Η σωματική επαφή είναι μια έκφραση αγάπης. Οι ειδικοί έχουν μάλιστα καταλήξει, ότι τα παιδιά που οι γονείς τους τα αγκαλιάζουν, τα χαϊδεύουν και τα φιλούν αναπτύσσουν πιο υγιή συναισθηματική ζωή στην ενήλικη ζωή τους, από αυτά που αφήνονται για μεγάλα διαστήματα χωρίς σωματική επαφή. Πολύ σημαντικό, επομένως, να αγκαλιάζουμε τα παιδιά μας, να τους προσφέρουμε ασφάλεια, αγάπη, το αίσθημα ότι ανήκουν σε μια οικογένεια ζεστή, που κατανοεί ο ένας τον άλλον και που βλέπει το παιδί όμορφες τρυφερές εικόνες από τους γονείς του. Αν καταλαβαίναμε πόσο σημαντικά είναι τα πρώτα χρόνια η σωστή ανατροφή ενός παιδιού, για να μην το καταδικάσουμε αργότερα σε μια ζωή με φοβίες, ενοχές, αντιδράσεις και άσχημες τάσεις ως προς τον εαυτό του, θα διπλοεξετάζαμε το πόσο έτοιμοι είμαστε για αυτό το τόσο όμορφο, αλλά και συνάμα δύσκολο έργο, το να γίνουμε γονείς. Τα περισσότερα ζευγάρια παντρεύονται, όταν ακόμα βρίσκονται μέσα στην ευφορία των συναισθημάτων του έρωτα. Όταν τα συναισθήματα ευφορίας εξατμίζονται, κάποιο χρονικό διάστημα μετά από τον γάμο και έχοντας φέρει και στον κόσμο ένα νέο μέλος, αρχίζουν να αναδύονται οι διαφορές τους και ξεκινούν οι συγκρούσεις. Τα σκληρά λόγια που ακολουθούν, δημιουργούν αισθήματα πόνου, απογοήτευσης και θυμού. Δεν γίνεται, αλλά και δεν χρειάζεται να συμφωνούμε σε όλα. Οφείλουμε όμως, να βρούμε έναν τρόπο να χειριστούμε αυτές τις διαφορές, έτσι ώστε να μην μας χωρίσουν.
Η καλή λειτουργία μιας σχέσης είναι η επικοινωνία. Να μπορέσουμε να κατανοήσουμε τον άλλον. Σκοπός είναι να μάθουμε να αγαπάμε. Η αγάπη είναι επιλογή. Δεν ξέρουν όλοι να αγαπάνε, άλλωστε όπως έχω ξαναπεί η αγάπη είναι τέχνη. Έχει να κάνει πολύ, από το πώς έχουμε μεγαλώσει και τι είκονες είχαμε μέσα στο σπίτι, όταν ήμασταν μικρά και δεν είχαμε την πολυτέλεια να μην είμαστε παρόν σε άσχημες καταστάσεις. Ό,τι έχει καταγραφεί σε εκείνα τα χρόνια, είναι και αυτά που θα ζήσουμε ως ενήλικες, αν δεν δουλέψουμε με τον εαυτό μας να αποβάλλουμε τις φοβίες μας, που δημιουργήθηκαν τότε, μέχρι την ηλικία των επτά χρόνων. Οι φοβίες επειδή απασχολούν το μυαλό μας σε μεγάλο βαθμό, είναι και αυτές που στο τέλος μας κάνουν το χατίρι και πραγματώνονται. Λέγοντας και επιμένοντας συνεχώς να σκέφτεστε θετικά και να σκέφτεστε αυτά που επιθυμείτε να σας συμβούν, αντί να καταστροφολογείτε, είναι γιατί το μυαλό του καθενός και οι σκέψεις του είναι το αποτέλεσμα της ζωής του.
Πιστεύετε εγώ, που έχω αυτή την φιλοσοφία χρόνια, δεν είμαι άνθρωπος και δεν πονάω; Και πονάω και κλαίω και έχω πληγωθεί, αλλά δεν μου επιτρέπω να με καταβάλουν τα αρνητικά συναισθήματα. Έχω αποφασίσει πολύ συνειδητά ότι το καθετί γίνεται για κάποιο λόγο και έχω αποφασίσει να βλέπω τον θετικό λόγο. Μέσω αρνητικών εμπειριών, βλέπω το μάθημα που οφείλω να δω για να με πάω παρακάτω. Το θέμα είναι να μαθαίνουμε από τις εμπειρίες μας και κάθε επόμενος χρόνος να είναι πιο συνειδητά ευτυχισμένος. Η συνείδηση, φέρνει επίγνωση και η επίγνωση, σοφία. Εσύ έχεις τα πινέλα, εσύ και τα χρώματα. Ζωγράφισε το δικό σου παράδεισο και ζήσ’τον. Συγχώρεσε τους γονείς σου, τον εαυτό σου, αυτούς που σε πλήγωσαν. Απέβαλλε τα ψευτοταμπού που σου έχουν φορέσει, αγκάλιασε τον εαυτό σου και ζήσε. Δεν ζούμε για πάντα……Μην αναβάλλεις άλλο την ευτυχία σου...
Απαγορεύεται η αναπαραγωγή του παρόντος άρθρου, χωρίς αναφορά στην πηγή FThis (με ενεργό σύνδεσμο προς το FThis.gr)