Σήμερα απεφάνθη τελικά η Δικαιοσύνη δίνοντας ένα ηχηρό μάθημα σε αυτούς που δοκίμασαν να διασύρουν το όνομα του Νίκου Βέρτη, αδιαφορώντας επιδεικτικά για το γεγονός, ότι εκκρεμούσε η απόφαση του Δικαστή του Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης, για το ζήτημα αυτό, παρότι το γνώριζαν κι επιχειρώντας με πρωτόγνωρα αντιδεοντολογικές, αιφνιδιαστικές και τελικά παράνομες ενέργειες αναγκαστικής εκτέλεσης να παρακάμψουν την ετυμηγορία των αρμοδίων Δικαστών.
Απαξιώνοντας έτσι τον ύψιστο ρόλο της Ελληνικής Δικαιοσύνης.
Παράλληλα επανήλθε και ο Άρειος Πάγος δικαιώνοντας το Νίκο Βέρτη και κάνοντας δεκτό το αίτημα του για απαγόρευση κάθε πράξης εκτέλεσης, μέχρι την εκδίκαση της εκκρεμούσας αιτήσεως του.
Αποδείχθηκε εν ολίγοις, ότι όποιος βιάζεται σκοντάφτει και ότι μόνο με τέτοιας ποιότητας και ήθους ενέργειες, θα μπορούσαν να πετύχουν αυτό που χρόνια τώρα προσπαθούν, δηλαδή να σπιλώσουν το όνομα του και να ακυρώσουν μια έντιμη και απόλυτα διαυγή πορεία ζωής!
Αποδείχθηκε περίτρανα εν ολίγοις για ακόμη μια φορά το αυτονόητο, ότι η Δικαιοσύνη αποδίδεται μόνο μέσα στις δικαστικές αίθουσες και όχι με κραυγές και ψιθύρους σε άλλους χώρους.
