Marytale: Δείξε μου το φίλο σου (Μέρος 1ο)

Φιλία τι όμορφο πράγμα!!Η αλήθεια είναι ότι δεν έχω πολλές φίλες- αν και νομίζω ότι δίνω άλλη εντύπωση. Το σίγουρο είναι ότι ήρθαν στη ζωή μου για να μείνουν... για πάντα.

Σκέφτηκα λοιπόν τα επόμενα δύο κείμενα μου να τα αφιέρωσω στις φίλες μου... Τους ζήτησα να ψάξουν στο κινητό τους να βρουν μια κοινή μας φωτογραφία που τους αρέσει και να γράψουν για τη σχέση μας.

Εγώ θα πω ότι αυτό που σίγουρα μας ενώνει η ανιδιοτελής αγάπη... Με όλη τη σημασία της λέξης...

Η Ιφιγένειά μου. Μαζί κάθε μέρα από το 1992. Εκείνη camerawoman... εγώ ρεπόρτερ. Δεν χωρίσαμε ποτέ!

Με τούτα και με κείνα πέρασαν 25 χρόνια...Με γέλια δυνατά και φωνές, να γιορτάζουμε τις χαρές μας, και με αγκαλιές και μαραθώνιους συζητήσεων στη βεράντα να γιατρεύουμε τις λύπες μας... 25 χρόνια τρέλλας  - απ'αυτή που έχουμε περίσσια στον τόπο μας- και συνεχίζουμε! Ιφιγένεια

Η Σοφία μου. Όνομα και πράγμα. Σοφή, ώριμη, αστεία. Άπειρες συζητήσεις... γλέντια, βαρκάδες

“Each friend represents a world in us, a world possibly not born until they arrive and it is only by this meeting that a new world is born" Anais Nin

Για μένα ο κόσμος που η Μαρία ( το Μαράκι μου) αντιπροσωπεύει είναι ένας κόσμος φωτεινός, αισιόδοξος, γενναιόδωρος και ειλικρινής. Περνάμε καλά μαζί, παρά τις όποιες δυσκολίες, γελάμε, μοιραζόμαστε.... Γιατι όσο μεγαλώνω καταλαβαίνω όλο και περισσότερο ότι οι φίλοι είναι η οικογένεια που επιλέγουμε! Σ’ αγαπώ γλυκό μου Μαράκι! Σοφία

Η Αρετή μου. Όπου πάμε σίγουρα δεν περνάμε απαρατήρητες. Φωνές, γέλια, σχόλια. Αγαπάμε τη μόδα και τις βόλτες στο κέντρο της Αθήνας. Η Αρετή είναι το γούρι μου.

Τί να πρωτοθυμηθώ από αυτή τη σχέση, τις ατέλειωτες συζητήσεις μας, τα face time μας με τις ασορτί ρόμπες, τις ματιές όλο νόημα όταν είναι κόσμος τριγύρω; Τις διακοπές μας; Τα γέλια μέχρι δακρύων; Τα κλάματα που καταλήγουν σε γέλια μέχρι δακρύων; Για το τέλος θα αφήσω τις συναντήσεις μας #6 στο ψυχικό για ανταλλαγή εμπορευμάτων ρουχισμού! 
Σ´αγαπω επειδή είσαι η Μαρία ΜΟΥ. Αρετή

Συνεχίζεται...