Πρώτο άρθρο του χρόνου. Τι καλύτερο να ξεκινήσουμε τη χρονιά με θετική προσέγγιση και με το πώς να αποκτήσουμε θετική νοοτροπία. Πώς να καταφέρουμε φέτος να είμαστε πιο κοντά στην ευτυχία.
Ας τα πάρουμε λοιπόν από την αρχή και από το πρώτο στοιχείο που οφείλουμε να γνωρίζουμε και να ξεκαθαρίσουμε. Η ευτυχία βρίσκεται μέσα μας, όχι έξω από εμάς. Την ευτυχία την επιλέγουμε εμείς οι ίδιοι για τον εαυτό μας. Ο καθένας είναι όσο ευτυχισμένος του επιτρέπει το μυαλό του. Αν δεν το κατανοήσουμε αυτό και εξαρτάται η ευτυχία μας από τον εξωτερικό παράγοντα, ο όποιος εξωτερικός παράγοντας, ελέγχει τις διαθέσεις μας και γινόμαστε πιόνι του. Άρα και οι διαθέσεις του. Υποχείριο του. Σκλάβοι των άλλων. Υπηρέτες μιας διαδικασίας πόνου. Μιας φτιαχτής πραγματικότητας που επιτρέπουμε, δίνουμε την άδεια μας, με τη βούληση μας, να γίνουμε κομπάρσοι της ίδιας μας της ζωής. Φέτος, προτείνω να βάλουμε ένα τέλος σε αυτή τη ταλαιπωρία. Αποφασίζω, τονίζω τη λέξη αποφασίζω, να αλλάξω. Αυτό είναι το πρώτο που οφείλω να πω στον εαυτό μου. Να αλλάξω τη πλευρά μου που με κρατά αιχμάλωτο. Να μειώσω την αρνητική σκέψη. Εδώ τίθεται το ερώτημα. Πώς αλλάζει ο τρόπος σκέψης; Θα προτείνω 5 βήματα για αρχή.
Πρώτο βήμα. Γνωρίζω τον εαυτό μου. Κάθομαι και μου μιλώ. Με παρατηρώ. Μου ξεκαθαρίζω τι θέλω. Τι αναζητώ. Τι στόχους έχω. Στη συνέχεια τα γράφω όλα σε ένα χαρτί. Όταν τελειώσω το τοποθετώ στο πορτοφόλι μου για να το διαβάζω όποτε νιώθω ότι η προσοχή μου αποσπάται, ότι ξεφεύγω από το κέντρο μου, από ότι μου έχω ορίσει. Αν δεν μάθω να προσηλώνομαι στα θέλω μου, δεν μπορούν τα θέλω μου να πραγματοποιηθούν. Δεν γίνεται πχ να ζητω τη μια το χ και την άλλη το ψ. Στόχος σημαίνει προσήλωση.
Δεύτερο βήμα. Επιστρέφω στις συναισθηματικές καταστάσεις του παρελθόντος που με έχουν πληγώσει, στιγματίσει κ τους αλλάζω έκβαση. Δηλαδή ξαναζώ την όποια κατάσταση νοητικά και τη συγχωρώ. Και την κατάσταση και τους ιθύνοντες, αληθινά. Νιώθω ευγνωμοσύνη απέναντι στο γεγονός, όσο άσχημο και αν ήταν και με ένα ευχαριστώ κ αφού έμαθα, πήρα το μάθημα μου, έγινα καλύτερος άνθρωπος, αλλάζω την οπτική που είχα για το γεγονός και το αφήνω πίσω. Δεν μου προκαλεί άλλο πόνο. Αν επιθυμώ και υπάρχει αυτή η δυνατότητα καλώ και τον όποιο άνθρωπο και του ζητώ συγνώμη. Αν δεν τη δεχθεί ή αρνηθεί να κουβεντιάσει μαζί μου, δεν πειράζει καθόλου, καθώς πλέον το πρόβλημα έχει μετατεθεί σε εκείνον. Είναι δικό του και όχι δικό μου. Δεν μπορείς να αλλάξεις το κάρμα του άλλου, παρά μόνο το δικό σου. Αν από σένα έχει τελειώσει και έχεις απαλλαχθεί από το βάρος, για σένα αλλάζουν τα συναισθήματα, άρα και οι συνθήκες.
Τρίτο βήμα. Περπατάς κατάματα σε ότι φοβάσαι. Τόλμησε τουλάχιστον ένα πράγμα που δεν θα έκανες επειδή θα το φοβόσουν. Κατά αυτό τον τρόπο μειώνεις τους φόβους σου. Αν φθάσεις να τελειώσεις τον φόβο, που είναι ουτοπικός ούτως ή άλλως, πρόκεται για κατασκεύασμα του μυαλού, θα ζήσεις πιο πολλές και πιο ζωντανές καταστάσεις. Στην ουσία θα ζήσεις πιο όμορφα τη ζωή σου.
Τέταρτο βήμα. Πρόσεξε τις λέξεις που χρησιμοποιείς. Υπάρχουν λέξεις με πολύ μεγάλη αρνητική έννοια, όπως τρομερό, φοβερό, δεν υπάρχει. Αυτές είναι μόνο κάποιες που χρησιμοποιούμε συχνά στο λεξιλόγιο μας θέλοντας να εκφράσουμε κάτι θετικό. Όμως η πραγματικότητα είναι πώς δεν έχουν καθόλου θετική έννοια. Η λέξη Τρομερό βγαίνει από τη λέξη τρόμος. Η λέξη Φοβερό, από τη λέξη φόβος. Η έκφραση, δεν υπάρχει, ακυρώνεις ότι υπάρχει και προφανώς αντί να εκφράσεις τον θαυμασμό σου, μειώνεις το γεγονός. Χρησιμοποίησε λέξεις όπως καταπληκτικό, εξαιρετικό, εκπληκτικό.
Πέμπτο βήμα. Βάλε την άσκηση στη ζωή σου. Γιατί αν γυμνάζεσαι, αγαπάς τον εαυτό σου. Μόνο αν τον αγαπήσεις θα μάθεις να του φέρεσαι σωστά και όπως του αρμόζει. Ένα δυνατό σώμα σε συνδυασμό με δυνατό μυαλό μπορεί να πετύχει τα πάντα. Δεν υπάρχει τίποτα που δεν μπορείς να καταφέρεις. Ότι δεν καταφέρνουμε δεν το θέλουμε αληθινά, άρα δεν προσπαθούμε και αρκετά.
Να θυμάσαι όλα τα αγγίζεις τόσο όσο τα θέλεις.
Απαγορεύεται η αναπαραγωγή του παρόντος άρθρου, χωρίς αναφορά στην πηγή FThis (με ενεργό σύνδεσμο προς το FThis.gr)