O Γιάννης Τσιμιτσέλης παραχώρησε πρόσφατα μία εκ βαθέων συνέντευξη στο “Tv Έθνος”.
Ο ηθοποιός, μεταξύ άλλων, αναφέρθηκε στα κοινά που έχει με τον ρόλο που υποδύεται στη σειρά "Έλα στη θέση μου" αλλά και στις φοβίες που έχει στη δουλειά.
Επίσης, μίλησε για τη σχέση του με την κόρη του και αποκάλυψε πως όσο περνούν τα χρόνια, νιώθει πως γίνεται λιγότερο σκληρός.
Είχες πει σε συνέντευξη σου πως ο «Βλάσης» είναι το επιπόλαιο εγώ σου. Ποια είναι αυτά τα κοινά στοιχεία επιπολαιότητας που έχετε;
«Είναι αρκετά παρορμητικός ο Βλάσης και είμαι κι εγώ έτσι. Είναι επίσης πολύ συναισθηματικός. Παίρνει τα ρίσκα του, όπως και εγώ. Είναι επίσης ενεργό άτομο και θέλει να είναι πολλές φορές το επίκεντρο. Έχω πολλά κοινά με τον Βλάση, και θετικά και αρνητικά. Είμαι και εγώ επιπόλαιος, αλλά δεν φτάνω σε αυτοκαταστροφικά σημείο. Μπαίνει το κομμάτι της λογικής».
Μίλησες για συναισθηματισμό. Όσο περνούν τα χρόνια δεν αντιλαμβάνεσαι τον εαυτό σου να σκληραίνει;
«Το αντίθετο συμβαίνει. Πριν αποκτήσω παιδί ήμουν πολύ πιο σκληρός απ' ό, τι είμαι σήμερα. Έχασα σκληράδα με τον ερχομό του παιδιού. Βλέπεις τα πράγματα πολύ διαφορετικά όταν γίνεσαι γονιός. Τις προάλλες είχε αναταράξεις σε μια πτήση και το πρώτο πράγμα που σκέφθηκα ήταν η κόρη μου. Άσχετα αν τρέχεις και δεν φθάνεις, η προτεραιότητα σου είναι μία όταν έχεις παιδί».
Νιώθεις ότι τρέχει τόσο γρήγορα ο χρόνος με τις υποχρεώσεις που αισθάνεσαι ότι χάνεις χρόνο τον οποίο θα μπορούσες να διαθέσεις στην Εύα;
«Συνέχεια. Δυστυχώς κάτι κερδίζεις και κάτι χάνεις. Προσπαθείς να βρεις χρόνο, αλλά αυτό το επάγγελμα έχει και χρονικές απαιτήσεις και θανάσιμα αμαρτήματα, όπως η απληστία. Η ανασφάλεια επίσης ότι θα μείνεις χωρίς δουλειά σε ένα εφήμερο επάγγελμα όπως αυτό που κάνω εγώ, σε κάνει να νιώθεις πώς εάν κατέβεις από το τρένο δύσκολα θα ανέβεις ξανά. Εγώ μερικές φορές θαυμάζω συναδέλφους και φίλους που λένε θα κάνω μόνο θέατρο ή μόνο σίριαλ. Μακάρι να μπορούσα να το κάνω και εγώ. Όμως όταν είμαι σε μια δουλειά και προκύπτει μια άλλη καλή δουλειά, δύσκολα θα την απορρίψω. Ίσως κάποια στιγμή το μετανιώσω, αλλά είναι κομμάτι του χαρακτήρα μου με τα θετικά του και τα αρνητικά του».
Αυτή η ανασφάλεια είναι δικαιολογημένη όταν 15 χρόνια είσαι στη λεγόμενη πρώτη γραμμή; Αν λείψεις και μία σεζόν δεν έγινε και κάτι...
«Σίγουρα δεν έγινε... Και πολλές φορές έχω κουραστεί. Αλλά μόλις τελειώνει η δουλειά, π.χ. μια παράσταση, λέω «ωραίο θα ήταν να είχα παράσταση σήμερα». Επαγγελματικός σαδομαζοχισμός».
