Τι θυμάστε από εκείνη την εμπειρία;
Ήταν πολύ όμορφα. Αισθάνθηκα σαν ένας γλάρος με φτερά. Είδα αυτό που περιγράφουν όλοι, το τούνελ και είχα την αίσθηση ότι στην άκρη του με περιμένει το χέρι του Φρέντυ.
Τον αισθανόσασταν καθ' όλη τη διάρκεια που δίνατε μάχη με τον καρκίνο;
Παρότι κάποιοι το ειρωνεύτηκαν, υπήρξαν φορές που ήμουν στο σπίτι μου και έβλεπα τον καναπέ που καθόμουν με τον Φρέντυ να βουλιάζει. Εκεί καθόμασταν μετά τη δουλειά , εκεί είχαμε τις αγαπησιάρικες στιγμές μας και είχα ανάγκη να πιστέψω πως ήταν σ' εκείνο το σημείο. Δεν το λέω επιπόλαια, διάβασα πολύ και έψαχνα τρόπους επαφής μαζί τουπΕΡΙ.
Περιμένατε ποτέ ότι η ζωή θα σας τα φέρει έτσι;
Ναι, ό,τι έγινε στη ζωή μου τα είχα δει σε όνειρο.
Διαισθητικό άτομο..
Όταν ήμουν έξι ετών είδα σε όραμα την Παναγία. Άρχισα να φωνάζω και ήρθαν κοντά μου η γιαγιά και η μαμά μου. Αισθάνθηκαν κι εκείνες μια αύρα. Τότε η γιαγιά μου είπε πως "αυτό το κορίτσι αν δεν γίνει καλλιτέχνης θα γίνει καλόγρια"...
