Τζώνη Καλημέρης: Η υιοθεσία της Ada, ο γάμος με τη Χριστίνα Κοντοβά και το σοβαρό πρόβλημα υγείας

Ο Τζώνη Καλημέρης βρέθηκε καλεσμένος στο πλατό του Πρωινού την Τρίτη και μίλησε στη Φαίη Σκορδά και τον Γιώργο Λιάγκα για όλους και για όλα.

Ο ίδιος αποκάλυψε πως σχεδιάζουν με τη σύντροφό του, Χριστίνα Κοντοβά να παντρευτούν, ενώ αναφέρθηκε και στην υιοθεσία της μικρής Ada.

«Δεν μου αρέσει να μιλάω για τα προσωπικά μου, θα σου πω όμως πως από την πρώτη στιγμή που γνώρισα τη Χριστίνα είχε αυτό το θέμα στο μυαλό της και ήταν μία συνθήκη που είχα δεχτεί εγώ. Ότι αν μείνουμε μαζί και είμαστε καιρό, θα το κάνουμε. Εκτός του ότι θα στηρίξω απόλυτα ό,τι κάνει η Χριστίνα, θα είναι κόρη μου το κορίτσι.

Έχω απεριόριστο σεβασμό, πέραν της αγάπης στη Χριστίνα. Το ότι έκανε αυτό το πράγμα ήταν κάτι πολύ δύσκολο, πολύ δικό της και τη θαυμάζω απεριόριστα. Και δεν είχα καμία άλλη επιλογή από το να σταθώ δίπλα της. Δεν έχουμε παντρευτεί ακόμα. Κάποια στιγμή θα παντρευτούμε. Εγώ το έχω ξαναπεί. Δεν έχω κανέναν φόβο ή αντίρρηση με τον γάμο. Γάμο κανονικό θα κάνουμε, όχι σύμφωνο συμβίωσης» εξήγησε ο Τζώνη Καλημέρης.

Ο ίδιος είναι πατέρας τριών αγοριών και πλέον ενός κοριτσιού. «Έφτασα σε αυτή την ηλικία που είμαι να εκπαιδεύομαι ως πατέρας κοριτσιού. Πολλές φορές στη ζωή μας βάζουμε μία τελεία. Αυτό ήταν τελείωσα, ό,τι προσέφερα το προσέφερα στην κοινωνία. Και ξαφνικά σου ανοίγεται ένα νέο κεφάλαιο στη ζωή σου, εκεί που είχες βάλει τελεία» εξήγησε.

Τέλος, για την περιπέτεια με την υγεία του, ο Τζώνη Καλημέρης εξομολογήθηκε: «Δεν με επηρέασε καθόλου σωματικά, ψυχολογικά, ή σωματικά η αρρώστια. Καθόλου. Φοβήθηκα για τη ζωή μου, αλλά μπορούσα να κάνω κάτι; Πέρασα αρκετά μεγάλο ζόρι με τις θεραπείες. Δεν πόνεσα ποτέ. Μέχρι που πήγα στην Αμερική και “σκότωσα το θηρίο”. Το θηρίο βέβαια δεν σκοτώνεται ποτέ, είναι σε χειμέρια νάρκη. Είναι 12 χρόνια τώρα που είμαι μία χαρά. Ευτυχώς για μένα, οι εξετάσεις είναι επιφανειακές. Είναι ορατό το φαινόμενο. Δεν είχα ακριβώς καρκίνο του δέρματος, είχα ένα λέμφωμα, που είναι ορατό. Δεν έχει σχέση επιστημονική με το πόλο και τον ήλιο. Εγώ όμως κρατώ μια επιφύλαξη για το νερό της πισίνας εκείνη την εποχή. Το πρώτο σημάδι που βρήκα στο σώμα μου δεν ήταν κάπου που βλέπει ο ήλιος. Ήταν πίσω στη γάμπα. Πήρα και έβαλα μια κρέμα από το φαρμακείο και πέρασε. Μετά ξαναήρθε και ξαναήρθε…».