Ο χρόνος περνάει γρήγορα και γύρω μας αλλάζουν πολλά πράγματα αυτό το συνειδητοποιούμε πιο έντονα τη μέρα των γενεθλίων μας, που βλέπουμε κάθε χρόνο τα κεράκια στην τούρτα να αυξάνονται!!! Φέτος τα γενέθλια μου τα γιόρτασα πολύ διαφορετικά σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια για πολλούς λόγους. Ο βασικότερος όμως είναι η ύπαρξη της Αλεξάνδρας που για άλλη μια φόρα καταλαβαίνω πόσο έχει ομορφύνει τη ζωή μας! Και το σημαντικότερο που έχει μάθει είναι πως με πολύ απλά πράγματα μπορείς να νιώσεις την απόλυτη ευτυχία και πληρότητα.
Θυμάμαι στα παιδικά μου χρόνια περίμενα πώς και πώς τη μέρα των γενεθλίων μου. Κανονίζαμε με τη μαμά και τη γιαγιά μου το θέμα του πάρτι και η μαγειρική ξεκινούσε μια εβδομάδα νωρίτερα. Πάντα σκεφτόμουν ποια τούρτα θα εντυπωσίαζε εμένα και τους συμμαθητές μου φυσικά, διάλεγα τις μουσικές και όλοι περιμέναμε με ανυπομονησία την ώρα που θα χορεύαμε μπλουζ. Τι άγχος κι αυτό!!! Με ποιόν θα χορέψω, θα είναι αυτός που μ αρέσει;;; και στο τέλος συνήθως χορεύαμε τα κορίτσια μαζί και τα αγόρια μας κοίταζαν. Και μετά το τέλος του πάρτι, θυμάμαι να ανοίγω τα δώρα μου και να διαλέγω τι θα φορέσω την επόμενη μέρα στο σχολείο.
Και μετά έρχεται η εφηβεία, τι πάρτι και χαζομάρες, θα πάρω τις καλύτερες μου φίλες και θα βγω για καφέ, πίτσα άντε και σινεμά!!! Και όταν έρχονται τα πρώτα σκιρτήματα και οι νεανικοί έρωτες γύρω στα 17 αποκλειστικά με τη σχέση μου, άντε και δυο φίλες ακόμα με τους φίλους του αγοριού μου.
Στο πανεπιστήμιο φοιτήτρια στο δικό μου σπίτι ,συνήθως φώναζα τις παρέες μου εκεί , λίγο αργότερα πηγαίναμε σε κάποιο κλαμπ με χορό μέχρι το πρωί. Αργότερα από τα 25 και μετά διάλεγα πάντα ένα ωραίο εστιατόριο ή κάποιο in μαγαζί της εποχής και φυσικά 10 μέρες πριν ήδη ήξερα τι θα φορέσω, όλα άψογα συνδυασμένα μεταξύ τους! Ύστερα ήρθε η συγκατοίκηση πλέον σαν καλή οικοδέσποινα οργάνωνα στο σπίτι πάρτι με καλεσμένους ζευγάρια φιλικά και έκανα ετοιμασίες ημερών διαλέγοντας από το μενού, το κρασί μέχρι τα λουλούδια και τη διακόσμηση.
Ακολουθεί ο γάμος, η εγκυμοσύνη και το μωρό από τότε που γεννήθηκε η Αλεξάνδρα θυμάμαι τα γενέθλια μου πιο έντονα από όλες τις άλλες φορές. Την πρώτη χρονιά, που ήταν μόλις 6 μηνών, εγώ με ρόμπα και ο Νίκος να μου φέρνει την τούρτα και αγκαλιά με το μωράκι μας να φυσάω τα κεράκια. Πέρυσι έκανα πάρτι μόνο για μαμάδες!!! Και φέτος νομίζω ότι ξαναγυρνάω στα πάρτι των παιδικών μου χρόνων και τα ζω πια από μέσα από την οπτική της κόρης μου. Οι καλεσμένοι μου..οι κούκλες της Αλεξανδρούλας μου, ο Άλφι ο σκύλος μας, φυσικά η μαμά μου και η αγαπημένη μου θεία.
Ήταν από τα πιο απλά και όμορφα γενέθλια της ζωής μου!!! Χωρίς προετοιμασία, χωρίς άγχος και με το φωτεινό γέλιο της μικρής μου να μας γεμίζει ευτυχία!!! Και φάγαμε και τραγουδήσαμε και χορέψαμε μέχρι το βράδυ!!!Κάθε ηλικία έχει τη χάρη και την ομορφιά της. Αρκεί αυτή τη μέρα που συνειδητοποιούμε πόσο γρήγορα κυλάει ο χρόνος να την έχουμε σαν μια νέα αφετηρία για να προσπαθούμε όλο και πιο πολύ να χαιρόμαστε την κάθε μας στιγμή μ αυτά που έχουμε! Να μην μιζεριάζουμε, να μην σκεφτόμαστε το παρελθόν ή όλα αυτά που ονειρευόμαστε να έρθουν. Να νιώθουμε γεμάτοι με ότι έχουμε γιατί ο θεός για κάποιο λόγο μας έχει δώσει τόσα και όχι λιγότερα ή περισσότερα!!!
Σας ευχαριστώ όλους για τα χρόνια σας πολλά στο facebook. Όλες οι ευχές σας ήταν πραγματικά υπέροχες και μ έκαναν να νιώσω πως φέτος γιόρτασα με εκατοντάδες φίλους!!!
Απαγορεύεται η αναπαραγωγή του παρόντος άρθρου, χωρίς αναφορά στην πηγή FThis (με ενεργό σύνδεσμο προς το FThis.gr)