Το μυστικό είναι η αποδοχή

Μας έχουν μάθει να διαχωρίζουμε τα πάντα. Σου λένε από μικρό παιδί να διαλέξεις. Η το ένα ή το άλλο. Σε αναγκάζουν να επιλέξεις. Να γίνεις το λιγότερο δυο άτομα.

Κ εδώ σου θέτω ένα ερώτημα. Αφού υπάρχουν κ τα δυο τα όποια δυο, γιατί πρέπει να επιλέξεις; Τι εννοώ. Υπάρχει η μέρα κ η νύχτα. Υπάρχει το άσπρο κ το μαύρο. Υπάρχει το καλοκαίρι κ ο χειμώνας. Γιατί πρέπει να διαλέξεις τι σου αρέσει; Γιατί να μην σου αρέσουν κ τα δυο αφού κ τα δυο υπάρχουν. Εδώ έρχεται μια άλλη προσέγγιση της ζωής που ονομάζεται αποδοχή. Υπάρχουν όλα. Ότι δεν σου αρέσει για τη δική σου πραγματικότητα μην το αρνείσαι, δέξου την ύπαρξη του κ απλά ζήσε την οπτική που σου αρέσει χωρίς όμως να κρίνεις ή να αρνείσαι την άλλη. Αν το καταφέρεις αυτό φτάνεις σε μια άλλη συχνότητα. Στη γιόγκα την ονομάζουμε samadhi. Φτάνεις πάνω από τη σύγκριση, πάνω από το διχασμό, πάνω από το διαχωρισμό. Εκεί έχεις αποδεχτεί ότι αυτό είναι. Τότε λειτουργείς με βάση τι θες κ όχι τι δεν θες.

Ο περισσότερος κόσμος έχει βυθιστεί στα προβλήματα. Γιατί; Γιατί εκεί εστιάζει. Συζητώντας προβλήματα γεννάς προβλήματα. Είναι σαν να μασάς την ίδια τσίχλα για πολύ ώρα. Έχει χάσει τη γεύση της, αλλά εσύ συνεχίζεις να μασάς, χωρίς λόγο. Αν αλλάξεις προσέγγιση και βλέπεις λύσεις αλλάζει η οπτική σου στη ζωή. Άλλωστε η ζωή είναι όπως έχω πει αρκετές φορές μια δική σου οφθαλμαπάτη. Δεν υπάρχει κάτι έξω από σένα. Είσαι εσύ κ το πως σκέφτεσαι. Έτσι όπως σκέφτεσαι αυτό θα πραγματώνεται κ στη ζωή σου. Σκέψου το πιο απλό. Αδέλφια που δεν μοιάζουν καθόλου μεταξύ τους στο χαρακτήρα κι όμως έχουν γεννηθεί από τους ίδιους γονείς. Ο τρόπος σκέψης του καθενός είναι μοναδικός. Γι αυτό και κανείς δεν μοιάζει με κανέναν. Ούτε καν τα αδέλφια. Ο τρόπος σκέψης διαμορφώνει τη ζωή μας. Είναι ο φίλος μας κ ο εχθρός μας. Είναι κ τα δυο. Κ αυτό χρειάζεται να το αποδεχτείς. Μόνο αν τα αποδεχτείς όλα μπορείς να δουλέψεις τα καλά σου στοιχεία κ να τα μεγεθύνεις, καθώς μόνο τότε έχεις κατανοήσει κ τα αρνητικά σου. Αν δεν τα δεις όλα δεν μπορείς να ξέρεις τίποτα.

Τον τελευταίο καιρό βλέπω να γράφονται διάφορα για μένα. Πριν από κάποια χρόνια θα στεναχωριόμουν αν έβλεπα να γράφονται σενάρια γύρω από μένα. Τώρα πια δεν νιώθω έτσι. Το έχω αποδεχτεί. Τώρα μπορώ να επικεντρωθώ στο θέλω μου, αντί να αλλάξω πορεία κ να εστιάσω στις ανάγκες των άλλων. Αν φτάσεις εκεί είσαι στο samadhi. Αυτό είναι υπέροχο γιατί πια οδηγείς τη ζωή σου προς τη χαρά. Κ η χαρά είναι κατάσταση, δεν είναι συναίσθημα. Πολλοί με ρωτάνε. Εσύ δεν θυμώνεις; Δεν τσαντίζεσαι; Δεν απογοητεύεσαι; Μα φυσικά. Τα αρνητικά γεγονότα δεν εξαφανίζονται. Η εκμετάλλευση, το συμφέρον υπάρχουν. Δεν εξαφανίζονται αυτά επειδή εσύ θα επιλέξεις τη χαρά. Η δική σου αντιμετώπιση θα αλλάξει ως προς αυτά. Το να μπορείς να βλέπεις αληθινά να βλέπεις πίσω από τα λόγια είναι κ το μεγαλύτερο δώρο που μπορείς να προσφέρεις στη ζωή σου. Μην θεωρήσεις ότι δεν έχει τίμημα κ αυτό. Όπως σου είπα όλα έχουν δυο όψεις. Τίποτα δεν έχει μόνο μια πλευρά. Το τίμημα εδώ είναι η μοναχικότητα. Για ένα χρονικό διάστημα μέχρι να ισορροπήσεις όλη αυτή τη καινούργια διαδικασία διαχείρισης εαυτού θα χρειαστείς απομόνωση. Όμως επειδή θα την έχεις επιλέξει δεν θα πονάει. Αν αντέξεις αυτή τη διαδρομή υπάρχει κάτι άλλο για μετά. Η αλήθεια. Ένα εντελώς άλλο μονοπάτι. Εδώ η ζωή σου δίνει το οξυγόνο που χρειάζεσαι να υπάρχεις αλλά κ να συνυπάρχεις με την αληθινή αγάπη! Με το φως!