Συνέντευξη στο περιοδικό People και τη Σόνια Καζόνι παραχώρησε ο Γιώργος Σαμαράς και μεταξύ άλλων μίλησε για την δύσκολες στιγμές που βίωσε όταν έχασε τον παππού του.
«Την Κυριακή, αργά το βράδυ, ενώ ήμουν στο σπίτι με φίλους, γελούσαμε και περνούσαμε καλά, μου τηλεφώνησαν για να μου πουν για τον παππού μου. Χωρίς να πάρω τίποτα μαζί μου, επιβιβάστηκα στην πρώτη πτήση για Θεσσαλονίκη και μετά ταξίδεψα στη Χαλκιδική για την κηδεία που ήταν το μεσημέρι. Το ίδιο απόγευμα, στις 17.00, έφυγα από το χωριό για να πάρω ξανά το αεροπλάνο για Αθήνα και ζήτησα από τους ανθρώπους του ΠΣΑΤ να καθυστερήσουν την εκδήλωση για να προλάβω. Σκέψου ότι στα βραβεία πήγα με τα ίδια ρούχα που είχα φύγει τα ξημερώματα και με τα οποία πήγα στην κηδεία. Οριακά πρόλαβα το βραβείο του Jay. Ευτυχώς, όμως, τα κατάφερα και επιβεβαίωσα, για άλλη μία φορά, πως η ζωή κάνει κύκλους και προχωράει. Η αλήθεια είναι πως το χαμόγελό του και η ενθάρρυνση που έδειξε στο μεγαλύτερο θαυμαστή του από την εποχή της Σέλτικ, το μικρό Jay, που έχει σύνδρομο Down, δεν φανέρωνε καθόλου πως είχε περάσει μια τόσο δύσκολη μέρα συναισθηματικά και ψυχικά. «Όταν γύρισα σπίτι εκείνο το βράδυ, ξέσπασα, αλλά το επόμενο πρωί συνειδητοποίησα πόση δύναμη έχω μέσα μου. Ο περασμένος Δεκέμβριος ήταν για μένα ένα μήνας με πολλές σκληρές στιγμές, αλλά κατάλαβα πως οτιδήποτε δύσκολο συμβαίνει μπορώ να το προσπεράσω ομαλά, αντί να το βλέπω σαν ένα βουνό που πρέπει να σκαρφαλώσω.Παραδέχομαι, όμως, ότι λύγισα και η ιδέα πως δεν έχω τον παππού μου δίπλα μου με πληγώνει καθημερινά».
