Όταν θες βρίσκεις λύσεις, όταν δεν θες δικαιολογίες

Κάποιοι, μου λένε ότι παρανοιάζομαι και καλύτερα να μην ασχολούμαι τόσο, θέλοντας να αφυπνίσω κόσμο που επιθυμεί να βρίσκεται σε μόνιμη χειμέρια νάρκη. Το φρόνιμο ίσως να είναι αυτό, γιατί αυτό που εγώ βλέπω αδράνεια για τον άλλον να είναι ευτυχία, όπως στρώνει ο καθένας κοιμάται, άλλωστε. Αλλά, από την άλλη σκέφτομαι, ότι να ακούς, να παρατηρείς και να βοηθάς είναι η ωραιότερη αφετηρία για έναν άνθρωπο. Γνωρίζω ανθρώπους φωτεινούς, ανθρώπους ετερόφωτους και ανθρώπους σκοτεινούς. Συναναστρέφομαι με όλους, απλά διαχωρίζω τη θέση μου. ΄Αλλη ποσότητα χρόνου θα αφιερώσω σε έναν άνθρωπο που μου τράβαει την ενέργεια, με βαραίνει και με μιζεριάζει και άλλη ποσότητα χρόνου σε έναν φωτεινό χαρούμενο άνθρωπο. Είναι πολύ εύκολο να καταλάβεις ποιος σε βαραίνει.

Καταρχάς, σου δημιουργεί τάση φυγής, πονοκέφαλο το λιγότερο και σε κάνει να μην αντέχεις να τον ακούς. Τα τελευταία χρόνια πολύς κόσμος διαβάζει βιβλία αυτογνωσίας και αυτό δείχνει ότι όλο και περισσότεροι άνθρωποι ψάχνονται για αυτοβελτίωση. Υπάρχει όμως σε όλο αυτό και μια παγίδα. Αντί, να καλυτερέψει η ζωή του, χειροτερεύει πολλές φορές και αυτό γιατί γίνεται ολοένα και πιο εγωκεντρικός, καθώς έχει παρερμηνεύσει αυτό που αναφέρει ο εκάστοτε συγγραφέας, να αγαπάς, δηλαδή, τον εαυτό σου, να σε βάζεις πάνω από όλα και όλους, να θέτεις τα όριά σου και πάει λέγοντας. Δεν σου εννοεί λέγοντας σου αυτά, να μεταλλαχτείς σε ένα απομονωμένο εγωκεντρικό μουλάρι. Βλέπω πολλές αναρτήσεις στα social media με τα σκυλάκια και τα γατάκια του ο καθένας και από κάτω κειμενάκι, τύπου, ¨μόνο αυτό¨,¨ γνώρισα τους ανθρώπους αγάπησα τα ζώα, "η πιο αυθεντική αγάπη".

Ωραία όλα αυτά και σε ένα μέρος συμφωνώ, καθώς αφενός υπεραγαπώ τα ζώα, αφετέρου έχω και εγώ η ίδια σκυλάκι, αλλά μην χάνουμε την πραγματικότητα. Θες αγάπη αγνή και από άνθρωπο, όπως αυτή που εισπράττεις από το ζωάκι σου, πρώτα δώσε εσύ, όπως ακριβώς δίνεις στο ζωάκι σου. Αν ο καθένας μάθει πώς να δίνει, χωρίς να περιμένει να λάβει, θα λάβει τα τριπλάσια. Αν επειδή έχεις πληγωθεί στο παρελθόν ή δεν σε έχουν καταλάβει, δεν δίνεις νέες ευκαιρίες σε διαφορετικούς ανθρώπους, φοβούμενος μην ξαναπληγωθείς δεν κερδίζεις κάτι, πέρα του ότι κοροϊδεύεις τον εαυτό σου.

Θεωρώ ότι η χημεία όταν υπάρχει την διακρίνεις από χιλιόμετρα. Το θέμα είναι να αρπάξεις την ευκαιρία, που δεν έρχεται και κατά παραγγελία και δεν ξέρεις πότε θα ξαναέρθει και να μην φοβηθείς και κλειστείς στο καβούκι σου, ψάχνοντάς αφορμές γαι να μην το ζήσεις. Η αγάπη φέρνει αγάπη, η θλίψη φέρνει θλίψη, ο φόβος φέρνει φόβο, η απομόνωση φέρνει απομόνωση. Ότι δίνεις, παίρνεις. Άλλαξε αυτό που δίνεις και θα αλλάξει και αυτό που παίρνεις. Το λέω συνέχεια και θα συνεχίσω να το λέω. Όλα ξεκινάνε και τελειώνουν από εμάς τους ίδιους. Από το πώς βλέπουμε τα πράγματα, πώς τα διαβάζουμε, πώς δρούμε και πώς αντιδρούμε.