Καλησπέρα σας, ήρθε η Τρίτη, η μέρα του GAN’s blog και όπως είπαμε, (στην περίπτωση που δε διαβάσατε τα προηγούμενα που αποκλείεται😜), εδώ θα σχολιάζουμε ένα θέμα της επικαιρότητας τηλεοπτικό, ή μη.
Και λέω σχολιάζουμε γιατί το θέμα προκύπτει και από τα δικά σας μηνύματα… Αυτές τις μέρες λοιπόν στον τηλεοπτικό μας μικρόκοσμο συνέβη κάτι δυσάρεστο και μιλάω για το κόψιμο (θα χρησιμοποιήσω αυτή τη λέξη που δε μ’ αρέσει καθόλου, αλλά φοριέται) της εκπομπής της Ελένης Τσολάκη «Τι λέει;» όπως ακριβώς συνέβη και τρεις εβδομάδες πριν με την εκπομπή της Σάσας Σταμάτη “Οh la la”, και όπως έχει συμβεί άλλες 300 φορές στα τόσα χρόνια τηλεόρασης και εκπομπών.. Kαι εκεί θα σταθώ.
Επειδή είδα, άκουσα διάβασα και κάποιες δηλώσεις, όπως έχω δει διαβάσει κι ακούσει στα τόσα χρόνια πολλές κάπως βαριές κι ασήκωτες από στεναχώρια και θλίψη ανθρώπων που συμμετείχαν σε αυτές (είτε μπροστά είτε πίσω από τις κάμερες), πάντα μου δημιουργείται η ίδια απορία. Δεν ξέρεις τι επάγγελμα διάλεξες και σε τι χώρο πορεύεσαι; Θα εξηγηθώ για να μη παρεξηγηθώ αμέσως. Το να χάνει κάποιος τη δουλειά του φυσικά και είναι ένα στενάχωρο γεγονός και δεν τίθεται αμφιβολία περί αυτού. Στεναχωριέμαι όμως λίγο περισσότερο για ανθρώπους των καναλιών ή οποιασδήποτε ιδιωτικής επιχείρησης που είχαν συμβάσεις αορίστου, είχαν φτιάξει τη ζωή τους βάση του μισθού τους, είχαν δημιουργήσει οικογένειες και ξαφνικά απολύονται λόγω περικοπών ή οποιαδήποτε άλλης απόφασης της επιχείρησης.
Οι άλλοι μέσα σε αυτούς τόσα χρόνια κι εγώ, άρα μιλάω και για κάτι που έχω ζήσει… Δεν μας λυπάμαι και τόσο. Όταν είσαι δημοσιογράφος εκπομπής σήμερα, συνήθως υπογράφεις τρίμηνες συμβάσεις άρα ξέρεις ότι αν κάτι δεν πάει καλά η εκπομπή θα κοπεί. Άρα εις γνώσης σου επιλέγεις ένα επάγγελμα τόσο αβέβαιο και ψυχοφθόρο, όποτε παίρνεις και το ρίσκο της επιλογής. Όταν συμμετέχεις ως πάνελ σε μια εκπομπή, επίσης γνωρίζεις ότι μπορεί και να μη βγάλεις χρονιά, όχι μόνο από το πιθανό «κόψιμο» της εκπομπής αλλά από το ξαφνικά να μην αρέσεις στον παρουσιαστή-παρουσιάστρια, να μην αρέσεις στον-στην αρχισυντάκτη κλπ κλπ και ξαφνικά να γίνεις αόρατος από τη μικρή γλυκιά οθονίτσα. Και φυσικά όταν είσαι παρουσίαστης-στρια ξέρεις πως αν δεν τα φέρεις-για να μιλήσουμε έτσι χύμα και ωμά, μιας και είπαμε ότι θα είμαστε αντικειμενικοί και ειλικρινείς-θα κοπείς.
Τώρα βέβαια είναι σα να σας ακούω όλους τους παρουσιαστές να ουρλιάζετε στ´ αυτιά μου και να λέτε για εκπομπές που έκαναν μονοψήφια για χρόνια, αλλά βγάλανε πάνω από μια σεζόν, λόγω καλής σχέσης της εκάστοτε παρουσιάστριας με τη διοίκηση.
Και θα σας πω… Από πότε πιστεύετε πως ζωή είναι δίκαιη; Θέλω να πω με αυτό, ότι όταν διαλέγεις αυτό επάγγελμα δεν μπορεί να εθελοτυφλείς, ή να πιστεύεις ότι εσένα δε θα σου συμβεί «το κακό». Κάθε χρόνο τζογάρεις. Μια χρόνια θα σου βγει μια όχι, και πάει λέγοντας… Άρα όταν έρχεται αυτή η στιγμή της «ήττας» για τον καθένα, καλό είναι να αναλογιστεί πως και αν θα συνεχίσει στο μαγικό κόσμο της τηλεόρασης...
Περιμένω τα σχόλια σας εδώ:
Instagram: @eirinigkaniatsou & @gan_by_e.gkaniatsou
Fb: Eirini gkaniatsou
Twitter: @eirinigkanian
Απαγορεύεται η αναπαραγωγή του παρόντος άρθρου, χωρίς αναφορά στην πηγή FThis (με ενεργό σύνδεσμο προς το FThis.gr)