Μεγάλη Τετάρτη ένα χρόνο πριν… Κι ενώ ήμουν στο στούντιο για την τελευταία εκπομπή πριν από τις διακοπές του Πάσχα, η κορούλα μου αποφάσισε -έτσι ξαφνικά - να αντικρύσει τον κόσμο που τόσους μήνες γνώριζε μέσα από την κοιλιά της μαμάς της.
«Θέε μου είναι τόσο νωρίς… δε μπορεί να συμβαίνει.» Σκέφτηκα τρομοκρατημένη όταν μου έσπασαν τα νερά.
Όλα έγιναν τόσο γρήγορα και αναπάντεχα που θυμάμαι ένα αίσθημα έντονου φόβου σφηνωμένο στο πίσω μέρος του μυαλού μου. Έφυγα από το σπίτι για να πάω στο γραφείο όπως κάθε άλλη μέρα ..μόνο που γύρω στις 10.30 κατέληξα στο Μητέρα συνοδευόμενη από τους συνεργάτες μου. Ο Θέμης όπως σχεδόν κάθε πρωί σε δικαστήριο, η μαμά μου ανίδεη στο γραφείο και η πεθερά μου μόλις είχε φτάσει στην Αρχαία Κόρινθο. Ούτε πράγματα είχα ετοιμάσει φυσικά ούτε ένιωθα ψύχραιμη για αυτό που επρόκειτο να συμβεί.
Ευτυχώς όμως όλα πήγαν καλά και στις 11.52 η μικρή (μόλις 2750γρ) Νάγια ήρθε στη ζωή κάνοντας μας τους πιο ευτυχισμένους γονείς του κόσμου.
Θυμάμαι πέρσι το Πάσχα -που ημερολογιακά είχε πέσει λίγο πιο αργά- είχε τόσο καλό καιρό που οι περισσότεροι συγγενείς και φίλοι μας, είχαν κανονίσει μικρές αποδράσεις με αποτέλεσμα πολλοί να μην καταφέρουν καν να μας επισκεφθούν στο μαιευτήριο.
Εμείς πάλι ζήσαμε την Ανάσταση λίγες μέρες νωρίτερα κι φυσικά στην ερημωμένη Αθήνα μαζί με το καινούριο μέλος της οικογένειας μας. Θυμάμαι σαν τώρα που Μεγάλο Σάββατο μεσημέρι φτάσαμε στο σπίτι μας έτοιμοι για αυτήν την καινούρια σελίδα στη ζωή μας πλημμυρισμένοι από συναισθήματα.
Δεν θέλω να σας κουράσω αλλά ναι με το χέρι στην καρδιά μπορώ να σας πω ότι το περσινό Πάσχα ήταν το πιο όμορφο της ζωής μου κι επειδή ο καιρός περνά πολύ γρήγορα μην αφήνετε τις στιγμές που αξίζουν να σας προσπερνούν.
Καλή Ανάσταση
Απαγορεύεται η αναπαραγωγή του παρόντος άρθρου, χωρίς αναφορά στην πηγή FThis (με ενεργό σύνδεσμο προς το FThis.gr)