Όταν θεωρείς ότι βοηθάς κάποιον, τον βοηθάς πραγματικά, ή μήπως όχι; Πώς βοηθάς αληθινά και που ξεκινάς να βλάπτεις; Όταν βοηθάς κάποιον προσφέροντάς του τον εαυτό σου με τέτοιο τρόπο που να γίνεσαι από τον άλλον εξάρτηση, τότε αυτός ο άνθρωπος δεν βοηθιέται, καθώς βασίζεται πάνω σου για τα πάντα, αντί να βασίζεται στον εαυτό του.
Του έχεις γίνει ανάγκη, απαραίτητος, δεν μπορεί να διαχειριστεί την ζωή χωρίς εσένα, άρα σε αυτή την περίπτωση η βοήθειά σου, έχει μετατραπεί σε εμπόδιο. Εσύ μπορεί να έχεις τις καλύτερες διαθέσεις, αλλά όταν εξαρτάται ο άλλος από εσένα, αντί να τον βοηθάς να δυναμώνει, τον βοηθάς να αποδυναμώνει.
Χωρίς να το αντιλαμβάνεσαι, επειδή, βρίσκεσαι σε θέση ισχύος, άθελά σου ανεβάζεις τη δική σου αξία, αφού μπορείς και βλέπεις λύσεις, ισχυροποιώντας όλο και περισσότερο την θέση δύναμής σου. Το αδύναμο άτομο από την άλλη, μη μπορώντας να πάρει αποφάσεις μόνο του, αισθάνεται υποδεέστερο σε σχέση με σένα, με αποτέλεσμα αυτή η σχέση, να γίνεται όλο και περισσότερο άνιση, καθώς ο δυνατός γίνεται δυνατότερος και ο αδύναμος, περισσότερο αδύναμος.
Αυτό, εν τέλει βλάπτει και τους δυο, ειδικά αν επρόκειτο για ζευγάρι, γιατί έχουν διαλυθεί οι πρέπον ρόλοι και έχουν αντικατασταθεί με λάθος. Η βοήθεια είναι σπουδαίο έργο και οφείλουμε να την προσφέρουμε, όμως χρειάζεται να μπορούμε να διακρίνουμε και τον τρόπο. Ενδέχεται εσύ να έχεις δουλέψει πολύ την σοφία σου και να φαντάζει απλοϊκό για σένα αυτό που του προτείνεις, αλλά στα μάτια του άλλου να φαντάζει αδιανόητο την παρούσα χρονική στιγμή. Σε αυτή την περίπτωση το να ακούς, να αγκαλιάζεις να μπορείς εσύ να δεις την κατάσταση μέσα από τα δικά του μάτια και να του μιλήσεις με λόγια που εκείνος χρειάζεται να ακούσει για να ξεμπλοκάρει είναι και η ομορφότερη λύση. Δεν κριτικάρουμε το άλλο πρόσωπο, ούτε και το μειώνουμε, ακόμα και αν θεωρούμε τις αποφάσεις του επιπόλαιες ή σύμφωνα με την δική μας κρίση κουτές, καθώς εκείνος αυτό μπορεί να δει και να πράξει τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή.
Η βοήθεια, είναι να δίνουμε οπτικές και ιδέες, για να μπορέσει αυτός που έχει το θέμα να το δει στις πραγματικές του διαστάσεις, να μην το μεγενθύνει κάνοντάς το τεράστιο, να μπορέσει να διευρύνει τους ορίζοντες του και να βγει από τον λάκκο που προφανώς θεωρεί ότι βρίσκεται. Κάποιες φορές μάλιστα, βοήθεια θεωρείται και να αφήσεις τον άλλον στην ηρεμία του. Να του δώσεις την δυνατότητα και ίσως να τον αναγκάσεις με την απουσία σου να βοηθήσει τον εαυτό του. Στην ουσία χρειάζεται να δείχνουμε τον τρόπο του πώς ψαρεύουμε και όχι να προσφέρουμε τα ψάρια έτοιμα. Ο άνθρωπος που έχει πάντα ανάγκη κάποιον άλλον δεν μπορεί ούτε να δυναμώσει, ούτε να λειτουργεί αυθαίρετα, ούτε και να ζήσει μια ζωή ευτυχισμένη, παίρνοντας αποφάσεις αληθινές με επίκεντρο την καρδιά. Σε αντίθεση με τον δυνατό που επιλέγει με βάση την καρδιά του και μόνο, καθώς δεν λειτουργεί με συμφέροντα παρά μόνο με ισχυρά δοτικά ειλικρινά συναισθημάτα… Να μιλάς από την καρδιά σου, να μιλάς ανοιχτά και ειλικρινά, ταπεινά και με σεβασμό. Να γίνεσαι δώρο στον καθ΄ένα που βάζεις στη ζωή σου.
Θεωρώ, είναι ένας υπέροχος τρόπος να ζεις……………………. Μέσα από την αγάπη όλα τα μπορείς…. !
Απαγορεύεται η αναπαραγωγή του παρόντος άρθρου, χωρίς αναφορά στην πηγή FThis (με ενεργό σύνδεσμο προς το FThis.gr)