Βασίλης Μηλιώνης : Ο ρόλος του Τζανή στη "Μάγισσα" και οι δυσκολίες στα πρώτα του βήματα στον χώρο της υποκριτικής

Καλεσμένος στην εκπομπή “The 2night show” βρέθηκε το βράδυ της Δευτέρας ο Βασίλης Μηλιώνης τον οποίο τη φετινή τηλεοπτική σεζόν τον βλέπουμε στη σειρά του ΑΝΤ1, «Η Μάγισσα» και στον ρόλο του Τζανή.

Ο ηθοποιός μίλησε στον Γρηγόρη Αρναούτογλου για τον ρόλο του στη σειρά, αλλά και για τα πρώτα του βήματα στον χώρο της υποκριτικής.

Διαβάστε επίσης! Η Μαρκέλλα Γιαννάτου για τις ερωτικές σκηνές στη "Μάγισσα": "Όταν γυρίζονται με φροντίδα και υπάρχει λόγος..."

«Για να αντιμετωπίσεις αρνητικούς ρόλους όπως του Τζανή, θέλει διπλάσια προσπάθεια, γιατί πρέπει να εξερευνήσεις πρώτα τα δικά σου σκοτάδια. Να δεις σε ποιο σημείο είναι η τομή που ξεπερνά το όριο και κάνεις κάτι κακό. Θεωρώ όλοι μας μέσα έχουμε κάτι κακό, τα μαύρα μας, τα σκοτάδια μας και το φως. Πρέπει να κάνεις μια ανασκόπηση, εγώ την έκανα.

Είναι πολύ μακριά από μένα ο Τζανής. Έλεγα τώρα εγώ θα τα κάνω αυτά; Δεν είμαι καθόλου της βίας και έτσι. Οπότε ήταν challenge αυτό. Ο Τζανής είναι ένα παιδί που έχει βρεθεί στο μέσο μιας σύγκρουσης που δεν αφορά εκείνον, αφορά την Δαμιανή και την Αναστασία. Αυτός ο ανταγωνισμός μεταξύ τους έχει καταστρέψει όλον τον πύργο. Οπότε πως είναι να είσαι ο δεύτερος; Πως είναι να έχεις έναν αδερφό, που σύμφωνα με τα λεγόμενα της μάνας σου δεν είναι αδερφός σου. Οπότε λες και εσύ έτσι θα είναι. Μετά βλέπεις πως αυτός ο άνθρωπος δεν είναι και άγιος, έχει μια περίεργη συμπεριφορά και προς τον αδερφό και προς το αρχηγικό κομμάτι. Αυτό τον φέρνει σε δύσκολη θέση και κάποια στιγμή του λέει πως τον είχε πρότυπο κάποτε και είναι αλήθεια αυτό», είπε μεταξύ άλλων ο Βασίλης Μηλιώνης για τον ρόλο του στη “Μάγισσα”.

Όσον αφορά τα πρώτα του βήματα στον χώρο της υποκριτικής ανέφερε: «Με το που τελείωσα τη σχολή κατάφερα να βρω δουλειά σε μία δύσκολη περίοδο. Έπεσα πάνω στον κορονοϊό με τις απαγορεύσεις. Με τρόμαξε όλο αυτό με την έννοια ότι δεν ξέρεις τι μπορεί να συμβεί στο μέλλον. Ήταν δύσκολο να είμαι βέβαιος για το αν θα γίνει κάτι. Η αβεβαιότητα του χώρου με έφερε και εμένα σε δύσκολη θέση…Έτυχε να πάω σε κάποιες ακροάσεις στο ενδεχόμενο να ανοίξουν τα θέατρα, ευτυχώς με πήραν. Κατάφερα να ζήσω με τα επιδόματα που έδιναν, τα 513 ευρώ, και είπα ότι έπρεπε να μείνω μόνος. Θεωρώ ότι μετά από κάποια ηλικία δεν είναι σωστό να μένουμε στο σπίτι των γονιών μας».