Το πρόγραμμα υπάρχει στη ζωή μας. Ξυπνάμε από την ίδια μεριά του κρεβατιού, πάμε στην δουλειά μας, τρώμε, επιστρέφουμε σπίτι, κοιμόμαστε. Αναμφισβήτητα λίγο πολύ την ρουτίνα την έχουμε όλοι και σε ένα βαθμό είναι και όμορφη. Αλλά τί θα έλεγες, ένα πρωί, να περάσεις από πάνω από τον σύντροφο σου στο κρεβάτι, να του δώσεις ένα φιλί και να σηκωθείς από την άλλη πλευρά, για αλλαγή; Το πιο πιθανό να σου πει, ότι τρελάθηκες. Ναι, και; Μια άλλη μέρα, φτιάξε το πρωινό σας, έχοντας βάλει μουσική και χορεύοντας. Θα σου ξαναπεί ότι τρελάθηκες. Ωστόσο, μπορεί και να ακολουθήσει και να του αρέσει. Την φαντασία όσο την δουλεύεις, σε βγάζει από την ανία. Χρειάζεται να έχουμε όρεξη για να λειτουργήσει μια σχέση. Αν κάνουμε τα ίδια πράγματα κάθε μέρα, βαριόμαστε τον ίδιο μας τον εαυτό και ένας άνθρωπος που βαριέται, γίνεται και βαρετός.
Επειδή λοιπόν το προβλεπόμενο, είναι βαρετό, αν θες μάθε να είσαι συναρπαστικός και όμορφα απρόβλεπτος. Μπορούμε να επιλέξουμε να κάνουμε ενίοτε διαφορετικά πράγματα εμείς με τον εαυτό μας και όχι για να τα αποθηκεύσουμε σε selfies, αλλά για να χαρίσουμε τις εμπειρίες μας. Ένας άνθρωπος που αγαπάει τον εαυτό του και τον σέβεται, τον εξελίσσει. Αν είσαι σε άγνοια, διδάσκεις την άγνοια σου, στους ανθρώπους γύρω σου, ακόμα και στο παιδί σου, γι αυτό και πρέπει να αποκτήσεις σοφία. Αν είσαι δεμένος με αλυσίδες, τετραγωνισμένες απόψεις, θα διδάσκεις προκατάληψη, γι αυτό οφείλεις, να φροντίσεις να απελευθερωθείς. Όλα ξεκινάνε από εσένα. Όσο πιο πολύ αγαπάμε τον εαυτό μας, τόσο πιο πολύ αγάπη έχουμε να δώσουμε. Να τονίσω, φυσικά, ότι δεν μιλάω να αγαπάμε το εγώ μας, γιατί εκεί ο ναρκισσισμός και ο εγωκεντρισμός κάνουν πάρτι. Το εμείς κερδίζει. Μαθαίνοντας να λειτουργούμε στο εμείς, αφού έχουμε πρώτα αποκτήσει αυτοσεβασμό και αυτοεκτίμηση, γινόμαστε καλύτεροι άνθρωποι. Αν έχουμε έστω και έναν άνθρωπο στον κόσμο, σε όποια μορφή, σύντροφος, φίλος, γονιός, συγγενής που έχουμε πραγματικά στενή, αληθινή επαφή, είμαστε ευτυχισμένοι άνθρωποι. Δεν είμαστε μόνοι. Όπως έχω πει και σε παλαιότερα άρθρα μου, η μοναξιά δεν έχει να κάνει με το αν βρίσκεσαι σε σχέση ή όχι.Έχει να κάνει με το αν νιώθεις πληρότητα ή κενότητα.
Για να συνοψίσω, το σημαντικό είναι να συνεχίζουμε την ανάπτυξή μας. Να βάζουμε κάτι νέο, ίσως και ‘τρελό' μέσα στην καθημερινότητα μας, άλλωστε τι φοβόμαστε; Μήπως μας κρίνουν; Ποιος και γιατί; Ποιος ορίζει τι είναι τρέλα και τι νορμάλ; Ο άνθρωπος που κρίνει να θυμάσαι είναι δυστυχής. Εσύ, δεν θα τον ακολουθήσεις. Χρειάζεσαι ζωντάνια, ήρθες για να ζήσεις και μέσα στη ζωή, υπάρχει και η αγάπη και ο πόνος, η ευτυχία και η απογοήτευση, το γέλιο και το κλάμα. Όλα τα βιώνουμε. Και έρχεται μια στιγμή που έχεις πια καταλάβει, ποιος είσαι και τι θες. Εγώ, για παράδειγμα, έχω καταλάβει λόγω του ότι είμαι ανήσυχο πνεύμα θέλοντας το πάθος στην ζωή στα πάντα, η ομοιότητα με τους ανθρώπους, με αυτούς δηλαδή, που βλέπω την ζωή με το ίδιο μάτι, με φέρνει κοντά και με κρατά. Αυτό, γιατί έχω αποφασίσει ότι βρίσκω ενδιαφέρον τους ανθρώπους που δεν το βάζουν κάτω, που έχουν πείσμα, επιμονή, υπομονή και θέληση, άρα πάντα θα με εκπλήσσουν με μια όμορφη αλλαγή τους και θα με συνεπαίρνουν, από την αρχή. Θεωρώ, ότι η μαγεία της εκάστοτε ταινίας και ως υπέρτατα ρομαντική που θέλω και βλέπω την δική μου, είναι ότι η ζωή, μας προετοιμάζει και μας δίνει σοφία, για να πάμε εκεί που μας αρμόζει. Και αυτό που μας αρμόζει είναι αυτό που αισθανόμαστε ολόκληροι, έχοντας βρει το άλλο μισό. Πολλές φορές, μάλιστα αναγνωρίζουμε το πεπρωμένο μας, στον δρόμο που διαλέξαμε για να το αποφύγουμε.
Απαγορεύεται η αναπαραγωγή του παρόντος άρθρου, χωρίς αναφορά στην πηγή FThis (με ενεργό σύνδεσμο προς το FThis.gr)