Καλημέρα και καλή εβδομάδα σε όλους...
Η τσαγκαροδευτέρα μας βρήκε με πολύ κρύο. Δύσκολο ναι, πολύ δύσκολο το καταλαβαίνω ,να σηκωθούμε από το ζεστό κρεβατάκι μας και να πάμε στη δουλειά, αλλά μην το σκέφτεστε πολύ.
Πάρτε την απόφαση να ξεκινήσει ωραία και δυναμικά αυτή τη τελευταία εβδομάδα του Ιανουαρίου. Την προηγούμενη Παρασκευή μετά από πολλούς μήνες αποχής ,ανέβηκα και πάλι στην πασαρέλα.
Οι καλοί μου φίλοι Γιάννης Λάσκος και Κωνσταντίνος Μέλης μου έκαναν την πρόσκληση να φορέσω ένα υπέροχο νυφικό ,καθώς το σόου αφορούσε ένα φιλανθρωπικό σκοπό. Με αφορμή την έκθεση γάμου και βάπτισης ,στο Μεκ Παιανίας ,συγκεντρωθήκαμε πολλές φίλες από τα παλιά και μαζί με κάποιους επίσης εξαιρετικούς σχεδιαστές περπατήσαμε και βοηθήσαμε και εμείς με τον τρόπο μας.
Η αίσθηση του να φοράει μια γυναίκα νυφικό ,είναι απλά μαγική. Πόσο μάλλον ενός σχεδιαστή όπως του Μέλη και του Λάσκου, όπου είναι μετρ στο είδος.
Όπως καταλαβαίνετε χάρηκα πολύ με την πρόταση και πέρασα ευχαρίστα όλη τη διαδικασία. Λίγες μέρες πριν κάναμε την πρόβα γιατί τα νυφικά ετοιμάστηκαν πριν το σόου και είχαν ιδιαίτερες λεπτομέρειες και κεντήματα. Το επόμενο ραντεβού ήταν την Παρασκευή το απόγευμα στο εκθεσιακό ,όπου έπρεπε να είμαστε στις 16:00 να ετοιμαστούμε μαλλιά και μακιγιάζ γιατί ξεκινούσαμε στις 18:30.
Δεν μπορώ να σας περιγράψω πόσο χάρηκα, με το που μπήκα στον χώρο και είδα πολλούς παλιούς συνεργάτες, που με πολύ αγάπη με αγκάλιασαν και με χαιρέτησαν. Ικανοποιήθηκα διότι με αυτούς τους ανθρώπους έχουμε περάσει πολλές χαρούμενες και δύσκολες στιγμές μέσα στη δουλειά και διαπίστωσα ότι παρόλα αυτά, σημασία δεν έχει να βλέπεις κάποιον κάθε μέρα ,αλλά να διατηρείς καλές σχέσεις μέσα στο χρόνο. Οι σχεδιαστές είχαν επιλέξει ένα πολύ απλό σινιον pony tail το οποίο θα ολοκλήρωνε ο Μαγικός Βασίλης Στρατηγός και το μακιγιάζ από τα χέρια του ένα και μοναδικού Φρεντυ Καλομπρατσου ήταν σε πιο έντονους μπρονζε τόνους.Το αποτέλεσμα ήταν ιδιαίτερο και αυτό ακριβώς που χρειαζόταν για να ολοκληρωθεί η εικόνα των μοντέλων.
Όταν ξεκίνησε το σόου και περίμενα στο backstage για να βγω ένιωσα ένα déjàvu. Το έχω κάνει εξάλλου τόσες πολλές φορές ,όμως όταν κάτι το αφήνεις νιώθεις ξένη μετά μέσα σε αυτό. Δεν είχα καθόλου άγχος, ίσα ίσα, είχα αγωνία να περπατήσω ξανά ανάμεσα σε τόσο κόσμο. Εντύπωση μου έκανε το 6χρονο κοριτσάκι που με συνόδευε στην πασαρέλα ,το οποίο έδειξε πολύ επαγγελματισμό ,ήταν εκεί στην ώρα της έτοιμη ,σοβαρή και με ένα μεγάλο χαμόγελο ικανοποίησης. Μια ξανθιά κούκλα με πράσινα μάτια και ένα μακρύ φόρεμα ίδιο με το δικό μου.
Ένα μικρό παιδάκι που ζει το όνειρο του ανάμεσα σε μια κατάσταση που μόνο στα όνειρα της μπορούσε να φανταστεί. Η νέα γενιά έχει πολλά να μας προσφέρει. Πήραμε ένα δυνατό χειροκρότημα και στο τέλος του σόου μου έδωσε ένα τεράστιο φιλί. Ήταν μια υπέροχη εμπειρία, χάρηκα πολύ και άλλαξε λίγο την καθημερινότητα μου. Την επόμενη φόρα ελπίζω να είναι ο μικρός μου από κάτω να με χειροκροτήσει. χαχαχαχα....
Καλή συνέχεια σε όλους χ.χ.χ.χ
Απαγορεύεται η αναπαραγωγή του παρόντος άρθρου, χωρίς αναφορά στην πηγή FThis (με ενεργό σύνδεσμο προς το FThis.gr)