Διονύσης Σχοινάς: “Όταν ανεβαίνουν οι τόνοι σε μια συζήτηση με την Καίτη, παίρνω…”

Πριν λίγο καιρό ο Διονύσης Σχοινάς παραχώρησε μια εφ’όλης της ύλης συνέντευξη στο περιοδικό People και τον Μαρίνο Βυθούλκα.

Ο τραγουδιστής εξομολογήθηκε πως από την πρώτη στιγμή που συνάντησε την Καίτη Γαρμπή κατάλαβε πως αυτή θα είναι η γυναίκα που θα παντρευτεί.

«Η σχέση μου με την Καίτη είναι καλύτερη από τότε. Εχουμε μεγαλώσει, η αγάπη μας έχει περάσει σε άλλο επί­πεδο. Λογικό είναι να έχει φύγει ο ενθουσιασμός που είχαμε τον πρώτο καιρό, αλλά γουστάρει πολύ ο ένας τον άλλο. Σαν γκόμενοι! Με την Καίτη ήμασταν πολύ τυ­χεροί. Κάναμε σχέση και ξέραμε πως δεν θα χωρίσουμε ποτέ. 'Οταν την είδα για πρώτη φορά, ήμουν μαζί με τον Λάμπη Λιβιεράτο. Μάλιστα γύρισα και του είπα "Αυτή τη γυναίκα θα την παντρευτώ!". Μπορεί να ακούγεται εγωιστικό, αλλά έγινε έτσι ακριβώς όπως σου περιγράφω» αναφέρει.

Στη συνέχεια μιλά για τους καβγάδες τους αλλά και για τον τρόπο που έχουν βρει προκειμένου να πέφτουν οι τόνοι και να επιστρέφουν και πάλι στους κανονικούς τους ρυθμούς.

«Σαφώς και έχουμε καβγαδίσει, αλλά ποτέ δεν βγήκαν από το στόμα μας οι λέξεις "χωρισμός" και "διαζύγιο"! Ποτέ δεν σκεφτήκαμε να χωρίσουμε και να πάρουμε διαζύγιο. Η πάγια τακτική που ακολουθώ εδώ και χρόνια είναι πως μόλις ανεβαίνουν οι τόνοι σε μια συζήτηση, παίρνω το αυτοκίνητο μου και πάω μια βόλτα μέχρι να ηρεμήσουν τα πνεύματα. Δεν έχω αφήσει ποτέ να ανέβουν τα ντεσιμπέλ στην κου­βέντα μας. Δεν το επιτρέπω ούτε στην Καίτη, αλλά ούτε και στον εαυτό μου να πούμε πράγματα για τα οποία μετά θα μετανιώσουμε. Ακόμα και το μάλωμά μας έχει όρια και ωριμότητα. Επίσης, ποτέ δεν έχει συμβεί να κοιμηθούμε χωριστά ύστερα από τσακωμό. Το πολύ πολύ να γυρίσουμε πλάτη ο ένας στον άλλο. Κι αυτό για κάνα μισάωρο. Ξέρεις γιατί χωρίζουν τα ζευγάρια; Επειδή δεν μιλάνε και δεν βγάζουν από μέσα τους αυτά που νιώθουν. Συν τοις άλλοις, δεν αφήνουν τον άνθρωπο τους να έχει ορισμένες ελευθερίες. Τι θέλει στην τελική ένας άντρας; Τα φιλαράκια του. Στη δική μου περίπτωση, δεν αισθάνθηκα ποτέ την Καίτη να με εγκλωβίζει. Ίσα ίσα, μου έδινε ελευθερίες και με έκανε να την αγαπάώ ακόμα περισσότερο. Ήξερε ποιες ήταν οι ανάγκες μου: Να βλέπω τους φίλους μου, τον αδελφό μου και να είμαι μαζί της. Πάντα διατηρούσαμε τις ισορροπίες κι αυτό ήταν πολύ σημαντικό για τη σχέση μας».