Η Ταμίλα Κουλίεβα για δεύτερη σεζόν πρωταγωνιστεί στη δραματική σειρά του ΑΝΤ1 “Παγιδευμένοι” και υποδύεται την “Υβόννη”.
Θεατρικά η γνωστή ηθοποιός συμμετείχε στην παράσταση “Da” σε σκηνοθεσία Πέτρου Ζούλια, ενώ η ίδια σκηνοθέτησε και μετέφρασε το έργο “Ο Σεργκέι είναι και πολύ βλάκας” στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης.
Η Ταμίλα Κουλίεβα μίλησε αποκλειστικά στο FTHIS.GR για τη σειρά “Παγιδευμένοι”, για τα επαγγελματικά της βήματα, αλλά και για τον πολυαγαπημένο της γιο.
Ακόμη, η Ταμίλα Κουλίεβα αναφέρθηκε στη συνεργασία της με τον Λεξ και τον πρώην σύζυγό της, Γρηγόρη Καραντινάκη.
-Για δεύτερη σεζόν βρίσκεστε στη δραματική σειρά του ΑΝΤ1 “Παγιδευμένοι”. Πείτε μας μερικά πράγματα για τον ρόλο σας…
«Όπως γνωρίζουμε από τον πρώτο κύκλο η ηρωίδα μου έχει βρει τον εαυτό της, είχε πάρει τη ζωή στα χέρια της και κατάφερε να σταθεί στα πόδια της, το οποίο ήταν πολύ ισχυρό μήνυμα. Τώρα στον δεύτερο κύκλο ο συναισθηματικός της κόσμος εκφράζεται μέσα από την ανάγκη της να συμπληρώσει το κενό που δημιουργήθηκε μετά την απώλεια του παιδιού της. Εγώ βέβαια ως Ταμίλα μπορεί να μην συμφωνώ με αυτό που κάνει (γέλια), αλλά μπορώ να την αιτιολογήσω και να την κατανοήσω. Στη σχέση με τον σύζυγό της άνοιξε ένας δεύτερος κύκλος και “παγιδεύεται” γιατί θέλει να εισάγει στην οικογένειά τους ένα ξένο παιδί και βλέπει στο πρόσωπό του το παιδί της. Πιστεύω ότι κι αυτό είναι απόλυτα κατανοητό».
-Άρα η Υβόννη θέλει να φτιάξει μια νέα οικογένεια με αυτό το παιδί...
«Νομίζω υπάρχει τεράστια έλλειψη της αίσθησης της οικογένειας, που την έχει μεγάλη ανάγκη έτσι όπως εξελίσσεται το σενάριο και ο ρόλος. Εγώ αυτό καταλαβαίνω και προσπαθώ να υποστηρίξω. Οπότε αυτή η “καρμική” σχέση με τον Χατζή συνεχίζει να υπάρχει».
-Αυτό στο μέλλον υπάρχει περίπτωση να αλλάξει; Να βρει κάποιο άλλο πρόσωπο και να προχωρήσει τη ζωή της;
«Γι’ αυτό είπα ότι είναι ένας καινούργιος κύκλος γιατί κάπου είχε κατασταλάξει μέσα της, παρόλο που δεν μπορεί να φύγει εντελώς από έναν άνθρωπο, με τον οποίο τη συνδέει το παρελθόν της».
-Τι μπορούμε να πούμε για τις εξελίξεις στα επόμενα επεισόδια;
«Δεν έχει σωτηρία αυτή η γυναίκα. Σας είπα πως την βλέπω εγώ την Υβόννη και τι υποστηρίζω μέσα από αυτή, αλλά αν προσπαθήσω να δω αντικειμενικά αυτό που γίνεται, μπορώ να πω ότι δεν μου αρέσει που ζει με τα δεσμά του παρελθόντος. Πρέπει να φεύγουμε από αυτά. Η ζωή είναι τώρα! Ούτε πριν, ούτε μετά».
-Υπάρχουν δημοσιεύματα που θέλουν τη σειρά να συνεχίζει για και για τρίτο κύκλο. Εσείς γνωρίζετε κάτι και θα σας ενδιέφερε να συνεχίσετε;
«Ακόμη δεν μας έχουν ενημερώσει επίσημα. Εγώ δεν έχω φύγει ποτέ από καμία δουλειά που είναι σε εξέλιξη και δεν εγκαταλείπω τους ρόλους μου. Δεν το συνηθίζω. Πρέπει να σας πω ότι θυμάμαι να υπήρχαν και πολλές δελεαστικές προτάσεις, παρόλα αυτά συνέχισα αυτό που ξεκίνησα και δεν μου πάει η καρδιά να το αφήσω στη μέση. Το βρίσκω και αντιεπαγγελματικό το να αφήνεις κάτι στη μέση, να εγκαταλείπεις το πρόσωπο που έχεις χτίσει».
-Έχετε βρει κάποιο κοινό στοιχείο του χαρακτήρα σας με τον χαρακτήρα της Υβόννης ή πιστεύετε πως ο ηθοποιός διαμορφώνει τον χαρακτήρα του ήρωα;
«Εγώ πιστεύω στο να βρίσκω κάποια σημεία που με απασχολούν εμένα προσωπικά, όπως προανέφερα ειδικά με την ανεξαρτησία και την ελευθερία μιας γυναίκας, μέσα από το πρόσωπο της Υβόννης. Συνήθως λειτουργώ και φτιάχνω τους ανθρώπους αυτούς χρησιμοποιώντας τη φαντασία μου. Οπότε για μένα είναι άνθρωποι που δεν ταυτίζομαι αλλά συμπάσχω μαζί τους».
-Πως ξεκίνησε η συνεργασία σας με τη σειρά;
«Ήρθε η πρόταση από το κανάλι. Μου άρεσε ότι τα δεδομένα στην τηλεόραση αλλάζουν και ότι αλλάζει η ματιά και η φιλοσοφία του “χτισίματος” της ομάδας των ηθοποιών. Ήρθε πολύς κόσμος από τον χώρο του θεάτρου, γίνονται αξιόλογες προσπάθειες και αυτό είναι που θέλω να επισημάνω. Το παρατηρώ τα τελευταία χρόνια από την “Γυναίκα χωρίς όνομα. Οπότε δεν υπάρχει αυτό το stars system το τηλεοπτικό όπου λειτουργούσαν κάποτε οι παραγωγές και οι casting directors. Υπήρχαν ηθοποιοί που δουλεύανε αμιγώς στο θέατρο και με έναν τρόπο “σνόμπαραν” την μικρή οθόνη. Αυτό τώρα έχει αλλάξει προς το καλύτερο. Από τη στιγμή που ήρθαν οι ηθοποιοί του θεάτρου, συμβάλλουν στην ποιότητα του αποτελέσματος».
-Άρα εσείς με ποιο κριτήριο επιλέγετε τις δουλειές που θα πάρετε μέρος;
«Οι συνεργασίες κυρίως. Πριν διαβάσω το σενάριο πρώτα ρωτάω με ποιους θα δουλέψω».
-Τη φετινή σεζόν πρωταγωνιστήσατε στη θεατρική παράσταση “Da”, η οποία πριν από λίγο καιρό ολοκλήρωσε το ταξίδι της και στη Θεσσαλονίκη…
«Το έργο “Da” του Hugh Leonard ταξίδεψε στη Θεσσαλονίκη μετά την επιτυχία που είχε στην Αθήνα και είναι συγκλονιστικό με πόση αγάπη αγκάλιασε την παράσταση το κοινό της συμπρωτεύουσας και όχι μόνο. Είναι πολύ συγκινητικό για εμάς τους ηθοποιούς η ανάγκη των ανθρώπων να δουν θέατρο. Υπάρχει φυσικά στη Θεσσαλονίκη η Κρατική Σκηνή, απλώς είναι λιγότερες οι επιλογές και γι’ αυτό περιέγραψα αυτή τη διάθεση και την ανάγκη να δουν παραστάσεις. Ο κόσμος θέλει να ψυχαγωγηθεί και στην τελική αγαπά πολύ το θέατρο».
-Στο “Da” συμπρωταγωνιστούσατε με τον Γρηγόρη Βαλτινό, με τον οποίο είχατε συνεργαστεί και στο παρελθόν. Πώς ήταν αυτή η νέα συνύπαρξη;
«Ο Γρηγόρης Βαλτινός είναι έρωτας. Είναι μια προσωπικότητα που συνδυάζει πάρα πολλά πράγματα. Είναι ένας πολύ ωραίος καλλιτέχνης και όμορφος άνθρωπος. Οπότε κάθε φορά η συνάντηση μαζί του είναι μια ευτυχία. Με τον Γρηγόρη δεν επαναπαύεσαι. Σε κάθε παράσταση υπάρχει και κάτι καινούργιο, σαν να ξεκινάς από την αρχή, πάντα κάτι βρίσκεις».
-Τα τελευταία χρόνια βλέπουμε στο θέατρο λιγότερες κωμωδίες σε σύγκριση με έργα ρεπερτορίου και δράματα. Σε τι πιστεύετε ότι οφείλετε αυτό;
«Δεν πιστεύω ότι υπάρχουν λιγότερες κωμωδίες. Υπάρχουν ίσως λιγότερες καλές κωμωδίες. Υπάρχουν, υπήρχαν και πάντα θα υπάρχουν. Η ποιότητα ενός έργου είναι κάτι πολύ υποκειμενικό. Υπάρχουν πολλών ειδών παραστάσεις. Είναι αναλόγως τι θα επιλέξει ο άλλος. Στις ημέρες μας αισθάνομαι περισσότερο ότι μπορείς να μεταφέρεις τα μηνύματα στον θεατή, χρησιμοποιώντας αυτόν τον τρόπο που σχετίζεται με την κωμωδία. Πάντα υπήρχαν δυσκολίες, κοινωνικές και πολιτικές. Είναι σχετικά αυτά που λέω. Η εποχή μας δεν είναι εύκολη, αλλά υπήρχαν και πιο δύσκολες εποχές.
Το έργο που έχω μεταφράσει και έχω σκηνοθετήσει είναι μαύρη κωμωδία και ο τρόπος που περνάμε τα μηνύματα για μένα είναι ιδανικός. Υπάρχει μια μεγάλη σοβαρότητα και το έργο μιλά για όλες τις ανησυχίες της σύγχρονης κοινωνίας μέσα από μια συνθήκη που είναι κωμικοτραγική. Ο θεατής έχει την δυνατότητα και να σκεφτεί και να περάσει καλά. Αυτό το είδος μου αρέσει πολύ. Το έργο λέγεται “Ο Σεργκέι είναι και πολύ βλάκας” και θα ταξιδέψει στη Θεσσαλονίκη τον Απρίλιο στο θέατρο Φαργκάνη».
-Τώρα που ολοκληρώθηκε η παράσταση στην Αθήνα, τι σας άφησε αυτή η δουλειά; καθώς εσείς την δημιουργήσατε αφού μεταφράσατε και σκηνοθετήσατε το έργο…
«Τώρα που ολοκληρώθηκε ο πρώτος κύκλος στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης και κάνω αναδρομικές σκέψεις για το πως ξεκινήσαμε και πως εξελίχθηκε όλη αυτή η συνεργασία, ήταν άκρως δημιουργική και ενδιαφέρουσα διαδρομή που την περπατήσαμε με τους συντελεστές. Ήταν πολύ όμορφο ταξίδι».
-Τι θεωρείτε ότι είναι πιο δύσκολο; Να βρίσκεστε πάνω στη σκηνή και να ερμηνεύετε έναν ρόλο ή να έχετε τον ρόλο του σκηνοθέτη και να δίνετε οδηγίες;
«Και τα δύο δύσκολα είναι! Το να είμαι στα παρασκήνια για μένα είναι πιο οδυνηρό (γέλια), γιατί την αγωνία που έχω δεν μπορώ να τη χειριστώ εύκολα γιατί ό,τι είναι να κάνω το έχω κάνει και δεν μένει παρά να παρακολουθήσεις την παράσταση. Εκείνη την ώρα δεν μπορείς να κάνεις κάτι, να επέμβεις και έχεις την ευθύνη για το σύνολο. Θεωρώ ότι η ευθύνη αυτή είναι μεγάλη. Ωστόσο, όταν η παράσταση κυλάει ρολόι δεν υπάρχει μεγαλύτερη ευτυχία. Αυτό και όταν είσαι πάνω στη σκηνή και από κάτω».
-Στην παράσταση που σκηνοθετήσατε συνεργαστήκατε και με τον πρώην σύζυγό σας, Γρηγόρη Καραντινάκη. Είναι πιο εύκολο να συνεργάζεστε με έναν άνθρωπο που γνωρίζετε καλύτερα και έχετε ζήσει και μαζί;
«Από την μια πλευρά ήταν πιο εύκολο, από την άλλη περάσαμε ένα στάδιο που έπρεπε να συνηθίσουμε ο καθένας μας τους καινούργιους μας ρόλους. Η συνήθεια είναι πολύ μεγάλο πράγμα. Συνηθίζεις να είσαι σκηνοθέτης και να οδηγείς τους άλλους, είτε είσαι ηθοποιός και συνηθίζεις να μην σε απασχολεί το σύνολο και να έχεις την ευθύνη του ρόλου σου. Είναι πολύ διαφορετικά. Οπότε προσπαθήσαμε να συνηθίσουμε τους καινούργιους μας ρόλους στην αρχή και μετά το ξεπεράσαμε».
-Φαντάζομαι ότι οι σχέσεις σας είναι πολύ καλές…
«Είναι πολύ καλή η σχέση μας, το έχω ξαναπεί. Οπότε είναι άνθρωπος που θέλω να συνεργάζομαι και να έχω μια επαφή».
-Συνεργαστήκατε και με τον Λεξ στην εν λόγω παράσταση. Πώς προέκυψε αυτό;
«Ήταν κάτι πολύ απλό. Του άρεσε το έργο όταν του το πρότεινα. Το διάβασε, μιλήσαμε και έδωσε το έργο και στον συνθέτη του, Dof Twogee και έγραψε την πρωτότυπη μουσική. Δουλέψαμε πάρα πολύ καλά και μας έδωσε τα τραγούδια του».
-Γιατί επιλέξατε συγκεκριμένα τον Λεξ;
«Γιατί ταιριάζει πάρα πολύ στο έργο που ανέβασα. Εμένα γενικά πάντα με ενδιέφερε να αφουγκράζομαι την εποχή. Τις ανησυχίες της νεολαίας, να συζητάω με νέους ανθρώπους και να καταλάβω τι σκέφτονται και πώς σκέφτονται και τι τους απασχολεί. Πιστεύω ότι ο Λεξ εκφράζει ένα πολύ μεγάλο ποσοστό της νεολαίας στις μέρες μας. Μπορεί κάποιος να ακολουθεί φανατικά αυτόν τον τρόπο, κάποιος να μην ακούει τόσο πολύ, αλλά δεν παύει να είναι ένας καλλιτέχνης που αφουγκράζεται την εποχή και την εκφράζει».
-Έχετε θέατρο και παράλληλα γυρίσματα για τη σειρά. Υπάρχει ελεύθερος χρόνος; Και όταν τα καταφέρνετε να βρείτε τι σας αρέσει να κάνετε;
«Προσπαθώ να “κλέψω” χρόνο. Δεν τον αδικώ τον εαυτό μου (γέλια). Μου αρέσει να κάνω Yoga».
-Αν σας έβαζα στη διαδικασία να χαρακτηρίσετε τον εαυτό σας τι θα λέγατε; Δηλαδή πώς είναι η Ταμίλα Κουλίεβα στην καθημερινότητά της και στην παρέα;
«Είμαι πολύ χαμηλών τόνων παρουσία γιατί ίσως δεν μου λείπουν τα φώτα. Όλες οι κοντινές μου φίλες δεν είναι από τον χώρο και είμαι ένας κανονικός άνθρωπος (γέλια)».
-Πώς έχετε καταφέρει όλα αυτά τα χρόνια να κρατήσετε τη ζωή σας μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας και να απασχολείτε μόνο με τη δουλειά σας;
«Αυτό πίστευα από την αρχή, παρόλο που έχω πει πολλά πράγματα για την προσωπική μου ζωή. Θεωρώ ότι να πω κάτι έχει κάποιο νόημα να το ακούσει ο άλλος και να μοιραστώ την εμπειρία μου και να δώσω ένα μήνυμα. Ο βασικός λόγος όμως είναι να επικοινωνήσω αυτό που κάνω. Όλοι ξέρουν για τη σειρά, αλλά μπορεί να είπα και πράγματα που μπορεί να έχουν ενδιαφέρον για το πώς τα προσεγγίζω και πως βλέπω αυτή τη γυναίκα».
Δείτε επίσης! Ταμίλα Κουλίεβα: Ποζάρει topless με φόντο το ηφαίστειο της Σαντορίνης! (Φωτό)
-Οι εποχές έχουν αλλάξει και έχουμε ακούσει ότι σε κάποιες δουλειές μπαίνουν πρόσωπα επειδή έχουν περισσότερους followers στο Instagram. Εσείς τι γνώμη έχετε πάνω σε αυτό;
«Το ταλέντο δεν παύει να μετράει. Αν κάποιος έχει περισσότερους followers, τους followers θα δείξει πάνω στη σκηνή; Η δουλειά μας έχει να κάνει με την έκθεση και ειδικά στο θέατρο είναι ο τρόπος που επικοινωνείς. Είναι ζωντανά όλα και έχει να κάνει με πολλά πράγματα και επικοινωνείς με τον θεατή με πολλούς τρόπους. Είναι η ενέργεια, είναι συναίσθημα, είναι ταλέντο, είναι η τεχνική του ηθοποιού, είναι πολλά πράγματα. Οπότε καλείσαι να επικοινωνήσεις με τον άλλον, δεν θα δείξεις followers. Ο θεατής είτε το δέχεται και αισθάνεται, είτε δεν θα έρθει να σε δει ή θα φύγει απογοητευμένος. Δεν μπορούμε να τον ξεγελάσουμε. Αυτή η ιστορία με τους followers είναι μια διαφήμιση. Το μόνο καλό σε αυτό είναι ότι μπορεί να διαφημίσεις τη δουλειά σου».
-Πήρατε μέρος και στη σειρά του ΑΝΤ1+ “Ζωή”, η οποία σε λίγο καιρό θα προβληθεί και από τον ΑΝΤ1. Πώς ήταν για εσάς αυτή η δουλειά; Τι σας έχει αφήσει;
«Μου έχει αφήσει δυο υπέροχες φίλες. Γνωριζόμασταν από πριν, αλλά έτσι όπως συνεργαστήκαμε ήταν θαύμα. Είναι η Μαρία Καβογιάννη και η Τάνια Τσανακλίδου. Ήταν από τις πιο σημαντικές συναντήσεις στην πορεία μου».
-Ως μαμά πώς είστε;
«Προσπαθώ να σέβομαι απόλυτα την προσωπικότητα του παιδιού μου. Να υπάρχει αυτή η ανεξαρτησία. Όταν με χρειάζεται ξέρει ότι είμαι πάντα εκεί. Ο Στέφανος είναι και εκείνος πάρα πολύ προστατευτικός. Ο γιος μου έχει τελειώσει Πολυτεχνείο και είναι ηλεκτρολόγος μηχανικός. Τον ρωτήσαμε πολλά πράγματα για την παράσταση που σκηνοθέτησα γιατί ο κεντρικός ήρωας είναι προγραμματιστής. Είχα να τον ρωτήσω πολλά πράγματα γιατί δεν τον ξέρω καθόλου αυτόν τον κόσμο».
-Τι θα σας πει ο γιος σας όταν θα σας δει στο θέατρο;
«Ο γιος μου είναι πολύ αυστηρός και μου αρέσει αυτό γιατί έχει υψηλά κριτήρια και έχει δει πολύ θέατρο και στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Οπότε τον εμπιστεύομαι με κλειστά μάτια. Ό,τι μου πει έτσι είναι και πάντα έχω μεγάλη αγωνία. Δεν στο κρύβω».
-Έχετε παρακολουθήσει και παραστάσεις στο εξωτερικό. Έχετε μπει στη διαδικασία να συγκρίνετε το πώς δουλεύουν στο θέατρο σε κάποια άλλη χώρα και πώς εδώ;
«Εγώ θέλω να δηλώσω ότι το θέατρο γεννήθηκε εδώ και θεωρώ τον εαυτό μου πολύ τυχερό που βρέθηκε σε μια θεατρική χώρα. Τώρα όσον αφορά τις διαφορές, τώρα είναι πιο εύκολο να ταξιδέψει μια παράσταση, παλιά δεν υπήρχε αυτό. Τώρα υπάρχουν και τα φεστιβάλ, υπάρχει και το βίντεο - υλικό που βλέπεις τι γίνεται σε άλλες χώρες. Νομίζω το θέατρο γενικότερα αναζητά καινούργιες φόρμες. Όπως αναζητούσε πάντα. Για μένα το σημαντικό είναι να έχεις γερές βάσεις, το οποίο σημαντικό για όλα επαγγέλματα».
-Για το μέλλον τι είναι αυτό που εύχεστε;
«Ειρήνη».
*Πηγή φωτογραφιών με Γρηγόρη Βαλτινό και Γρηγόρη Καραντινάκη: NDP