζα φωτιά για να με ζεστάνει.
Στην αρχή έβαλα φωτιά με έναν αναπτήρα στο ποτό, αλλά η φλόγα που άναψε ήταν μικρή και δεν περνούσε ως εφέ ούτε στην πρώτη σειρά της πλατείας. Μετά την πρεμιέρα λοιπόν, αποφάσισε να χρησιμοποιήσει αντί για κονιάκ, καθαρό οινόπνευμα. Και απαιτούσε από μένα να το πίνω. Όταν του παραπονέθηκα ότι δεν μπορώ να πίνω κάθε βράδυ οινόπνευμα, μου απάντησε; "Ηθοποιός είσαι, βρες μια λύση."
Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να σκέφτομαι 24 ώρες το 24ωρο τι θα έπρεπε να κάνω και να μουδιάζει όλο μου το σώμα κάθε φορά που έφτανε αυτή η σκηνή. Αν συνέβαινε τώρα, πιθανότατα θα γελούσα ή θα του απαντούσα: «Εσύ είσαι ο σκηνοθέτης. Εσύ θα πρέπει να βρεις τη λύση». Αλλά εγώ μιλούσα με το σεις και με το σας και με απόλυτο σεβασμό σε κάποιον που δεν με σεβόταν.»
Απαγορεύεται η αναπαραγωγή του παρόντος άρθρου, χωρίς αναφορά στην πηγή FThis (με ενεργό σύνδεσμο προς το FThis.gr)