Συγκλόνισε η Νεκταρία Γιαννουδάκη περιγράφοντας τον σασμό της οικογένειάς της: "Είδε τον θείο της να κρατάει τα όργανά του στο χέρι"

Η κάμερα της εκπομπής «Αυτοψία» βρέθηκε στην Κρήτη και κατέγραψε πραγματικούς σασμούς, ενώ ο Αντώνης Σρόιτερ έκατσε στο ίδιο τραπέζι και συνομίλησε με ανθρώπους, που κάποτε ήταν εχθροί και σήμερα, με σασμό, συγγένεψαν. Οι βεντέτες, οι «μεσίτες», οι άγραφοι νόμοι της Κρήτης και ο λόγος τιμής.

O σασμός για τους κρητικούς είναι η “συμφιλίωση” η “παύση” μιας βεντέτας. Για τους δύο σασμούς της δικής της οικογένειας, μίλησε στην εκπομπή και τη δημοσιογράφο Μαρία Κεφαλά η Νεκταρία Γιαννουδάκη, η ηθοποιός που στην σειρά «Σασμός» υποδύεται την Σοφία Αντωνακάκη. 

«Σασμός είναι η συμφιλίωση, αυτό συνέβη στην περίπτωση της μητέρας μου. Ήταν δυο οικογένειες και είχε πάει ο θείος μου, ο αδερφός του παππού μου επισκέπτης σε αυτό το σπίτι. Υπήρχε ένα κορίτσι εκεί που του άρεσε και σκεφτόταν να τη ζητήσει. Ο προπάπους μου του έλεγε να μη μπει σε αυτό το σπίτι γιατί έχουν βεντέτα μην τον βρει τίποτα και όντως πήγαν σε αυτό το σπίτι, πυροβόλησαν, νόμιζαν ότι θα πυροβολήσουν αυτόν που είχαν τη βεντέτα και έφαγαν τον θείο μου. Έστελναν συνεχώς μηνύματα στην οικογένεια του παππού μου ότι δεν το θέλανε, ότι ζητάνε συγγνώμη και ότι ήταν να πάει αλλού. Ο σασμός έγινε με τους μαντατοφόρους, τους μεσάζοντες και εννοείται και η οικογένεια του παππού μου είπαν ότι δε θα το συνεχίσουν», είπε αρχικά η Νεκταρία Γιαννουδάκη.

Μιλώντας για τον δεύτερο σασμό στην οικογένειά της, η ηθοποιός «λύγισε», συγκλονίζοντας παράλληλα με την περιγραφή της.

«Πάλι από την πλευρά της μαμάς μου. αυτό μου προκαλεί μια φόρτιση. Ένας αδερφός της γιαγιάς μου αγαπούσε μια κοπέλα και την έκλεψε. Η κοπέλα όμως δεν τον αγαπούσε και βρήκε μια ευκαιρία και έφυγε. Και επέστρεψε στο σπίτι της. Ούτε την είχε ατιμάσει, ούτε τίποτα. Ωστόσο αυτό που έγινε, ήταν ότι η οικογένεια της κοπέλας το έφερε βαριά. Βρέθηκαν λοιπόν στο καφενείο του χωριού οι συγγενείς της με τον θείο μου και έπαιζαν χαρτιά. Το καφενείο αυτό από το πατρικό της μητέρας μου ήταν πέντε μέτρα. Τον προκαλούσαν συνεχώς, βρήκαν αφορμή το παιχνίδι στα χαρτιά, ότι δεν παίζει καλά, ότι παίζει άτιμα και λάθος και τον ξεκοίλιασαν με μαχαίρι.

Η μαμά μου έβγαινε εκείνη την ώρα από το σπίτι. Έξι χρονών παιδάκι και είδε τον θείο της να κρατάει τα όργανά του στο χέρι και να προχωράει και να ξεψυχάει μπροστά στα μάτια της. Αυτό έγραψε πάρα πολύ μέσα της. Μετά, κάποιοι συγγενείς εκδικήθηκαν τον φονιά θείου. Από αυτούς τους ανθρώπους κάποιοι έφυγαν από το χωριό, κάποιοι πέθαναν και όλο αυτό σταμάτησε. Σταμάτησε γιατί, καθώς περνούσαν τα χρόνια, οι νέοι άνθρωποι δεν είχαν καμία πρόθεση για εκδίκηση» είπε με σπασμένη φωνή η Νεκταρία Γιαννουδάκη.