Η Αθηναΐς Νέγκα εξομολογείται: “Δισεκατομμύρια άνθρωποι είναι ακριβώς όπως εγώ: σχεσάκηδες κι όμως μοναχικοί”

Η Αθηναΐδα Νέγκα δε διστάζει να πει όσα σκέφτεται και αισθάνεται, ενώ πολλές φορές μέσα από τα social media έχει μοιραστεί με τους διαδικτυακούς της φίλους πράγματα πολύ προσωπικά. Κάτι ανάλογο έκανε το πρωί του Σαββάτου 7 Σεπτεμβρίου όπου ανάρτησε ένα μακροσκελές κείμενο, θέλοντας να πει κάποια πράγματα για τις σχέσεις.

«Αγαπάω αυτή τη φωτό, την τράβηξε ο σύζυγος που δεν με τραβάει φωτογραφία ακόμη κ αν τον πληρώσω* Είμαστε στο @pinkflamingo_dimsum στο οποίο με πάει όταν ο ίδιος δεν πεινάει. Δεν του αρέσει το εξωτικό φαγητό, αρέσει όμως σε εμένα και για αυτό ολοφάνερα είμαι στον κόσμο μου σ αυτήν την πόζα, αν της έβαζα έναν τίτλο θα την έβγαζα «μοναξιά 3526» και θα την τοποθετούσα σε άλμπουμ που θα έγραφε μοναξιά κ στο εξώφυλλο. Δισεκατομμύρια άνθρωποι είναι ακριβώς όπως εγώ: σχεσάκηδες κι όμως μοναχικοί. Καταφέρνουμε πάντα σχέσεις που μοιάζουν με γάμους, αν δεν είναι συμβίωση κανονική με τα 2 ονοματα στο κουδούνι κι αν δεν έχει κρατήσει τουλάχιστον 10χρονια δεν την θεωρούμε σχέση της προκοπής, δεν την αναφέρουμε στο βιογραφικό μας διότι την θεωρούμε αποτυχημένη γνωριμία και χάσιμο χρόνου -όφειλε να ήταν κάτι καλύτερο, σοβαρότερο άρα ποτέ δεν υπήρξε. Όλοι οι μοναχικοί σχεσάκηδες έχουμε τα υψηλότερα στάνταρ συντροφικότητας, τα αναζητούμε, τα διαφημίζουμε: αν θέλετε σχέση, ελάτε σε εμάς, θα σας τυλίξουμε χωρίς να το καταλάβετε έτσι και πληροίτε προϋποθέσεις - αν όχι θα μας τυλίξετε εσείς, είμαστε τα καλύτερα παιδιά για σπίτι, ανεξάρτητοι, φροντίζουμε τέλεια τους εαυτούς μας και έχουμε περίσσευμα φροντίδας για όλους, προσέξτε όμως εδώ έχει γκρεμό. Μην μείνετε στην πρώτη εντύπωση. Όλοι οι μοναχικοί σχεσάκηδες δεν παντρεύονται εύκολα ή νωρίς, στην ανδρική τους εκδοχή είναι αυτοί που παιδεύουν το κορίτσι, στην γυναικεία είναι οι πιο απρόβλεπτες, νευρωτικές αρραβωνιαστικές. Η αλήθεια είναι πως αποτυγχάνουμε σε οτιδήποτε επιπόλαιο, fun και ανάλαφρο από φόβο οπότε κάνουμε σχέσεις μεγάλες χωρίς να φοβόμαστε την μοναξιά -την λατρεύουμε, μας λείπει, την διατηρούμε και την τρέφουμε μέχρι να μεγαλώσει και να γίνει ο μυστικός αφράτος μας καναπές που κάπου πάμε και κρύβουμε κι έτσι ανεχόμαστε φαινομενικά καλά την πιο αποπνιχτική συμβίωση, ορίστε λοιπόν το παράδοξο. είμαστε συγχρόνως ανίκανοι να συνδεθούμε βαθύτερα, παραμένουμε ολομόναχοι, απογοητευμένοι από τους συντρόφους μας που δεν κατάφεραν αυτό που εμείς δεν μπορούμε να κάνουμε για τους εαυτούς μας. Κάθε μέρα αγάπης, στοργής και αφοσίωσης, τα ίδια .. *για να μην με τραβάει φώτο, ποιος ξέρει κι αυτός τι κουσούρια κουβαλάει» έγραψε η ίδια.