Ζέτα Μακρυπούλια για μητρότητα: "Στα 45 μου βλέπω ότι δεν είμαστε όλοι για όλα, δεν νομίζω ότι θα γίνει πια"

Η Ζέτα Μακρυπούλια βρέθηκε καλεσμένη στην πρεμιέρα του «Ενώπιος Ενωπίω» το βράδυ της Πέμπτης (26/10) και μίλησε για όλα στον Νίκο Χατζηνικολάου.

Λίγο πριν το τέλος της συνέντευξης ο δημοσιογράφος τη ρώτησε: «Πως φαντάζεσαι τον εαυτό σου σε 10 χρόνια;».

Τότε η Ζέτα Μακρυπούλια έκανε μια εξομολόγηση σχετικά με τον γάμο και τη μητρότητα.

Η ίδια τόνισε: «Δεν μου είναι εύκολο να απαντήσω σε αυτή την ερώτηση, ειδικά τώρα. Γιατί και πολλά πράγματα που νόμιζα ότι θα γίνουν αλλιώς, έγιναν αλλιώς. Και αυτό όχι λόγω κάποιας ατυχίας. Όχι, αλλά γιατί κάπως αλλιώς τα είχα τα πράγματα στο μυαλό μου. Μέχρι τα 25 μου θεωρούσα ότι στα επόμενα δέκα χρόνια θα κάνω οικογένεια και παιδιά. Θεωρούσα ότι είμαι γεννημένη γι’ αυτό. Γιατί είμαι γεννημένη να φροντίζω. Κάτι, που χρειάζεται ένα παιδί, αλλά, δεν χρειάζεται μόνο αυτό.

Διαβάστε επίσης: Mιχάλης Xατζηγιάννης: Οι σχέσεις με τη Zέτα Mακρυπούλια μετά τον χωρισμό και η απάντηση στο ενδεχόμενο επανασύνδεσης

Στα 35 μου άρχισα λίγο να λέω “τι γίνεται; Γιατί δεν χτυπάει αυτό το καμπανάκι σε εμένα και μήπως θα πρέπει να το κάνω για να χτυπήσει;” Άρχισε μία πάλη εσωτερική, οπότε κατάλαβα ότι… κάτι μέσα μου κλωτσάει προς αυτή την κατεύθυνση. Στα 45 μου, που είμαι αυτή τη στιγμή, ξέρω ότι δεν θα γίνουν αυτά τα πράγματα και είμαι πολύ “ΟΚ” με αυτό. Γιατί δεν πιστεύω ότι είναι και όλοι για όλα.

Δεν νομίζω ότι θα γίνει πια, ας μην γελιόμαστε μήπως και σταματήσουν να λένε συνέχεια ότι είμαι κάθε τρεις και λίγο έγκυος. Γιατί, πρώτον δεν χτυπάει αυτό το καμπανάκι και αυτό οφείλω να το ακούσω. Δεύτερον επειδή είμαι ένας άνθρωπος (…). Δεν λέω ότι δεν μπορεί να συμβεί. Λέω απλά ότι δεν είναι στόχος μου πια αυτός. Έχω περάσει από πολλά στάδια ειδικά με το θέμα της μητρότητας, γιατί ο γάμος είναι ένα θέμα που δεν με ενδιαφέρει και τόσο, απλώς θέλω να διαβεβαιώσω ότι τις σχέσεις μου τις σοβαρές, οι οποίες είναι ελάχιστες, τις έχω ζήσει σαν παντρεμένη. Τις αξίες της οικογένειας τις είχα μέσα στις σχέσεις μου. Το στεφάνι δεν μου έλεγε κάτι. Τον γάμο δεν τον συζητώ.

Το παιδί, επίσης μπήκα στη διαδικασία μήπως πρέπει να κάνω και κατάλαβα ότι κάθε φορά που το σκεφτόμουν, μετά τα 35, ήταν λάθος οι λόγοι. Ήταν εγωιστικοί οι λόγοι. Εντελώς εγωιστικοί. Κι εκεί σκέφτηκα ότι δεν θα μου κάνει εμένα στην προσωπική μου εξέλιξη. Θα πιεστώ. Θα αγχωθώ. Δόξα τω Θεώ τα αδέρφια μού, μου έχουν χαρίσει πέντε υπέροχα ανίψια, που είμαι, όχι ερωτευμένη μαζί τους, λιώνω, οπότε παίρνω αυτό που είναι να πάρω από τα παιδιά».