Βέρτης: Η συγκινητική εξομολόγηση για τον Παντελίδη "Έκλαψα μετά από πολλά χρόνια..."

Από την Ελένη Ζουγανέλη

Στο «Κέντρο Αθηνών» βρέθηκαν οι σπουδαστές δημοσιογραφίας του ΑΝΤ1 Media Lab στο πλαίσιο του μαθήματος «Καλλιτεχνικό Ρεπορτάζ» που διδάσκει η δημοσιογράφος του δελτίου ειδήσεων και υπεύθυνη δημοσιογραφικής επιμέλειας στην εκπομπή «Σε πρώτο πλάνο», Χριστίνα Παπαδημητροπούλου. Εκεί ο Νίκος Βέρτης παραχώρησε αποκλειστική συνέντευξη στους σπουδαστές οι οποίοι του έκαναν ερωτήσεις εφ’ όλης της ύλης. Μάλιστα, σπουδάστρια τον ρώτησε και για τον Παντελή Παντελίδη ο οποίος «έφυγε» από την ζωή πριν από περίπου δύο μήνες μετά το τροχαίο δυστύχημα που είχε.

Πριν από περίπου δυο μήνες έφυγε από την ζωή ένας νέος αλλά και μεγάλος τραγουδιστής, ο Παντελής Παντελίδης. Πως νιώσατε για αυτό; Τον Παντελή δεν τον γνώρισα ποτέ. Δεν κάναμε παρέα ποτέ. Έτυχε να έρθει στο μαγαζί κάποιες φορές να με ακούσει. Ήξερα από τον επιχειρηματία που δούλευε ότι του άρεσε πάρα πολύ η μουσική μου και μάλιστα ένα βράδυ δεν θα ξεχάσω ποτέ ότι μου ήρθε ένα μήνυμα μερικούς μήνες πριν για ένα τραγούδι μου και έλεγε «Έχω πολύ μεγάλη τρέλα με αυτό το τραγούδι» και μου έγραψε και κάποια σχόλια πολύ θετικά και πολύ φιλικά και από κάτω έγραφε το όνομα του. Και την ημέρα που έγινε το ατύχημα, μέσα στα συντρίμμια του δυστυχώς γιατί έτυχε να δω, είδα το CD μου. Ενώ δεν το γνώριζα το παιδί, βέβαια χωρίς να παίζει ρόλο ότι του άρεσε η μουσική μου, συγκινήθηκα και ήταν ίσως η πρώτη φορά που έκλαψα μετά από πολλά χρόνια…Δεν το γνώρισα το παιδί ποτέ, αλλά με συγκίνησε πολύ. Αυτό ήταν και ένα χαστούκι για εμάς ότι δεν είμαστε Θεοί, άνθρωποι είμαστε και εμείς και θα πρέπει να προσέχουμε πάρα πολύ. Αυτό το παιδί είχε μια ζωή “έκρηξη”, δηλαδή έκανε μια απότομη ανηφόρα και ξαφνικά «έσβησε». Θα μπορούσε να γραφτεί ένα βιβλίο μάλιστα για την ζωή του, γι αυτά τα τρία – τέσσερα χρόνια. Στεναχωρήθηκα πάρα πολύ γιατί δεν πρόλαβε να χαρεί και να ζήσει. Γιατί τα πρώτα χρόνια όταν βγαίνεις και είσαι διάσημος δεν προλαβαίνεις κατευθείαν να συνειδητοποιήσεις τι ζεις, οπότε θα κάνεις και κάποια λάθη. Αυτό το παιδί δεν πρόλαβε να ζήσει και να πάρει αυτή την βαθιά αναπνοή που λες «Πάμε πιο χαλαρά τώρα η ζωή συνεχίζεται» γιατί στην αρχή «φουσκώνεις», είναι φυσιολογικό αυτό είναι αυτό που λέμε «καβάλησε το καλάμι». Ο Παντελής δεν ήταν τέτοιο παιδί, ήταν ένα απλό ταπεινό παιδί και από πολλούς φίλους και συνεργάτες που κάνανε παρέα είχα ακούσει τα καλύτερα. Στεναχωρήθηκα λοιπόν για αυτό, αλλά στεναχωριέμαι για κάθε παιδί που σκοτώνεται. Για αυτό το λόγο έχω επιβάλει στο προσωπικό του μαγαζιού όποιος δεν μπορεί να περπατήσει και σέρνεται από το αλκοόλ δεν του επιτρέπω να πάρει τα κλειδιά από τον παρκαδόρο. Τα κλειδιά τα παίρνω εγώ, θα φύγει με ταξί και την άλλη ημέρα θα γυρίσει και θα του δώσω τα κλειδιά.