Σοφία Αλιμπέρτη: Το "Ζήσε Αλλιώς" και ο λόγος που απείχε 14 ολόκληρα χρόνια από την τηλεόραση

Στο πλατό του «The 2Night Show», βρέθηκε το βράδυ της Τρίτης (02/05) η Σοφία Αλιμπέρτη. Λαμπερή, ανανεωμένη και χαμογελαστή, σε μία από τις σπάνιες συνεντεύξεις της, η παρουσιάστρια μίλησε για την επιστροφή της στην τηλεόραση με την εκπομπή  «Ζήσε Αλλιώς» και εξήγησε τους λόγους που την οδήγησαν να… ζει «αλλιώς», μακριά από την Αθήνα.

«Τα νούμερα τηλεθέασης δεν με απασχολούν. Έχουμε τόσα εργαλεία που τα νούμερα με τα μηχανάκια δεν με ενδιαφέρουν. Βλέπω το Instagram μου πόσο ανεβαίνει και την ώρα της εκπομπής και λέω Δόξα το Θεό πάμε καλά. Θέλει τον χρόνο του και υπομονή. Μου αρέσει πολύ το “Ζήσε αλλιώς”. Καταλαβαίνω ότι το κόνσεπτ το αμερικάνικο θέλει μια σπιρτάδα και μια γρηγοράδα αλλά απολαμβάνω τα θέματά μας. Ρωτάω και εγώ να μάθω! Είναι ένα κόνσεπτ που δεν το έχω κάνει ξανά στη ζωή μου, είναι ιατρικού περιεχομένου» είπε αρχικά η Σοφία Αλιμπέρτη.

Διαβάστε επίσης: Σoφία Aλιμπέρτη: Το Τάμα στον Αρχάγγελο Μιχαήλ και η δύσκολη περίοδος στην ζωή της

Ο λόγος που απείχε 14 χρόνια

Σχετικά με τον λόγο που απείχε 14 ολόκληρα χρόνια από την τηλεόραση, η παρουσιάστρια ανέφερε: «Μετά από 14 χρόνια τηλεοπτικής αποχής είχα αρχίσει να νιώθω την επιθυμία να επικοινωνήσω με τον κόσμο. Περάσαμε αρκετά δύσκολα αυτά τα δύο χρόνια. Μας έχει επηρεάσει ακόμη, ειδικά εμένα που ήμουν στην Πάρο μόνη μου τους χειμώνες. Οπότε μου έλειψε αυτό. Η Φαίη Σκορδά “φταίει” γιατί η συνέντευξή μας ήταν η αρχή για να με «τσιγκλήσει» να επιστρέψω. Τώρα εισπράττω την αγάπη του κοινού, μετά από 14 χρόνια απουσίας. Μέχρι τότε δεν είχα καταλάβει ότι με θέλει ο κόσμος. Δεν το ήξερα.

Δεν σταμάτησα την τηλεόραση μέσα σε μια μέρα. Δούλευα από 12 χρονών, κουράστηκα κάποια στιγμή να διαχειρίζομαι τον εαυτό μου και την εικόνα μου. Είχε ξεφύγει τότε το πράγμα και έβγαινε ο καθένας να πει ό,τι θέλει για σένα. Έχω αλλάξει εγώ. Με κούρασε όλο αυτό, σιχτίρισα, μου χάλασε το στομάχι και είπα δεν υπάρχει λόγος, ας φύγω. Δεν προσαρμόστηκα ποτέ στην Αθήνα. 

Ευχαριστώ τον Γιάννη Πάριο, γιατί εκτός από τα υπέροχα παιδιά μου, μου χάρισε και μια πατρίδα. Η Πάρος ήταν το σημείο αναφοράς μου. Ο πρώτος χρόνος εντάξει, ο δεύτερος οκ, στον τρίτο άρχισα να βαριέμαι και λέω κάτι πρέπει να κάνω. Έμπλεξα με τα μαγαζιά. Αν πω ότι θα ανοίξω ξανά μαγαζί, χαστούκισε με. Δεν θέλω να ανοίξω ποτέ ξανά δικές μου επιχειρήσεις, είναι σαν να σε αντιμετωπίζουν από την αρχή σαν κλέφτη. Όλο το σύστημα είναι εναντίον σου. Οι άνθρωποι που το κάνουν είναι ήρωες. 

Είμαι “ψυχαναγκαστική”. Τα θέλω όλα στην πένα. Για παράδειγμα, ερχόντουσαν πελάτες και σκεφτόμουν “κατέβασε τα παπούτσια σου από τον καναπέ μου”. Με βασάνιζε, μου έφαγε τα συκώτια συν όλα τα άλλα. Να σε αφήνει ο υπάλληλος γιατί έχει πάει το Πάσχα στο λιμανάκι και να μην ξέρεις τι να κάνεις. Τον χειμώνα περνούσα τέλεια γιατί ήμασταν 2-3 άνθρωποι στο νησί.

Έχω συμβόλαιο για ενάμιση χρόνο, έρχομαι κάνω τα γυρίσματα και γυρνάω ξανά στην Πάρο. Στην Πάρο τα προβλήματα δεν έχουν την ίδια αξία, εδώ μεγεθύνονται. Το “τίποτα” εκεί έχει μια ποιότητα».