Πριν λίγο καιρό, καθώς ψώνιζα στο σουπερμάρκετ, βρέθηκα μπροστά σ' έναν διάλογο μιας οικογένειας που από την πρώτη στιγμή με άγγιξε. Ήταν από εκείνες τις φορές που μια και μόνο λέξη ή πρόταση κάποιου σου ευαισθητοποιεί όλες τις χορδές και σε κάνει αυτόματα να κάνεις χιλιάδες σκέψεις που ενώ τόσο καιρό τις είχες μέσα σου ίσως δεν τολμούσες ή δεν έμπαινες στον κόπο να σκεφτείς. Αλλά αυτές υπήρχαν και υπάρχουν και δουλεύουν υποσυνείδητα.
Ήταν λοιπόν ο μπαμπάς, η μαμά και τα δυο κοριτσάκια τους. Η ώρα ήταν 16.00 περίπου. Λέει το ένα κοριτσάκι… μαμά πεινάω, τι φαγητό έχουμε; Τίποτα της απαντά η μαμά, δεν πρόλαβα να μαγειρέψω, όλη μέρα τρέχω για τα πάντα. Πάρε ένα κουτί μακαρόνια λέει στον άντρα της. Εκείνος χωρίς καν να απαντήσει κατευθύνεται στο διάδρομο με τα μακαρόνια. Και τότε λέει την απίστευτα δυνατή ατάκα το κοριτσάκι… πάλι μακαρόνια θα φάμε μαμά σήμερα; κάποτε τα παιδιά έλεγαν το ακριβώς αντίθετο… πότε θα φάμε μακαρόνια; Πόσο έχουν αλλάξει τα πράγματα στη ζωή μας; θέλετε το παράπονο που έκανε αυτό το κοριτσάκι; Θέλετε το βλέμμα της μαμάς που πάγωσε; Θέλετε η απολογητική και συνάμα οργισμένη απάντηση της μαμάς; (με τον εαυτό της και όχι το παιδί της) Η μητέρα της απάντησε μ' ένα έντονο ύφος που μέσα έκρυβε μια απογοήτευση… τι λες παιδί μου; Πότε φάγαμε μακαρόνια; Μην το ξαναπείς αυτό και μάλιστα σε τόσο κόσμο!!! Αλλά μέσα της ήξερε ποια ήταν η αλήθεια και κατά βάθος την πόναγε…
Γιατί σας τα γράφω όλα αυτά θα μου πείτε; Γιατί αυτός ο διάλογος μ' έκανε να σκεφτώ πολλά… Εμείς όταν ήμασταν παιδιά παρακαλούσαμε τη μαμά μας να μαγειρέψει μακαρόνια. Και περιμέναμε αυτή τη μια μέρα της εβδομάδας. Κάθε μεσημέρι μας περίμενε φαγητό στο σπίτι κι ένα στρωμένο τραπέζι. Πλέον κάνουμε μακαρόνια στα παιδιά μας 3 και 4 φορές την εβδομάδα γιατί πολύ απλά δεν έχουμε χρόνο!!! Βολευόμαστε στο ότι τους αρέσει και είναι για μας η πιο εύκολη λύση. Οι συνθήκες της ζωής, αρχικά η επανάσταση της γυναίκας, η ανάγκη της να βγει στον εργασιακό στίβο, να γίνει ίση με τον άντρα και τώρα πια η οικονομική κρίση αναγκάζει εμάς τις γυναίκες να αναλαμβάνουμε τόσους ρόλους και ευθύνες και πάντα να αισθανόμαστε ότι δεν είμαστε αρκετά καλές πουθενά. Για πείτε μου πώς γίνεται μια γυναίκα να εργάζεται, να έχει την φροντίδα των παιδιών, του σπιτιού, το μαγείρεμα, τον άντρα της και όλα αυτά κάθε μέρα να τα προλαβαίνει; Και ο εαυτός της πού είναι; Οι φίλες της; Η εμφάνιση της; Ο ελεύθερος χρόνος της; Γιατί εμείς οι γυναίκες βάζουμε τους εαυτούς μας σε τόσους πολλούς ρόλους και μάλιστα είμαστε και πολύ αυστηρές όταν δεν τα καταφέρνουμε τέλεια; Πώς γίνεται ένας άνθρωπος να είναι καλός σε ΟΛΑ; Ε! Απλά ΔΕΝ γίνεται!!!
Γι΄αυτό βάλτε προτεραιότητες στη ζωή σας. Ελαφρώστε τον εαυτό σας από όλες αυτές τις ευθύνες που έχετε επωμιστεί. Κι αν τα πράγματα είναι δύσκολα οικονομικά… βάλτε ένα στόχο. Βγάλτε από τη ζωή σας τα άσκοπα έξοδα και βρείτε πιο ποιοτικό χρόνο για σας. Πιστέψτε με, πιο γεμάτη θα νιώστε αν διαβάσετε ένα βιβλίο ή βρεθείτε με μια αγαπημένη σας φίλη, από το να αγοράσετε ένα ρούχο που θα σας προσφέρει μια εφήμερη απόλαυση. Και χιλιάδες άλλα πράγματα…
Ειλικρινά θα κερδίσετε πολύ περισσότερα αν αφιερωθείτε πιο πολλές ώρες στα παιδιά σας παρά αν κάνετε υπερωρία στο γραφείο για λίγα ευρώ παραπάνω. Τα παιδιά σας θα είναι πολύ πιο χαρούμενα με ένα ζευγάρι παπούτσια και τη μαμά πιο πολλές ώρες κοντά τους παρά με δυο και τρία κι εσείς να λείπετε όλη μέρα από το σπίτι. Πάτε μια βόλτα με τον άντρα σας χέρι- χέρι από το να δουλεύετε και οι δύο μέχρι αργά το βράδυ για να μπορέσετε να πάτε σε ένα καλό εστιατόριο. Αφιερώστε χρόνο στους ανθρώπους που αγαπάτε και σας αγαπούν. Και απλοποιήστε τη ζωή σας
Η προσωπική μου γνώμη, από τη δική μου εμπειρία είναι πως επιτυχημένη και αληθινά ευτυχισμένη αισθάνομαι όταν νιώθω πως κάνω ότι μπορώ για να είμαι κοντά στο παιδί μου και τον άντρα μου. Κι ας κάνω πολλά λάθη, αρκεί να είμαι κοντά τους. Όσο για την καριέρα; Σαφώς μας δίνει αυτοπεποίθηση, μας κάνει να ξεφεύγουμε, να πατάμε στα πόδια μας και να έχουμε αυτοπεποίθηση. Κι αν αυτό είναι πραγματικά κάτι που μας γεμίζει και μας δίνει ευτυχία τότε ας το κάνουμε με όλη μας τη δημιουργικότητα και την όρεξη. Αλλά τουλάχιστον όχι εις βάρος των παιδιών μας. Γιατί αυτά τα πλασματάκια εμάς έχουν απόλυτη ανάγκη και με τη μανούλα του δίπλα κάθε παιδάκι νιώθει το πιο δυνατό και ασφαλές παιδί του κόσμου!!!
Απαγορεύεται η αναπαραγωγή του παρόντος άρθρου, χωρίς αναφορά στην πηγή FThis (με ενεργό σύνδεσμο προς το FThis.gr)