Μια νότα από έρωτα

Υπάρχουν άνθρωποι που κάνουν σχέσεις επειδή φοβούνται την μοναξιά, υπάρχουν άνθρωποι που μένουν μόνοι επειδή φοβούνται την δέσμευση, υπάρχουν αυτοί, που βρίσκονται σε σχέση και είναι ευτυχισμένοι και υπάρχουν και αυτοί, που βρίσκονται σε σχέση από συνήθεια ή ανασφάλειες. Ωστόσο, όλοι έχουμε ένα κοινό, όταν ερωτευόμαστε. Όταν μας χτυπάει την πόρτα ο έρωτας, μας βρίσκει απροειτοίμαστους, εμφανίζεται, δηλαδή, απρόβλεπτα και ξαφνικά. Αισθανόμαστε έλξη για ένα άτομο άγνωστο, που ενώ δεν το γνωρίζουμε, θολωνόμαστε από το συναίσθημα. 

Για μένα, ο έρωτας είναι το οξυγόνο στη ζωή του ανθρώπου. Είναι μια περίοδος απόλυτης δημιουργίας, καθώς νιώθεις πιο ζωντανός. Βρίσκεσαι, μεν, σε μία κατάσταση φανταστικής πραγματικότητας, αλλά το παραμύθι που ζεις σε μεταμορφώνει σε μια δυνατή ύπαρξη που μοιάζουν όλα να έχουν περισσότερο νόημα. Φυσικά, όταν επανέρχεσαι στην κανονική σου κατάσταση και αυτός ο αρχικός ενθουσιασμός έχει κοπάσει, είτε η συνέχεια θα έχει όμορφα και τρυφερά επακόλουθα, είτε σκληρά και άγρια καθώς ο έρωτας, δεν κρύβει μόνο χαρά, αλλά, κρύβει επίσης και σκοτεινές, καταστροφικές πλευρές. Όμως, αν ο έρωτας, καταφέρει και περάσει στο επόμενο στάδιο, στην αγάπη, όχι στο βόλεμα, στην αγάπη, όχι στη συνήθεια, τότε αυτοί οι δυο άνθρωποι είναι ένα.  Δεν χρειάζεται να είναι συνέχεια μαζί για να νιώθουν κοντά, δεν χρειάζεται να μιλάνε συνέχεια στο τηλέφωνο για να νιώθουν ποθητοί. Όταν δυο άνθρωποι έχουν αγαπηθεί, πραγματικά αγαπηθεί, είναι μαζί και όταν είναι χώρια. Η αγάπη για μένα είναι ελευθερία, είναι να αγαπάς τον άλλον χωρίς να επιθυμείς να τον βάλεις σε μια φυλακή. Να τον αφήνεις να αναπνέει. Να χαίρεσαι να τον βλέπεις να εξελίσσεται. Να τον βοηθάς και όχι να του βάζεις τρικλοποδιές. Να του δίνεις συμβουλές, όχι να του επιβάλλεις την γνώμη σου. Να είσαι κοντά του, όχι να εισβάλλεις.  Ο έρωτας είναι το ωραιότερο συναίσθημα. Ας τον κρατάμε ζωντανό όσο περισσότερο μπορούμε, μην τον πνίγουμε, θανατώνεται εύκολα. Ο άνθρωπος που μπορεί και ερωτεύεται είναι τυχερός και κερδισμένος. Και όπως ένα νηφάλιο άτομο, δεν κατανοεί τα γέλια των μεθυσμένων, έτσι και μια κρύα καρδιά δεν μπορεί να καταλάβει τη φρενίτιδα του πάθους.