Πηνελόπη Αναστασοπούλου: “Είχα κάποια ξεσπάσματα. Έκλαιγα, φοβήθηκα….”

Στον καναπέ του DOT βρέθηκε η Πηνελόπη Αναστασοπούλου το μεσημέρι του Σαββάτου. Η ηθοποιός μίλησε για την περίοδο της καραντίνας εξηγώντας πως βίωσε η ίδια όλη αυτή την κατάσταση αλλά και τις φοβίες που ένιωσε αρχικά.

Ειδικότερα, η Πηνελόπη Αναστασοπούλου ανέφερε : «Πέρασα λίγο δύσκολα στην αρχή της καραντίνας γιατί φοβήθηκα, η αλήθεια είναι και δεν συνηθίζω να λέω αυτή τη λέξη ποτέ. Ήταν, όμως, η πρώτη φορά που βρισκόμουν αντιμέτωπη με κάτι που δεν ήξερα καθόλου και δεν έχει υπάρξει προηγούμενη γνώση του θέματος. Δεν ήξερα πως να το επικοινωνήσω στα παιδιά μου, δεν ήξερα πως να συμπεριφερθώ στους γονείς μου που είναι δυο άνθρωποι υψηλού κινδύνου και όλο αυτό το πράγμα, κακά τα ψέματα, με είχε φρικάρει. Είχα κάποια ξεσπάσματα γιατί δεν ήξερα πως να το διαχειριστώ και μετά αποφάσισα ότι θα το πολεμήσω όπως πολεμάω τα πάντα. Έκλαιγα, φοβήθηκα, κρύφτηκα στην αγκαλιά του Φώτη για ένα δυο βράδια έντρομη. Με καθησύχαζε και εγώ καθησύχαζα τον εαυτό μου. Όταν έχεις να φροντίσεις άλλους ανθρώπους μπαίνεις σε μια διαδικασία προστασίας των άλλων και μετά σου περνάει εσένα».

Στη συνέχεια ανέφερε πως εξήγησε στα παιδιά της την κατάσταση αποκαλύπτοντας μάλιστα και τι ήταν αυτό που της είπε η μεγάλη της κόρη, Λυδία.

«Έχω βγει ελάχιστα. Πήγαινα super market γιατί μόνο εγώ μπορούσα να πάω και για όλη την οικογένεια. Για τους γονείς, για όλους. Στα παιδιά έψαξα και βρήκα ένα e book για να δω πως θα το εξηγήσω... Η Λυδία κάθε πρωί με ρωτάει αν έφυγε ο κορονοϊός. Ξέρει τι είναι, προχθές μου είπε ότι είναι βλάκας».

Ωστόσο η Πηνελόπη Αναστασοπούλου δεν παρέλειψε να αναφερθεί και στον περισσότερο χρόνο που αναγκαστικά περνά μαζί με τον σύζυγό της, Φώτη Μπενάρντο λέγοντας πως είναι το καλύτερό της.

«Δεν έχω καλύτερο από το να είμαι αναγκαστικά μαζί με τον Φώτη. Είμαι πραγματικά πολύ ερωτευμένη με τον Φώτη. Χαίρομαι τόσο πολύ όταν μπορώ και περνάω χρόνο μαζί του κι ας σκοτωνόμαστε. Είναι πολύ νορμάλ να τσακώνεσαι με τον άνθρωπό σου. Στη δική μας περίπτωση κάναμε πιο πολύ πίσω στους τσακωμούς γιατί ξέραμε ότι κανείς δε μπορεί να φύγει. Όταν τσακωνόμαστε, τσακωνόμαστε για τα παιδιά».

Δείτε παραπάνω το χαρακτηριστικό απόσπασμα.