Φίλοι μου αγαπημένοι, μιας και μπήκε ο Δεκέμβρης, ο πιο αγαπησιάρικος και τρυφερός, γιορτινός μήνας, σκέφτηκα να σας δώσω φτερά. Μέσω αυτού του άρθρου, θέλησα να σας ταξιδέψω σε έναν κόσμο μαγικό, παραμυθένιο, με νεράιδες και ξωτικά, εκεί που η ηρεμία συναντά την έκρηξη και που είναι αποκλειστικά στο χέρι σας να ζήσετε αυτή την εμπειρία αληθινά. Θα σας μεταφέρω σε μια διαλογιστική πράξη που ξεκινάει από την αναπνοή σας και συνεχίζει με το νιώθω την ύπαρξη μου στο καθετί που κάνω.
Πάρτε μια βαθιά ανάσα, ξεκινώντας από την εκπνοή, για να αποβάλλουμε πιθανό θυμό ή άγχος. Για 3-5 δευτερόλεπτα εκπνέουμε βαθιά με ανοιχτό στόμα, διώχνοντας μακριά όποια αρνητική σκέψη και μετά κάνουμε το ίδιο με την εισπνοή, δηλαδή εισπνέουμε βαθιά για 3-5 δευτερόλεπτα. Αν με αυτό τον τρόπο συνεχίσετε αρκετές φορές να αναπνέετε, θα νιώσετε μια ηρεμία, μια εσωτερική γαλήνη από όπου και αν προερχόσασταν, εννοώντας από φασαρία, εκνευρισμό ή ότι άλλο. Τώρα είστε έτοιμοι για εκεί που βρίσκεστε ή εκεί που θέλετε να πάτε να είστε διαφορετικοί. Τι εννοώ. Να νιώσετε. Να νιώσετε το καθετί που συμβαίνει.
Το χέρι που σε αγγίζει, τα μάτια που σε κοιτούν και σε μαγνητίζουν, η καρδιά που χτυπάει. Αυτή τη φορά δεν έχεις ανάγκη να το εξηγήσεις, να το αναλύσεις σε λέξεις, έχεις ανάγκη απλά να νιώσεις, δοκίμασέ το. Ίσως ξαφνιαστείς από το συναίσθημα που μπορεί να σε πλημμυρίσει που σε ελευθέρωσες και δεκαπλασίασες την ποσότητα θετικής ενέργειας που σε διακατέχει, που άφησες το σώμα σου να μιλήσει με τον δικό του τρόπο. Το να νιώθω σημαίνει εξαγνισμός, σημαίνει ένωση με το έσω σώμα, σημαίνει ένωση με το πνεύμα. Έχουμε ξεχάσει να λειτουργούμε με βάση το συναίσθημα και λειτουργούμε με βάση τη λογική. Αν έχεις παρατηρήσει κάθε πέρυσι ήσουν και πιο ξέγνοιαστος. Αυτό δεν συμβαίνει τυχαία απλά γιατί μεγαλώνεις, συμβαίνει γιατί μεγαλώνεις και αφήνεις να φύγει ότι πιο λαμπερό, μας έχει δοθεί από τη φύση. Την διαίσθηση σου, τον αυθορμητισμό σου, τη πράξη όντας ακέραιη, χωρίς να περάσει από χίλιες σκέψεις και να ατονήσει, ίσως και να εξατμιστεί.
Δοκίμασε, για μια φορά έστω, να αφήσεις τον πόνο που κουβαλάς, την θλίψη των γιατί σου, τη λύπη που φοράς μόνιμα έχοντας φτιάξει ένα υπέροχο κουστουμάκι, που έχεις τόσο όμορφα ενσωματώσει που ούτε εσύ ο ίδιος την αντιλαμβάνεσαι πια. Έχει γίνει ένα με την πραγματικότητά σου. Αφέσου στο να νιώσεις και που ξέρεις... Ίσως και να το απολαύσεις...
Και για να εξηγήσω, αυτό που ανέφερα στην αρχή του κειμένου, πώς γίνεται από την ηρεμία να φτάσεις στην έκρηξη, γίνεται, γιατί εκεί μιλάνε μόνα τους τα συναισθήματα και εκεί χωρίς λόγια, έχεις μιλήσει, έχεις καταλάβει και αυτή δεν είναι πια σιωπή. Τότε, όχι μόνο έχεις μιλήσει, έχεις μοιραστεί τα πιο βαθιά μυστικά σου. Γι’ αυτή τη σιωπή άλλωστε μιλάνε οι γκουρού, που έχει μεταφραστεί στη δύση, χωρίς την επίγνωση της έννοιας ότι γενικά η σιωπή είναι χρυσός. Με όλη μου την αγάπη, σου προσφέρω, μια άλλη οπτική, ίσως φως, μέσα από αυτό το άρθρο να δεις και να πάρεις ό,τι εσύ έχεις ανάγκη και να λάμψεις. Να αφήσεις μια και καλή τα βάρη σου και να ζήσεις μέσα από την αγάπη και την απλότητα και ίσως εκεί να βρίσκονται όλα όσα ζητάς. Η ψυχή σου ξέρει. Άκουσέ την.
Απαγορεύεται η αναπαραγωγή του παρόντος άρθρου, χωρίς αναφορά στην πηγή FThis (με ενεργό σύνδεσμο προς το FThis.gr)