Η πρώτη επιλογή είναι η σωστή

Τελευταία μου έκανα μια ερώτηση. Βοηθάει τελικά η αυτοανάλυση ή μήπως η διαφάνεια και η γνώση σε κάνει απλά πιο απαιτητικό;

Όλα χρειάζονται με μέτρο. Το κλειδί είναι η σωστή διαχείριση. Η αμάθεια οδηγεί σε λάθη. Η ημιμάθεια σε επαναλαμβανόμενα λάθη. Η γνώση από την άλλη, μας οδηγεί στο μονοπάτι μας. Αν την γνώση καταφέρουμε και τη κάνουμε πράξη και δεν μείνουμε μόνο στη θεωρία τότε ανήκουμε στη κατηγορία που θα ζήσουμε τη ζωή που επιθυμούμε.

Εύκολο δεν το λες, αλλα σίγουρα δεν το λες και ακατόρθωτο. Παίρνει χρόνο να δεις και τις δυο πλευρές και να φθάσεις στο σημείο να κατασταλάξεις στη ζωή που θες να ζήσεις. Τις περισσότερες φορές μάλιστα, είναι εκ διαμέτρου αντίθετες αυτές οι δυο πλευρές, αλλα μόνο αν ζήσεις και τις δυο θα μπορεις να κανεις τη σωστή για σένα επιλογή. Ο άνθρωπος εκ φύσεως βολεύεται, συνηθίζει. Δεν το παραδέχεται. Πρόκειται για δύσκολη αποδοχή. Είναι ομως μια πραγματικότητα. Αν έχεις παρατηρήσει κάθε χρόνο γίνομαστε όλο και λίγοτερο αυθόρμητοι και όλο και περισσότερο απόμακροι. Από ποιον; Νομιζουμε από τους άλλους, στη πραγματικότητα από τον ίδιο μας τον εαυτό. Γιατί; Διπλοσκεφτόμαστε τα πάντα. Χάνουμε τη στιγμή, χάνουμε το παιδί μέσα μας, χάνουμε τον αυθορμητισμό μας, χάνουμε την εμπιστοσύνη. Η πρώτη σκέψη, ωστόσο, είναι και η σωστή. Η πρώτη σκέψη είναι το αληθινό μας θέλω. Αλλα ποιος μένει στη πρώτη σκέψη;

Ποιος πράττει τη πρώτη σκέψη; Πόσο πιο εύκολο είναι να προχωρήσουμε στη δεύτερη, αυτή που ποτέ δεν θα μας καλύπτει στην ουσία και το ξέρουμε, αλλα είναι πιο εύκολη στην δικη μας οπτική, στο δικό μας μοτίβο. Γίνεται βίωμα να πραγματώνουμε τη δεύτερη επιλογή μας, με αποτέλεσμα συνεχώς να ψάχνουμε για κάτι άλλο από αυτό που έχουμε, μέχρι κάποια στιγμή να αποφασίσουμε να αντιμετωπίσουμε τη πρώτη. Θα είναι πιο εύκολα εκεί; Θα είναι ιδανικά; Όχι, αλλα θα αξίζει. Δεν υπάρχει το απόλυτο. Όμως, αν μάχεσαι για αυτό που αληθινά αγαπας έχει άλλη αξία η διαδρομή σου, αλλα και τα αποτελέσματα που φέρνεις. Έχεις αληθινή χαρά μέσα σου. Και καθώς η ζωή είναι υπέροχη και αξίζει και οφείλουμε να είμαστε ευτυχισμένοι προτείνω μια άσκηση. Ίσως ανακαλύψεις κάτι πολύ σημαντικό. Ίσως να σε βοηθήσει να πράξεις κάτι.

Άσκηση. Γύρνα πίσω, θυμίσου αυτό που ήθελες πραγματικά για σένα, που εγκατέλειψες κάποτε σαν ιδέα, που συνεχίζεις και εγκαταλείπεις με τη δικαιολογία που έχεις δώσει στον εαυτό σου για να αντέχεις, που μόνο εσύ ξέρεις και διεκδίκησε το. Χωρίς αυτή τη πρώτη επιλογή θα τρέχεις με 200 στο πουθενά...