H πρωταγωνίστρια των 8 Λέξεων, Ειρήνη Καραγιώργη μίλησε στο περιοδικό tv kous kous για τον τρόπο με τον οποίο διαχειρίστηκε την ξαφνική αναγνωρισιμότητα που κέρδισε από τη συμμετοχή της στη σειρά ενώ παραδέχτηκε πως στην αρχή της ήταν πολύ δύσκολο να αποχωρίζεται τα παιδιά της για μεγάλα διαστήματα.
Πώς αισθάνεσαι όταν βλέπεις το πρόσωπο, σου σε εξώφυλλα περιοδικών, καθώς και στα sites;
«Οταν ανακοινώθηκε επίσημα από τον Ανδρέα Γεωργίου μέσα από τα social media το όνομα μου, θυμάμαι ότι είχα πάθει σοκ. Ξαφνικά έπαιζα παντού. Από τη μία στιγμή στην άλλη, έβλεπα το πρόσωπο μου και το όνομα μου σε όλες τις σελίδες. Αγχώθηκα, πανικοβλήθηκα, αλλά το διαχειρίστηκα. Γράφτηκαν πολλές ανακρίβειες, όπως βέβαια γίνεται συχνά. Αυτό ήταν πολύ πρωτόγνωρο για εμένα. Τώρα, όμως, μπορώ να πω πως νιώθω όμορφα, είναι μία ευκαιρία να μάθει ο κόσμος περισσότερα πράγματα για εμένα και για το ποια είναι π Ειρήνη.
Πέρα από τα όμορφα της υπόθεσης, σίγουρα πίσω κρύβονται σκληρή δουλειά και απαιτητικά γυρίσματα... Τι σε έχει δυσκολέψει περισσότερο;
«Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόση δουλειά υπάρχει από πίσω... Εχουμε απίστευτα ικανούς ανθρώπους, επαγγελματίες, που τρέχουν από το πρωί μέχρι ίο βράδυ. Χωρίς αυτούς, δεν θα ήμασταν τίποτα. Τους αξίζουν όλα τα εύσημα. Εμένα, κυρίως, αυτό που με δυσκολεύει περισσότερο είναι οι σκηνές που απαιτούν περισσότερη εσωτερικότητα. Θέλουν μια εμπειρία και γνώση που δεν έχω ακόμη».
Ο ρόλος της μαμάς είναι δύσκολο να συνδυαστεί με τον ρόλο της ηθοποιού;
«Οταν είσαι μαμά, ό,τι και αν επαγγέλλεσαι, οι δυσκολίες υπάρχουν. Στον συγκεκριμένο χώρο το πιο δύσκολο είναι το ωράριο, όμως εννοείται ότι μπορεί να συνδυαστεί, με υπομονή και σωστό προγραμματισμό».
Όταν έρχεσαι Ελλάδα για γυρίσματα, νιώθεις τύψεις που αφήνεις τα παιδιά σου;
«Πλέον, όχι. Παλιά, ναι, το ένιωθα πολύ έντονα αυτό. Τα έβαζα με τον εαυτό μου. Θύμωνα, έκλαιγα, ένιωθα κακιά μάνα. Ομως, στην πορεία κατάλαβα πως ο χρόνος είναι απλά χρόνος. Αν αφιερώνεις στα παιδιά σου όλη σου την προσοχή όταν είσαι μαζί τους, τότε είναι αρκετό, φτάνει να είναι πολύτιμος και ποιοτικός ο χρόνος. Σήμερα, ευτυχώς, μπορείς να επικοινωνήσεις με πολλούς τρόπους. Στη Ρώμη, όταν ήμασταν για γυρίσματα, έπαιρνα τηλέφωνο τη Νεφέλη, έβαζα κάμερα και της έκανα ξενάγηση στα δρομάκια και τις πλατείες. Μου έλειπε σίγουρα, αλλά προσπαθούσα να τη συμπεριλάβω και σε αυτό».
