Τα Σάββατο που μας πέρασε η μικρούλα μας είχε γιορτούλα. Για την ακρίβεια η Μαρία- Αλεξάνδρα γιορτάζει δυο φορές μέσα στον Αύγουστο. Στις 15, που είναι της Παναγίας, και στις 30 που είναι του Αγίου Αλεξάνδρου. Φέτος το Δεκαπενταύγουστο βρισκόμασταν στο Ναύπλιο, όπως σχεδόν κάθε χρόνο. Εκείνη τη μέρα τα κάνουμε όλα... Το πρωί πάμε στην εκκλησία και μετά για μπανάκι, βόλτα με το τρενάκι, στην άμαξα και τρώμε όσα παγωτά θέλουμε!!! Τώρα του Αγίου Αλέξανδρου, ήμασταν στο πατρικό μου σπίτι στην Αλεξάνδρεια Ημαθίας, όπου η μαμά μου της ετοίμασε γιορτούλα.
Νομίζω πως εμείς οι μαμάδες, γιορτάζουμε και χαιρόμαστε πολύ περισσότερο με την γιορτή των παιδιών μας παρά με τη δική μας. Όταν μας παίρνουν συγγενείς και φίλοι ακούμε όλο χαρά τις ευχές τους. Ανυπομονούμε να δώσουμε στο παιδάκι μας τα δώρα του και γεμίζουμε ικανοποίηση όταν βλέπουμε το γλυκό του προσωπάκι πως φωτίζεται μόλις τα ανοίγει.
Φέτος η Αλεξανδρούλα μας γιόρτασε με τις φίλες της. Ήρθαν γύρω στις 8 το απόγευμα μαζί με τις μαμάδες και τις γιαγιάδες τους. Παίξαμε, χορέψαμε και γίναμε όλοι παιδιά!!! Φάγαμε και ήπιαμε πολύ... Χυμούς εννοώ, μην πάει ο νους σας κάπου αλλού...
Μάλιστα η Αλεξάνδρα έφτιαξε μόνη μαζί με τη γιαγιά της παγωτό και τούρτα και πρέπει να ομολογήσω πως ήταν πεντανόστιμα και είμαι απόλυτα αντικειμενική!!! Το χάρηκε τόσο πολύ και πιστεύω πως δεν υπάρχει μεγαλύτερη ικανοποίηση για τους γονείς από το να βλέπουν τα παιδάκια τους χαρούμενα κ ευτυχισμένα. Και όταν τα βλέπεις να περνούν τόσο όμορφα με καθημερινά πράγματα τότε συνειδητοποιείς για ακόμα μια φορά πως οι πιο ευτυχισμένες στιγμές βρίσκονται στην καθημερινότητα μας αρκεί να καταφέρνουμε να τις ανακαλύπτουμε και να τις ζούμε!!!
Απαγορεύεται η αναπαραγωγή του παρόντος άρθρου, χωρίς αναφορά στην πηγή FThis (με ενεργό σύνδεσμο προς το FThis.gr)