Στο περιοδικό Λοιπόν και τη Ρενέ Σαραντινού έδωσε μία εκ βαθέων συνέντευξη, ο Θοδωρής Ρωμανίδης.
Ο γνωστός ηθοποιός οποίος μεταξύ άλλων μίλησε για τη δουλειά του, αλλά και για τα δύο αυτοάνοσα που απέκτησα από τη στεναχώρια του.
Είσαι ένας άνθρωπος που δεν “μασάει τα λόγια του”.
Δυστυχώς ναι. Ακόμα και στα καμαρίνια όταν πηγαίνω, λέω την αλήθεια.
Δεν υπάρχει αλήθεια στα καμαρίνια;
Αλήθεια στα καμαρίνια; “Αγάπη μου, τι ωραία παράσταση που έκανες” και βγαίνοντας από εκεί: “Παιδιά, δεν πρέπει να δει κανείς αυτή την παράσταση, ήταν άθλια”. Όλα αυτά από συναδέλφους, η υποκρισία είναι στο μεγαλείο της. Αν δεν μου αρέσει η παράσταση, δεν πάω στο καμαρίνι συναδέλφου να του πω κάτι.
Κάνεις “καλό καμαρίνι”;
Ναι, γιατί πιστεύω ότι εκεί μέσα, που περάσαμε ώρες ατελείωτες, δεν πρέπει να έχουμε διαμάχες, να είμαστε καλά, για να μπορούμε να ανταπεξερχόμαστε. Η δουλειά μας είναι καθαρά ψυχοθεραπεία, αν δεν κάνεις «καλό καμαρίνι», θα φανεί στη σκηνή.
Σου έχει τύχει “κακό καμαρίνι”;
Μόνο δύο φορές.
Πώς αντιμετώπισες την κατάσταση τότε;
Έχω δύο αυτοάνοσα που προκλήθηκαν από τη στεναχώρια μου. Είμαι άνθρωπος που τα καταπίνω, δεν μου αρέσει να τσακώνομαι. Στο χώρο έχω τσακωθεί με δύο άτομα, μέχρι… ξύλο. Κατεβάζω το κεφάλι, κλείνομαι στο καμαρίνι μου κι αυτό μου δημιουργεί εσωτερικά προβλήματα.
