Για τη ζωή της μακριά από την Ελλάδα και τις αλλαγές στην καθημερινότητά της, μίλησε η Νάντια Μουρούζη στο περιοδικό Down Town. Η γνωστή ηθοποιός περιέγραψε την εμπειρία της αλλά και τις ευκαιρίες που είχε, μετακομίζοντας στο Παρίσι.
Ακολουθεί απόσπασμα της συνέντευξης…
- Άρα από εδώ και πέρα είστε και με τη βούλα, μόνιμη κάτοικος Παρισιού;
Καi Παρίσι και Αθήνα. Στο Παρίσι δεν ἔχασα τον καιρό μου. Γνώρισα σκηνοθέτες τοῦ κινηματογράφου όπως τον Φρανσουά Οζόν, ηθοποιούς, ζωγράφους, θεατρικούς συγγραφείς, μουσικούς και κριτικούς τέχνης. Είδα πολλές θεατρικές παραστάσεις και χορό, πήγα σε συναυλίες κλασσικής και σύγχρονης μουσικής, σε ἐκθέσεις ζωγραφικής και γλυπτικής. Ό,τι πιό σύγχρονο γίνεται σήμερα στο χώρο της τέχνης. Πάνω απ᾽ όλα όμως ήθελα να σπουδάσω κάτι που δεν υπάρχει στην Ελλάδα σχετικό με τη δουλειά μου. Έτσι έκανα κινηματογράφο στη Σορβόννη και πήρα master « Σενάριο-Σκηνοθεσία-Παραγωγή», πριν έναν χρόνο.
- Πώς είναι τώρα η καθημερινότητά σας στο Παρίσι;
Μένουμε στην καρδιά του Παρισιού. Ακούμε τις καμπάνες της Νοτρ νταμ και τις καμπάνες του Σεν Λουί. Είναι παραμυθένιο το σκηνικό. Το σπίτι μας είναι του 1600 με πολύ ωραίες ξύλινες σκάλες που εἶναι διατηρητέες και τις οποίες ανεβοκατεβαίνω τέσσερις ή πέντε φορές την ημέρα επειδή δεν έχουμε ασανσέρ. Εκεί που μένουμε εμείς τώρα, έμενε και η ερωμένη του Μποντλαίρ. Στα χρόνια της γαλλικής επανάστασης έμενε κι ένας φίλος του Ροβεσπιέρου που κατέληξε στο ικρίωμα. Δίπλα μας μένει η Βαλερί Καπρίσκι, μια ηθοποιός της γενιάς μου, που βλέπω κάθε μέρα στον δρόμο κατά μήκος του Σηκουάνα. Επίσης στη γειτονιά μας έχουμε τον πιο σνόμπ μανάβη γιατί πηγαίνει φρούτα και λαχανικά στο αρχοντικό του Αγά Χαν, λίγα μέτρα πιο κάτω, και την έχει δει κάπως. Και φυσικά, ως λάτρης της καλής διατροφής ο Νίκος μου
